Jakość wykonania po raz kolejny okazała się na tyle świetna, aby z powodzeniem wyznaczać standardy dla kolejnych urządzeń tego typu. Wzornictwo iPada utrzymano w stylu ostatnich MacBooków Pro, których obudowy wykonano z jednego bloku aluminium. Ciężko przy tym dopatrzeć się jakiejkolwiek niedoróbki. Całość została spasowana na tyle umiejętnie, aby nic nie skrzypiało.

Kształt nowego iPada zaprojektowano w taki sposób, aby podkreślał on wyraźnie to, z jak smukłym urządzeniem mamy do czynienia. Udało się to osiągnąć m.in. poprzez ścięcie krawędzi obudowy, które w pierwszym iPadzie poprowadzone były prostopadle na całej jego grubości. Interfejsy zainstalowane w nowym iPadzie przeniesiono nieco do tyłu.

Pierwszego iPada krytykowano przede wszystkim za brak portu USB, wyjścia HDMI, a także za brak zintegrowanego czytnika kart pamięci, dzięki któremu można by zwiększyć zasób fabrycznie dostępnej pamięci. Apple najwyraźniej zignorowało jednak te uwagi i również w przypadku drugiej generacji iPada zamontowało w nim jedynie 3,5-milimetrowe gniazdo słuchawkowe typu jack oraz złącze dock connector. Ścięcie obudowy na jej krawędziach może jednak budzić zastrzeżenia co do sposobu, w jaki podłącza się stosowne kable czy akcesoria.

Trzydziestobolcowy interfejs o nazwie dock connector służy m.in. do ładowania urządzenia (przez komputer PC/Mac lub przy pomocy jednej z dostępnych na rynku ładowarek przenośnych). Do nowego iPada można też podłączyć wszystkie akcesoria zaprojektowane dla pierwszej generacji tabletu Apple. Wspomniany zabieg kosmetyczny w postaci wygładzonych skosów sprawia niestety, że podłączenie klawiatury dokującej nie jest już tak solidne, jak w przypadku starszego modelu. Niemniej zapewnia ono taką samą funkcjonalność. Do kopiowania zdjęć z aparatu na iPada będzie trzeba przy tym dokupić zestaw Camera Connection Kit, w skład którego wchodzi czytnik kart SD oraz oddzielny adapter służący do połączenia z aparatem przez kabel USB.

Ciekawą nowością jest natomiast przejściówka cyfrowego sygnału AV. Przy jej pomocy iPada 2 można podłączyć do każdego urządzenia wyposażonego w port HDMI (monitor, telewizor, projektor), przy czym dodatkowe złącze dock connector zainstalowane w przejściówce umożliwia w tym samym czasie ładowanie akumulatora zainstalowanego w iPadzie. Należy jednak pamiętać o tym, że wykorzystanie w tym przypadku rozdzielczości Full HD monitora/TV nie będzie niestety możliwe. W zależności od trybu pracy z iPadem (Portrait/Landscape) na ekranie np. telewizora widoczne będą czarne pasy. Specjalne oprogramowanie OplayerHD umożliwia jednak przesyłanie/odbiór materiału właśnie w jakości 1080p, którą obsługują również wybrane aplikacje, takie jak np. Real Racing 2 HD.

Nawiązywanie połączeń bezprzewodowych odbywa się tą samą drogą, co ostatnio. Wśród standardowego wyposażenia iPada 2 znalazły się moduł Wi-Fi (802.11 a/b/g/n) i Bluetooth 2.1+EDR. Użytkownicy nastawieni na korzyści płynące z używania internetu mobilnego będą jednak zmuszeni zakupić droższy model iPada w wersji 3G. Instalowany przez Apple modem obsługuje zarówno transmisje UMTS/HSDPA/HSUPA (850, 900, 1900, 2100 MHz), jak i te w standardzie GSM/EDGE (850, 900, 1800, 1900 MHz). Zwykła wersja Wi-Fi nowego iPada nie posiada przy tym wbudowanego modułu GPS, który instaluje się wyłącznie w wersji 3G.

