Aorus X7 będzie podobał się osobom, które preferują stonowane wzornictwo, bez zbyt odważnych eksperymentów kolorystycznych i stylistycznych. Ciemne, w dużej mierze aluminiowe powierzchnie budzą skojarzenia z modelami Razer Blade 14 i MSI GS70, natomiast charakterystyczny tył mocno przypomina tył laptopów z serii Asus G750. W sumie to ładny sprzęt.

Konstrukcja jest bardzo cienka. Mierzący na wysokość około 2,5 cm Aorus X7 zalicza się do najcieńszych notebooków dla graczy z 17-calowym ekranem (standard w tej klasie to przynajmniej 4 cm). Waży 3,25 kg - to tez niewiele jak na laptop tego typu. Alienware 17 i Clevo P370SM są mniej więcej o kilogram cięższe.

Jakość wykonania pozostawia miejscami trochę do życzenia. W testowanym egzemplarzu klawiatura była nierówno spasowana względem podnadgarstnika, a górna część ramki ekranu nie przylegała do matrycy. 

W kategorii sztywność Aorus X7 wypada nie najgorzej. Pokrywa ekranu i klawiatura mogłoby być sztywniejsze, ale jak na laptop o sylwetce ultrabooka i tak wygląda to nieźle. 

Jeśli posiadamy odpowiedni śrubokręt Torx, możemy zdjąć cały spód obudowy. Wewnątrz rzuca się w oczy przede wszystkim układ chłodzenia z dwoma wentylatorami. Mamy tam też zatokę dysku SATA 2,5", dwa złącza mSATA oraz cztery gniazda pamięci RAM. Da się wymontować moduł łączności bezprzewodowej i akumulator, z tym że w przypadku tego drugiego jest to skomplikowana operacja. Procesor i dwie karty grafiki są natomiast połączone z płytą główną, więc wymiana tych podzespołów jest wykluczona. 

Poza ubogim zestawem gniazd audio (słuchawkowe [S/PDIF wg producenta – przyp. tłum] i mikrofonu) oraz ewentualnie brakiem eSATA i FireWire na wyposażenie w złącza nie można narzekać. Warto podkreślić obecność trzech wyjść cyfrowego sygnału wideo (mini DisplayPort, HDMI i Surround), które umożliwiają pracę na trzech monitorach zewnętrznych, oraz pięciu portów USB (trzy z nich to USB 3.0). Złącza są rozmieszczone sensownie, z tyłu i na ściankach bocznych obudowy.

Aorus X7 został wyposażony w procesor Intel Core i7-4700HQ, który jest mocną, czterordzeniową jednostką z generacji Haswell (22 nm). Może on wykonywać obliczenia na ośmiu wątkach jednocześnie (Hyper-Threading), a także posiada opcję automatycznego podkręcania (Turbo Boost).

Tak jak w podobnym i7-4700MQ, bazowe taktowanie tego procesora wynosi 2,4 GHz, a maksymalne osiąga 3,4 GHz. Identyczne są także TDP (47 W) i wielkość pamięci podręcznej L3C (6 MB). Zintegrowany z procesorem układ grafiki nie jest wykorzystywany. Aorus X7 posiada dwie karty grafiki Nvidii złączone w SLI, toteż nie ma opcji pt. Nvidia Optimus.

Podczas normalnej pracy Turbo Boost działał dość dobrze. Przy obliczeniach jednowątkowych taktowanie procesora wynosiło 3,2-3,4 GHz, a w testach wielowątkowych - 3-3,2 GHz. 

Wyniki testów wydajnościowych CPU nie przyniosły negatywnych niespodzianek. W teście jednowątkowym Cinebench R15 uzyskano 134 pkt., a w teście wielkowątkowym tej aplikacji - 633 pkt. Wyniki te równie dobrze mogłyby pochodzić z wyposażonych w ten sam procesor modeli Gigabyte P34G i Asus N56JR. Medion Erazer X7825 z Core i7-4700MQ uzyskał w tych samych testach odpowiednio 135 i 634 pkt. 

