Acer Predator G9-791 to najnowszy flagowy laptop Acera przeznaczony dla bardzo zamożnych graczy. Obudowa recenzowanej maszyny już przy wyjmowaniu z pudełka wywarła na mnie pozytywne wrażenie. Acer postawił na gumowane tworzywo sztuczne i w moim odczuciu był to strzał w dziesiątkę. Laptop nie wyślizguje się z rąk i nie drażni nadgarstków metalową powierzchnią (jak mają w zwyczaju notebooki konkurencji). Pewnym mankamentem Predatora może być jego masa – 4,15 kg bez HDD to dużo jak na nowoczesny laptop w rozmiarze 17 cali.

Zewnętrzna część obudowy ekranu jest wykonana z wspomnianego już gumowanego tworzywa sztucznego. Ozdobiono ją dwoma podświetlanymi liniami oraz podświetlanym logo marki Predator. Pod względem użytkowym dekiel wzbudza mieszane uczucia. Z jednej strony jest dość odporny na zabrudzenie i zarysowanie. Z drugiej jednak nie zabezpiecza przed występowaniem duszków pod naciskiem oraz jest dość podatny na zatłuszczenie. Matową matrycę opasuje matowa ramka. Jedyny element, który można by w niej poprawić, to zbędny błyszczący pasek, pod którym umieszczono kamerkę.

Zawiasy stawiają średni opór i cechują się bardzo płynną pracą. Dzięki ciężkiej jednostce zasadniczej bez problemu można otworzyć laptop przy użyciu jednej ręki. Maksymalny kąt odchylenia ekranu od podłoża to 135 stopni.

Pod względem wytrzymałości jednostka zasadnicza jest bez zarzutu. Pulpit roboczy zachowuje pod naciskiem odpowiednią sztywność. Nie można także utyskiwać na spasowanie. Każdy element dość dokładnie przylega do sąsiedniego. Gumowane powierzchnie korpusu zachowują dużą odporność na zabrudzenie i zarysowanie (podobnie jak w przypadku obudowy ekranu). Ponadto są bardzo wygodne dla nadgarstków. Jedynym mankamentem pulpitu roboczego jest podatność na zatłuszczenia. Dyskusyjny jest także dobór kolorów podświetlania przycisków dodatkowych, klawiatury i wyłącznika gładzika.

Dostęp do podzespołów wewnętrznych jest w testowanym laptopie odrobinę ograniczony. Zdjęcie klapki serwisowej (mocowanej na dwóch śrubkach) umożliwia rozbudowę pamięci operacyjnej (są dwa gniazda – w testowanym egzemplarzu oba były wolne), rozszerzenie magazynów danych (są dwa wolne miejsca na dyski M.2 oraz jedno miejsce dla standardowego dysku 2,5-calowego; w testowanym egzemplarzu ta ostatnia zatoka była zajęta przez dysk SSD). W celu dalszych ingerencji należy zdjąć całą spodnią część korpusu. Ze względu na ukryte zatrzaski jest to odrobinę skomplikowane. Po zdjęciu spodniej części obudowy możliwe jest wyczyszczenie układu chłodzenia, wymiana baterii BIOS-u, karty Wi-Fi oraz akumulatora.

Acer Predator G9-791 dysponuje dość bogatym zestawem złączy. Dostępne są 4 gniazda USB 3.0, jedno gniazdo USB 3.1 typu C (kompatybilne z Thunderbolt 3), HDMI, DisplayPort, dwa gniazda audio, LAN, blokada Kensingtona oraz napęd optyczny (z opcją wymiany na moduł zawierający dodatkowy wentylator; moduł ten jest dostarczany w komplecie z notebookiem a zamienić go można z napędem poprzez przestawienie jednej dźwigienki). Wart wyróżnienia jest także układ portów, które rozlokowano w tylnych częściach obu boków laptopa (co jest dobrym rozwiązaniem).

Laptopy Predator wyposażono w klawiaturę niespotykaną w starszych notebookach Acera. Choć nie nosi ona oznaczenia żadnego znanego producenta, znacząco wyróżnia się na tle konkurencyjnych urządzeń. Wyróżniają ją przede wszystkim pełnowymiarowe klawisze kierunkowe oraz harmonijny blok numeryczny. Jak udało się Acerowi dokonać tej sztuki? Otóż sięgnął po stare wzorce i nieco obniżył położenie sekcji strzałek. Komfort pracy, jaki uzyskano tym prostym trikiem, deklasuje nie tylko dotychczasowe klawiatury Acera, ale także większość rozwiązań konkurencji. Same klawisze cechują się średnio głębokim i raczej cichym skokiem. Rozkład klawiszy jest dość klasyczny a odległości pomiędzy płytkami są odpowiednie do wygodnego wprowadzania tekstów. Pewne kontrowersje może wzbudzić oznaczenie spodów klawiszy WSAD i strzałek czerwonym kolorem. Dyskusyjne jest także podświetlenie klawiatury. Część alfabetyczna ma czerwoną iluminację a część numeryczna świeci się na niebiesko. Moim zdaniem nie wygląda to tak źle, ale brakuje mi możliwości zmiany kolorów oraz regulacji intensywności podświetlenia (tak, w omawianym modelu jest to podświetlenie jednostopniowe). Niestety pomimo nowego projektu pewne stare przywary zostały – poniższe kombinacje klawiszowe są zablokowane:

• A + W oraz Tab, X;
• A + S oraz `, lewy Alt;
• W + D oraz E, F2;
• S + D oraz 4.

Płytka dotykowa w Predatorze G9-791 charakteryzuje się klasyczną konstrukcją. Umieszczoną w zagłębieniu taflę wspierają dwa tradycyjne przyciski. Przyciski te pracują z średnio głębokim i dość cichym skokiem. Do właściwości ślizgowych płytki nie mam żadnych zastrzeżeń. Nie mogę także utyskiwać na domyślną rozdzielczość płytki. Nie spodobał mi się natomiast w testowanym egzemplarzu brak specjalnego oprogramowania, na skutek czego nie było możliwości dostosowania omawianego urządzenia do własnych przyzwyczajeń. Wart wspomnienia jest także guzik wyłączający gładzik (oraz blokujący klawisz Windows w klawiaturze), Umieszczono go przy prawym górnym rogu płytki dotykowej a jego podświetlenie zmienia kolor – jest zielony, gdy gładzik jest aktywny, i czerwony, gdy gładzik zostanie wyłączony.