Plotki, które zaczęły krążyć jeszcze przed pojawieniem się urządzenia, okazały się prawdziwe - iPad 2 posiada dwie zintegrowane kamerki. Kamerka z tyłu służy jednocześnie do robienia zdjęć i nagrywania filmów. Choć jest ona w stanie rejestrować materiał wideo w rozdzielczości HD (960x720 pikseli), to przeprowadzone testy potwierdziły raczej kiepską jakość uzyskiwanego obrazu. Wyglądał on bardzo ziarnisto, a w dodatku wykazywał nader niską głębię ostrości; iPhone 4 wypada pod tym względem lepiej. Zamontowana z przodu druga kamerka oferuje natomiast jakość wystarczającą do korzystania z wideorozmów. Do robienia zdjęć warto jednak użyć zamiast niej zwykłego aparatu cyfrowego.

Funkcję wideorozmów sprawdzono przy wykorzystaniu aplikacji Skype. Obraz i dźwięk były dla rozmówcy po drugiej stronie zawsze płynne, zadowalająco ostre i czyste, aczkolwiek jakość obrazu nie powalała.

Przebywając jednak w ciemnym pomieszczeniu i patrząc na ciemny obraz wyświetlany na ekranie iPada, można było zaobserwować w kilku miejscach tzw. efekt wycieku światła. Zjawisko to występuje ze względu na fakt, iż światło z modułu podświetlającego przebija się w kilku punktach znajdujących się tuż przy krawędzi ekranu. W tych właśnie miejscach widoczne są rozświetlenia, które zostały już wytknięte jako wada przez liczne magazyny branżowe. Można zatem założyć, iż problem ten dotyczy wielu, o ile nie wszystkich, iPadów. Na opisany efekt nie zwraca się jednak właściwie uwagi w trakcie normalnego użytkowania tabletu. Stanowi on problem głównie przy wyświetlaniu ciemniejszych obrazów w przyciemnionym otoczeniu. 

Dzięki jasnemu obrazowi iPad wydaje się być dobrze przystosowany do używania go na dworze. Problem stanowi jednak lustrzana powierzchnia ekranu, która jest tutaj źródłem uporczywych refleksów. Są one w dodatku na tyle intensywne, aby w pełnym słońcu niemalże całkowicie przesłonić wyświetlany obraz. Aby móc popracować z iPadem poza domem, trzeba więc przede wszystkim ustawić jasność na maksimum, a następnie upewnić się, że słońce nie będzie świeciło wprost na ekran.

Zalety nowego procesora uwidaczniają się podczas otwierania dokumentów i aplikacji. Przesadą byłoby jednak stwierdzenie, że ogólny czas reakcji iPada 2 zmniejszył się o połowę; urządzenie rzeczywiście reaguje teraz o kilka sekund szybciej.

Wzrost wydajności potwierdziły testy Geekbench, w których przewaga iPada 2 nad poprzednikiem okazała się ogromna - wydajność CPU była niemal dwukrotnie wyższa, przy czym nieznacznemu wzrostowi uległa też wydajność pamięci RAM (choć przepustowość pozostała na niezmienionym poziomie).

iPada 2 z dwurdzeniowym procesorem Apple A5 można by pod względem wydajności przyrównać do Asusa Eee 1005PE wyposażonego w intelowski procesor Atom N450. Szczegółowa analiza testów Geekbench wskazuje jednak, że produktowi Apple brakuje jeszcze sporo punktów, aby go pokonać.

Rozmawiając o jakimkolwiek urządzeniu przenośnym używanym głównie do internetu (MID - Mobile Internet Device) należy jednocześnie pamiętać, że najważniejszą kwestią (przynajmniej teoretycznie) jest wydajność uzyskiwana podczas korzystania z przeglądarki internetowej. Pozostaje ona przy tym ściśle uzależniona od przeglądarki, której będzie używać właściciel takiego urządzenia. W przypadku tabletu Apple jest to jak zwykle Safari.

Do przeprowadzenia pierwszych testów JavaScript, w których iPad 2 uzyskał 355 pkt., posłużył pakiet Google V8 (wersja 3), który jest dostępny także w wersji 6 (mimo licznych prób nie udało się jej jednak uruchomić). Uzyskany wynik okazał się znacznie lepszy od wyniku iPada 1, który pod tym względem oferuje wydajność porównywalną z iPhonem 4. Smartfon Google Nexus One oraz najnowszy Nexus S wypadły z kolei tylko nieco gorzej od iPada 2. Interesująco przedstawia się natomiast fakt uzyskania przez Motorolę Xoom z Androidem 3.0 wyniku 534 punktów, który pozostawia iPada 2 daleko w tyle. 

