Wygląd obudowy Asusa F555LB przyciąga uwagę. Czarno-grafitowa, szorstka w dotyku klapa pokryta z wierzchniej strony ułożoną w wzór koła mozaiką mieni się w świetle. Efekt ten przykuwa wzrok i dodaje Asusowi F555LB elegancji. Konstrukcji omawianego laptopa nie można także odmówić lekkości. Waży on 2,09 kg, czyli jest o około 100-200 g lżejszy od starszych modeli z linii F/X (X550LD ważył 2,3 kg a X550VB – 2,2 kg). Masa ta czyni z F555LB jedną z lżejszych „piętnastek” dostępnych na rynku. W tym miejscu warto odnotować fakt, iż na recenzowanym laptopie i na jego opakowaniu znajdowały się naklejki producenta identyfikujące go jako model F555L, ale w zasadzie każdy program badający podzespoły rozpoznawał go jako X555LB.

Obudowę ekranu można pochwalić za dużą odporność na zarysowania i zabrudzenia. Godna aprobaty jest także wspomniana powyżej mozaika – poprawia ona pewność chwytu w czasie wyjmowania laptopa z torby i maskuje ewentualne odciski palców. Pod względem odporności na naciski dekiel prezentuje się przeciętnie. Matowa matryca jest otoczona matową ramką – zestawienie to jest mile widziane, gdyż zapobiega refleksom.

Schowane pod centralnie umieszczoną maskownicą zawiasy cechują się dużą sztywnością. Podczas podnoszenia panelu LCD podnosi się także jednostka zasadnicza. W zasadzie nie da się otworzyć laptopa bez użycia drugiej ręki. Maksymalny kąt między podstawą a ekranem otwartego laptopa ma 140 stopni. 

Srebrno-szary pulpit roboczy w przedniej części przypomina nieco szczotkowane aluminium a w częściach środkowej i tylnej jest pokryty chropowatą fakturą. W tym miejscu zaznaczę, że całość obudowy jest wykonana z tworzyw sztucznych. Spasowanie Asusa F555LB jest niezłe (nie widać rażących szpar), ale też nie idealne (podczas podnoszenia laptopa za rogi można usłyszeć cichutkie skrzypienie). Jak na klasę laptopa oraz zastosowane materiały sztywność jednostki zasadniczej jest niezła.

Dostęp serwisowy w przypadku omawianego modelu jest mało wygodny. Na spodzie umieszczono tylko jedną miniaturową klapkę serwisową, zdjęcie której (wymagające odkręcenia jednej śrubki) umożliwia dostęp jedynie do pojedynczego gniazda RAM-u. Aby dostać się do innych podzespołów wewnętrznych, należy po odkręceniu śrubek zdjąć płytę pulpitu roboczego. Wiąże się to także z koniecznością zachowania szczególnej ostrożności przy odpinaniu taśm.

Wyposażenie Asusa F555LB w złącza jest dość przeciętne. Na podobną ocenę zasługuje także ich rozmieszczenie. Prawy bok zajmują: czytnik kart pamięci, gniazdo audio, USB 2.0 oraz napęd optyczny (czyli interfejsy, z których można zrezygnować w celu zapewnienia sobie swobody operowania myszką). Z lewej strony znajdują się natomiast gniazdo zasilania, LAN, D-Sub, HDMI, 2 USB 3.0 i blokada Kensingtona. Niestety w odróżnieniu od starszych modeli omawiany laptop nie ma wymiennego (bez rozbierania obudowy) akumulatora.

Chwilę uwagi w przypadku Asusa F555LB warto także poświęcić zasilaczowi, który na tle konkurencyjnych rozwiązań wyróżnia się niewielką masą (wraz z kablem waży jedynie ćwierć kilograma).

Asus F555LB (X555LB) jako niskobudżetowy notebook multimedialny prezentuje się wręcz znakomicie. Moje uznanie zyskały niskie temperatury nawet w maksymalnym stresie, cicha praca bez obciążenia oraz odporność na throttling. Bardzo pozytywnym zaskoczeniem okazały się rewelacyjnie długie jak na tą klasę laptopów przebiegi na akumulatorze. Szkoda jedynie, że akumulator nie jest wymienialny bez rozbierania obudowy. Pochwalić wypada także dobre audio, dysk SSD, przyzwoitą wydajność i dobry stosunek wydajności do ceny. Nie można także pominąć wpadającej w oko lekkiej i dość eleganckiej obudowy. Aż chciałoby się wystawić wyróżnienie redakcji w kategorii „dobry i tani laptop multimedialny”, ale końcową ocenę obniżają bardzo słabo podparta klawiatura o zwężonych klawiszach kierunkowych i bloku numerycznego, zbyt sztywne zawiasy oraz brak łatwego dostępu do podzespołów.

* zastanawiam się też czy matryca TN nie powinna znaleźć się wśród minusów. Nie umieściłem jej tam ze względu na cenę i klasę tego laptopa, ale czy matryce IPS są rzeczywiście o tyle droższe, że muszą trafiać jedynie do modeli z wyższej półki?