Acer 7750G jest notebookiem mało wyszukanym; przynajmniej od strony wizualnej. Gdyby nie jego mocna konfiguracja, mało kto odróżniłby go od przeciętnych, monotonnych kolorystycznie notebooków biurowych z ekranem 17”. Stosunkowo cienka obudowa została wykończona wypukłym wzorem, który znajdziemy na obszarze pulpitu roboczego oraz na wieku. Powierzchnie te nie tylko zapewniają pewny chwyt, ale i całkowicie rozwiązują problem zbierania odcisków oraz pojawiania się rys.

Obudowę można w zasadzie uznać za wystarczająco sztywną, choć nie do końca. To, co może się nie podobać, to uginanie się jej części nad, a także pod napędem Blu-ray. Całość można też wygiąć, trzymając obudowę przy pomocy obu rąk. Podkładka pod ręce ugina się natomiast w niewielkim stopniu jedynie po prawej stronie, tam gdzie widnieje naklejka konfiguracyjna.

Elastyczną można też określić pokrywę ekranu, która wygina się o kilka stopni, ale nie więcej. Nacisk na powierzchnię wieka powoduje (nawet przy użyciu niewielkiej siły) wyraźne odkształcanie się tego elementu oraz zaburzenia obrazu na matrycy. Zawiasy nie zostały osadzone zbyt pewnie, przez co ekran kiwa się dość często po korekcie ustawienia. Można się obawiam, że po pewnym czasie intensywnego użytkowania zawiasy wyrobią się i przestaną odpowiednio trzymać ekran. Maksymalny kąt otwarcia pokrywy jest dostatecznie szeroki; wynosi 140°.

Kilka słów na temat opcji rozbudowy. W komputerze znajdują się cztery gniazda przeznaczone do instalacji modułów DDR3, z czego dwa pozostawały wolne. Zważywszy na fakt, iż kontroler pamięci w procesorze Core i7-2630QM może obsłużyć teoretycznie do 8 GB pamięci RAM (DDR-1066/1333), wystarczy zakupić dwa niedrogie moduły 2 GB, aby w prosty sposób rozszerzyć zasób pamięci do jego maksymalnej wielkości.

Aspire 7750G został wyposażony w trzy porty USB, z czego jeden (po prawej stronie) obsługuje standard USB 3.0 (Renesas Electronics). W omawianym modelu Acera nie zainstalowano portu eSATA, ani też gniazda ExpressCard. Rozmieszczenie interfejsów może komplikować życie zarówno leworęcznym, jak i praworęcznym użytkownikom korzystających na co dzień z myszki. Przeniesienie niektórych z nich na tył obudowy z pewnością ograniczyłoby plątaninę kabli, której w tym przypadku ciężko jednak jest uniknąć. Porty USB zostały rozplanowane bowiem w taki sposób, że wszystkie – poza pendrive'ami - peryferia wprowadzają na biurku zamęt.

Podobnie jak poprzedzające serię Sandy Bridge procesory Arrandale, również i jednostka Core i7-2630QM wykorzystuje technologię Turbo Boost. Dzięki niej częstotliwość taktowania tego CPU może być zwiększana ze standardowych 2,0 GHz do 2,9 GHz. Choć sama zasada działania nie jest niczym nowym, to w przypadku omawianej jednostki oraz pozostałych procesorów Sandy Bridge mamy do czynienia z drugą generacją tej technologii (Turbo Boost 2.0).

Nowe rozwiązanie pozwala na lepsze wykorzystanie wydajnego układu chłodzenia. Mowa tutaj o dynamicznym zasięgu częstotliwości w trybie Turbo, dzięki któremu maksymalne taktowanie CPU może teraz wynieść więcej niż standard. Wszystko uzależnione jest jednak od dopuszczalnej temperatury maksymalnej, która może zostać osiągnięta podczas automatycznego podkręcania częstotliwości procesora. Dodatkowa wydajność spada więc wraz z rosnącym poziomem ciepła, ale jedynie w przedziale wykraczającym poza standardowe taktowanie Turbo. To z kolei pozostaje osiągalne niezależnie od temperatury.

Po pewnym czasie pracy w spoczynku możliwe jest zatem krótkotrwałe, ale jednocześnie bardzo wysokie podkręcenie procesora, które finalnie może dojść do 2,6 GHz (obciążenie 4 rdzeni), 2,8 GHz (2 rdzenie) albo i 2,9 GHz (1 rdzeń). Jest to zatem rozwiązanie, na którym najbardziej korzystają aplikacje na krótko obciążające procesor w stopniu maksymalnym. Bardziej szczegółowe informacje zostały zamieszczone w teście czterordzeniowych procesorów Intel Sandy Bridge.

Procesor został również wyposażony w obsługę technologii Hyper-Threading, która pozwala na wykorzystanie dodatkowych rdzeni logicznych. Jest to szczególnie przydatne podczas pracy z wieloma aplikacjami, które będą mogły korzystać z 8 wątków w tym samym czasie. W uzyskaniu wysokiej wydajności pomaga też 6 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu. TDP jest typowe dla procesorów czterordzeniowych – wynosi 45 W.