Kolejne testy zamierzano przeprowadzić przy użyciu narzędzia Peacekeeper udostępnionego przez  Futuremark. Aplikacja testowa nie chciała się jednak uruchomić na udostępnionym redakcji egzemplarzu. Z tego też powodu zdecydowano zebrać dane dla iPada 2 opublikowane już wcześniej w internecie i wziąć pod uwagę ich średnią (740 pkt.). Porównując ją z wynikami konkurentów, przekonamy się, że nowy iPad jest wyraźnie szybszy od swego poprzednika, ale i tak gorszy od Motoroli Xoom.

Na koniec porównano wyniki uzyskane podczas testów SunSpider, w których iPad 2 okazał się równie szybki jak Motorola Xoom, a tym samym ukończył test ze znacznie lepszym wynikiem niż iPad 1.

iPad 1 z iOS 4.3.2 - Przy okazji niniejszej recenzji sprawdzono również, jaki wpływ na osiągi iPada 1 w wersji 3G (16GB) miało zaktualizowanie systemu iOS 4.2.1 do wersji 4.3.2. Aktualizacja oprogramowania sprawiła, że wynik benchmarku Google V8 (Ver.3) wzrósł z 87,3 do 248 pkt. Punktacja uzyskana w testach Peacekeeper poprawiła się natomiast z 419 do 484 pkt. Ogromny postęp dokonał się w teście SunSpider, którego czas wyniósł 3278 ms w porównaniu do wcześniejszych 8246,7 ms (im mniej, tym lepiej).  Stanowi to dowód na to, że aktualizacja systemu operacyjnego miała znaczący wpływ na uzyskanie lepszej wydajności. Z drugiej strony pozwala to dojść do wniosku, że skok wydajnościowy zaobserwowany w iPadzie 2 nie musi wcale wynikać z zainstalowania w nim mocniejszych podzespołów, a przynajmniej nie w takim stopniu, jak można by zakładać pierwotnie.

Oba iPady porównano ze sobą w praktyce. Najnowszy model podczas surfowania w sieci chodził wyraźnie sprawniej, co w szczególności tyczy się odświeżania stron. Zbyt powolne przeładowywanie otwartych zakładek stanowiło jedną z najistotniejszych wad pierwszej generacji iPada, która teraz została wyeliminowana.

Na chwilę obecną istnieje tylko kilka gier, które mogą udowodnić lepszą wydajność graficzną oferowaną przez iPada 2. Mimo to klasyczne wyścigi Real Racing 2 HD chodziły nie tylko płynniej, ale też z lepszą grafiką niż na iPadzie 1. Wygląda więc na to, że nowe gry i aplikacje faktycznie będą w stanie wykorzystać potencjał drzemiący w drugiej generacji tabletu Apple, który według samego producenta ma zagwarantować 9-krotnie lepsze osiągi. Wydaje się to o tyle sensowne, iż zdecydowana większość dostępnych teraz aplikacji była optymalizowana właśnie pod iPada 1.

Interfejs dostępny w iPadzie 2 nie wykazywał podczas testów żadnych spowolnień. Google Docs w wersji mobilnej działało płynnie, choć używaniu tej samej aplikacji w wersji stacjonarnej towarzyszyły już przestoje wynikające z czasu potrzebnego na załadowanie poszczególnych treści. Nowy iPad nie obsługuje jednak w dalszym ciągu funkcji ContentEditable dostępnej w HTML5, co może stanowić problem dla niektórych autorów blogów czy twórców stron internetowych. Na podobne utrudnienia napotkano podczas używania CMS-a Typo3, który działa teraz co prawda nieco szybciej, ale i tak nie da się go używać. Pozostaje również problem z iFrames i przewijanie iFrame przy pomocy dwóch palców jest męczarnią (zazwyczaj działa niepoprawnie).

Cały czas można też mieć zastrzeżenia co do systemu powiadomień. O ile użytkownicy systemu Google Android korzystają z jednego paska aktualizującego wszystkie najnowsze informacje, o tyle iOS wykorzystuje w tym celu wyskakujące okienka pop-up oraz małe, czerwone ikonki. Pierwsze rozwiązanie wydaje się być przy tym znacznie wygodniejsze, szczególnie podczas używania aplikacji służących do komunikowania się z innymi (poczta elektroniczna, komunikator).