Sylwetka Asusa N55SF prezentuje się okazale. Masywna pokrywa matrycy wykończona połyskującym lakierem w mrocznym odcieniu, który współgra z metaliczną wstawką obiegającą brzegi dekla, stanowi element wystroju mogący cieszyć oko. Wzornictwo laptopa nie jest specjalnie przeładowane i dlatego odbiera się je pozytywnie.  

Klapa jest solidnie wykonana. Ucisk w centralnej części pokrywy nie powoduje znacznego wyginania tworzywa czy zniekształceń w wyświetlanym obrazie. Podobnie ma się sprawa z zawiasami, które, choć stosunkowo mikre, prezentują optymalny opór. Unoszenie dekla jedną ręką powoduje odrywanie się platformy roboczej od podłoża. 

Ramkę ekranu pokryto błyszczącym lakierem, który zbiera odciski palców. Jest to wada z praktycznego punktu widzenia, ale dzięki takiemu zabiegowi stylistycznemu całość konstrukcji wygląda dużo mniej ociężale. 

W odróżnieniu od zewnętrznej części laptopa pulpit roboczy wykończono matowym tworzywem, które utrzymano w ciemnej tonacji. Wykorzystanie tego materiału ułatwia zachowanie odpowiedniej estetyki urządzenia. Z ciemną całością dość fajnie kontrastuje klawiatura koloru stalowego.  

Jakość zastosowanych materiałów wykończeniowych stoi na przyzwoitym poziomie. Tworzywo, z którego wykonano pulpit roboczy, cechuje się charakterystyczną dla tego typu materiału minimalną elastycznością, dzięki której plastik budzi korzystne wrażenie w dotyku. Zarówno sztywność platformy w miejscu podparcia nadgarstków, jak i wykończenie krawędzi obudowy laptopa nie budzą zastrzeżeń. 

Jak przystało na laptop typowo multimedialny, Asus N55SF dysponuje bogatym zestawem interfejsów peryferyjnych, które ułatwiają rozrywkę. Na pokładzie tego notebooka znajdziemy m.in. cyfrowe złącze HDMI, port VGA oraz 4 porty USB, z których dwa (oznaczone niebieskim kolorem) działają w najnowszym standardzie 3.0. Dodatkowo są one wyposażone w funkcję USB Charger+, która umożliwia ładowanie podłączonych urządzeń peryferyjnych przy wyłączonym laptopie. 

Rozlokowanie portów wypada korzystnie. Głównie za sprawą tego, iż większość złączy przeniesiono na lewą flankę. Ulokowanie gniazda zewnętrznego subfoowera w tylnej części obudowy likwiduje niedogodność związaną z poprowadzeniem kabelka sygnałowego. 

Na spodzie laptopa znajduje się pokrywa dająca dostęp do dysku oraz pamięci RAM.

Testowany egzemplarz laptopa Asus N55SF wyposażono w panoramiczny ekran Samsunga o przekątnej ekranu 15,6'', który cechuje się podwyższoną rozdzielczością nominalną, 1600x900 pikseli. 

Cechą szczególną wyświetlacza koreańskiego producenta jest obecność antyrefleksowej powłoki, która eliminuje odbicia otoczenia. Matowy ekran to element rzadko spotykany w laptopach multimedialnych, stąd też jego obecność jest niewątpliwym atutem tej konstrukcji. 

Wyświetlacz cechuje się stosunkowo nierównomiernym podświetleniem. Różnica w natężeniu luminancji pomiędzy górną, a dolną częścią matrycy sięga miejscami nawet 40 cd/m². W praktyce jednak niedogodność ta jest właściwie niezauważalna w normalnym środowisku pracy.

Odwzorowanie barw wypada przyzwoicie. Temperaturę kolorów regulujemy za pośrednictwem oprogramowania Asus Splendid (Fn+C). Poprawnie prezentuje się czerń, której jasność w najjaśniejszym fragmencie matrycy wynosi tylko 0,6 cd/m². 

Zakres kątów widzenia w płaszczyźnie poziomej jest wystarczający do sensownego oglądania filmów czy zdjęć w kilka osób. W pionie jest gorzej, chociaż zakres kątów widzenia jest większy, niż w przypadku standardowych matryc rozpowszechnionych w laptopach średniej i niższej klasy.

Asus N55SF dysponuje dwurdzeniową jednostką Intela o oznaczeniu Core i5-2410M. Procesor ten cechuje się nominalną częstotliwością taktowania rdzeni w wysokości 2300 MHz. W trybie Turbo szybkość jedynego rdzenia osiąga maksymalnie 2900 MHz. Układ wykonano w procesie technologicznym 32 nm, a jego TDP wynosi 35 W. W obrębie procesora zintegrowano rdzeń graficzny Intel HD Graphics 3000. 

Pod względem wydajności Core i5-2410M prezentuje się o przeszło 30% lepiej od popularnej jednostki Core i3-2310M. W stosunku do starszego procesora Core i3-330M (pierwsza generacja procesorów Arrandale) różnica w uzyskanych wynikach (Cinebench R11.5, wersja 64-bitowa) wynosi prawie 0,9 pkt. na korzyść jednostki Core i5 (2,56:1,7 pkt.). 

W omawianym laptopie zamontowano niezależny układ graficzny Nvidia GeForce GT555M w wersji z ograniczoną, 128-bitową szyną pamięci. Grafikę wyposażono w 144 jednostki cieniujące CUDA i 2 GB pamięci DDR3. 

Wydajność dGPU jest wystarczająca do płynnego pogrywania w nowsze tytuły przy optymalnych nastawach środowiska. W grze Colin McRae: DiRT 2 przy nominalnej rozdzielczości ekranu oraz wysokiej jakości tekstur płynność rozgrywki utrzymywała się na średnim poziomie (uzyskano 37 kl/s). 

Procedura testowa wykazała występowanie zjawiska throttlingu, które objawiało się zmniejszaniem częstotliwości taktowania procesora przy maksymalnym obciążeniu rdzeni oraz karty grafiki Nvidii (maksymalny pobór mocy wyniósł 95,1 W). Przy maksymalnym wysiłku podzespołów dławienie mocy obliczeniowej występowało również podczas pracy na zasilaniu bateryjnym. 

W N55SF zaimplementowano technologię Nvidia Optimus, która odpowiada za przełączanie pomiędzy poszczególnymi rdzeniami graficznymi. W zależności od ustawień środowiska wybór preferowanej karty graficznej możemy pozostawić samej aplikacji lub też stworzyć własne reguły i przypisać pożądane programy do konkretnej grafiki (via Nvidia Control Panel). Istnieje także możliwość wyboru układu graficznego poprzez menu kontekstowe (prawy przycisk myszy) na ikonce uruchamianego programu. 

Monitorowanie aktywnego układu graficznego jest dosyć kłopotliwe. W Asusie N55SF nie pokuszono się o zainstalowanie oprogramowania czy też zewnętrznych kontrolek informujących o stanie aktywności konkretnego rdzenia graficznego (jak miało to miejsce w przypadku modelu N61). 

Dysk twardy Seagate ST9640423AS notuje przeciętne transfery oscylujące w granicach 60 MB/s.