W porównaniu do pozbawionych rdzenia graficznego czterordzeniowych procesorów Clarksfield, zintegrowany układ graficzny HD 3000 (taktowanie rdzenia 650-1100 MHz) przemawia na korzyść jednostki Sandy Bridge. W omawianym notebooku jest on jednak niedostępny, a za wszystkie operacje graficzne odpowiada włączona na stałe zewnętrzna karta AMD Radeon HD 6850M.

Core i7-2630QM wypadł w teście wPrime zgodnie z oczekiwaniami, a więc lepiej niż procesory 720QM (483 s) oraz 740QM (427 s). Wyznacznikiem lepszej wydajności jest tutaj jak najniższy wynik, więc 318 s, w jakie wykonał test 2630QM to rezultat o 25% od osiągnięcia procesora 740QM.

W teście Cinebench R11.5 (renderowanie wielowątkowe, aplikacja 64-bitowa) recenzowany notebook uzyskał 5,0 pkt. Jest to zdecydowanie więcej niż 3,4 pkt. uzyskane przez laptop MSI GX660R z procesorem 740QM. Lepszy rezultat (5,7 pkt.) osiągnięto na notebooku Clevo P150HMwyposażonym w procesor i7-2820QM.

Pod kątem zaawansowanego renderowania grafiki i konwersji filmów wydajność systemu przedstawia się więc dokładnie tak, jak chcieliby tego najbardziej wymagający użytkownicy. Użycie procesora Core i7-2630QM podczas wykonywania prostych operacji (internet, komunikator, edytor tekstu, odtwarzanie audio, itp.) i przy ustawionym planie oszczędzania energii pozostaje zaś znikome.

Aspire 7750G jest generalnie bardzo szybkim komputerem. Potwierdził to test PCMark Vantage, który zmierzył ogólną wydajność całego systemu (CPU, GPU, RAM, HDD). Omawianemu Acerowi udało się wygenerować wynik na nadzwyczajnym poziomie 7402 pkt. Stawia go to na równi z przeznaczonym dla graczy Clevo W870CU (i7-920XM, GF GTX 280M) czy stacją roboczą w postaci HP EliteBooka 8740w (i7-820QM, Quadro FX 2800M).

Hałas

W dziedzinie emitowanego hałasu Acer Aspire 7750G stara się świecić przykładem. Oczywiście nie wygląda to tak, że jest on całkowicie cichy np. podczas grania. Wentylator w stanie spoczynku zachowuje się jednak bardzo spokojnie i wytwarza szum o natężeniu do 32,4 dB. Nie ma też co narzekać na 40 dB generowane pod obciążeniem. Pomiary w teście 3DMark06 wykazały z kolei natężenie hałasu nieprzekraczające 37,6 dB.

Co ważne, wentylator pracował równo przez cały czas (co jest nader pozytywną właściwością Aspire 7750G) i dopiero po zakończeniu testu zwolnił do wcześniejszych 32,8 dB; zajęło mu to 20 sekund. 
 
Układ chłodzenia w omawianym notebooku Acera potrafi się wyłączyć po ustawieniu zrównoważonego planu zasilania, bądź schematu oszczędzania energii (taktowanie CPU w spoczynku: 400-798 MHz). Nieustanny nawet w trybie jałowym, ale jednocześnie cichy szum generuje zaś wbudowany w komputerze dysk twardy.

Ciepło

Choć problem ten dotyczy w zasadzie jedynie pracy pod pełnym obciążeniem CPU oraz GPU, podczas testów można było obserwować intensywne wzrosty temperatur. Obszar w okolicy wentylatora na spodzie obudowy nagrzał się przy ekstremalnym wysiłku prawie do 44°C. Średnia wartości maksymalnych dla tej części konstrukcji wyniosła jednak 35°C. Dość gorąca robi się natomiast klawiatura, szczytowy pomiar na powierzchni której wykazał blisko 46C.

Nie należy jednak przesadnie przejmować się tymi ustaleniami – nie odnoszą się one bowiem do warunków normalnego użytkowania laptopa na co dzień. Podczas odtwarzania filmów na YouTube'ie czy korzystania z poczty elektronicznej komputer nie robi się na szczęście gorący. Wspomniane wcześniej temperatury uzyskiwane były przy maksymalnym obciążeniu procesora wraz z grafiką (FurMark + Prime95). Procesor potrafił rozgrzać się przy takim obciążeniu do 90°C, karta graficzna zaś - do 79°C.

W trybie jałowym całość trzyma niskie temperatury. Powierzchnia pulpitu roboczego nagrzała się w teście [w niskiej temperaturze otoczenia – przyp. red.] co najwyżej do 28°C (średnia maksimów z dziewięciu obszarów wyniosła tylko 25°C). Temperatury spodu obudowy nie sięgnęły nawet 30°C.