Aorus X7 został wyposażony w dwie karty grafiki GeForce GTX 765M. Każda z nich posiada 768 rdzeni CUDA, 2 GB pamięci VRAM GDDR5 i 128-bitową szynę danych. W pojedynkę GTX 765M nie imponuje wydajnością, ale w podwójnym układzie SLI stanowi rozwiązanie graficzne o dużej mocy obliczeniowej. Dla porównania topowa karta GTX 780M ma 1536 rdzeni CUDA, 4 GB pamięci VRAM GDDR5 i 256-bitową szynę danych. Zegary tych kart są podobne; w przypadku karty GTX 765M nominalne taktowanie wynosi 850 MHz, a w przypadku karty GTX 780M - 823 MHz.

W teście Fire Strike (GPU Score) najnowszego 3DMarka Aorus X7 uzyskał 4795 pkt. To wynik o około 73% lepszy od osiągnięcia modelu Clevo W355STQ z jedną kartą GTX 765M (2768 pkt.). Gigabyte P25W z kartą GTX 770M zdobył 3569 pkt. (o 1/4 mniej od bohatera niniejszej recenzji). Z kolei Alienware 17 z kartą GTX 780M osiągnął 5465 pkt. (o 14% więcej, niż Aorus).

W teście Unigine Heaven Benchmark 3.0 (1920 x 1080, high, tessellation normal) Aorus X7 uzyskał 69,6 kl/s. To wynik niewiele gorszy od rezultatu Clevo P177SM z kartą GTX 780M (76 kl/s). Model Clevo P170SM z kartą GTX 770M generował 49,5 kl/s, a Alienware 14 z jedną kartą GTX 765M - 34,3 kl/s (o połowę mniej od bohatera niniejszej recenzji).

Testy wydajności graficznej zostały przeprowadzone na ustawieniu chłodzenia Auto. Autor odradza użycie trybu Turbo - nie poprawia on praktycznie temperatur i nie wpływa pozytywnie na wydajność, a powoduje znaczące zwiększenie głośności laptopa. 

Pod obciążeniem taktowanie obu kart grafiki GTX 765M wynosiło stale 902 MHz (działała funkcja GPU Boost).

W 13 z 14 przetestowanych gier druga karta GTX 765M przynosiła znaczący wzrost wydajności, przeważnie wynoszący prawie 100%. Testy przeprowadzono przy wykorzystaniu sterownika ForceWare 332.28. Tylko w grze X-Plane 10 potencjał drugiej karty nie był spożytkowany. Poza tym wyjątkiem nie było problemów z wykorzystaniem układu SLI. Nawet w tak wymagających tytułach jak Battlelfield 4, Metro: Last Light i Call of Duty: Ghosts uzyskiwano na maksymalnych ustawieniach ponad 30 kl/s. Zdarzyło się jednak parę gier (np. Crysis 3), w których omawiany laptop nie dał rady zapewnić płynności na takich ustawieniach.

Jakość dźwięku z głośników nie jest na miarę aspiracji do sprzętu z najwyższej półki. Mimo obiecującego zestawu (dwa głośniki z w przednich narożnikach i dwa subwoofery na spodzie) jakość dźwięku w filmach, grach i utworach muzycznych jest słaba. Brakuje precyzji, harmonii i naturalności.

Zbyt piękne, by było prawdziwe? Takie pytanie zadawał sobie autor po tym, jak zapowiedziano model Aorus X7. Laptop z supercienką obudową i dwiema kartami grafiki z wysokiej półki to absolutne novum i choćby z racji tego zasługuje na poświęcenie mu uwagi. 

Jak pokazały testy, notebook ten nie całkiem się udał. Oczywiście to pewnego rodzaju cud, że stworzono taki sprzęt i w ogóle on działa. Kiedy jednak komputer robi się nieprzyjemnie głośny i gorący podczas grania, na drugi plan schodzą ładny wygląd i smukła sylwetka. 

Na końcowej ocenie ciąży też za słaby zasilacz. Zastrzeżenia można mieć również do gładzika o słabym ślizgu, jakości wykonania oraz do wbudowanych głośników. 

Trzeba jednak przyznać, że wydajność jest bardzo dobra. Macierz RAID i układ SLI i zapewniają niesamowitą szybkość działania systemu i wydajność w grafice 3D.