Wymuszona przez postęp technologiczny szybkość pojawiania się coraz to nowych modeli laptopów nie wpływa dobrze na warunki pracy projektantów. Taki stan rzeczy nieuchronnie prowadzi do klonowania obudów, co staje się udziałem nawet takich potentatów jak Asus. Nowy model N71JQ jest z zewnątrz wierną kopią N71VN i wykazuje duże podobieństwo do mniejszego N61VN.

W stosunku do starszych konstrukcji sylwetka nowych Asusów została odchudzona i uległa wysmukleniu, niemniej jednak nie wpływa to na odbiór laptopa, który - podobnie jak poprzednicy z matrycą 17" (N71VN i N71VG) - jest dość monumentalny.

Pokrywa ekranu jest wykonana zgodnie z tendencją dominującego nurtu - błyszczy. Ze strony zewnętrznej czarny, fortepianowy lakier został przyozdobiony falistym, brązowym wzorkiem, rozwiewającym nudę i wnoszącym trochę dynamiki. Pośrodku klapy umiejscowiono metaliczny emblemat producenta.

Od strony wewnętrznej matryca została niejako wtopiona w obudowę, albowiem zarówno ekran jak i jego ramka znajdują się za szybą, która wraz z resztą oprawy nadaje wyświetlaczowi monolityczny wygląd.  

Dzięki powierzchni bez zakamarków ekran o takiej konstrukcji jest dużo łatwiejszy w czyszczeniu, czym zyska sobie uznanie właściciela. Niestety, ze względu na błyszczącą powierzchnię inne jego walory użytkowe nie wzbudzają zachwytu. Laptop Asusa nie sprawdził się w pracy przy oświetleniu dającym światło o dużym natężeniu; błyszcząca powierzchnia okazała się bardzo podatna na nieprzyjemne refleksy, a i efekt lustra też dawał znać o sobie.  

Jako że ekran jest połyskliwy, zwiększa się także jego skłonność do łapania odcisków palców, co z kolei przełoży się na częstszą potrzebę czyszczenia (co zwiększa ryzyko zarysowania). Nie jestem do końca przekonany co do możliwości utrzymania szyby w nieskazitelnym stanie na dłuższą metę.  

Pokrywa ekranu LCD jest bardzo sztywna jak na konstrukcję o wielkości siedemnastu cali, za co Asusowi należą się pochwały. Bez względu na miejsce chwytu zarówno podczas podnoszenia jak i opuszczania ciężko zauważyć jakieś większe odkształcenia.

Podobnie sztywna jest platforma robocza. Pewną słabością wykazuje się klasycznie w okolicach napędu optycznego, ale nie jest to znacząca wada.

Powierzchnię platformy roboczej wykonano w większości z matowego tworzywa w dotyku dość sugestywnie przypominającego swą fakturą gumę. Co prawda nie błyszczy się i nie zbiera odcisków palców,  to i tak zostają na niej ślady wynikające z dotykania. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę jej cechy użytkowe, nie odbijająca światła powierzchnia powinna przypaść do gustu większości nabywców.  

Frontową część pulpitu stanowi podkładka pod ręce wraz z gładzikiem. Środkową przestrzeń zajmuje klawiatura, a od strony matrycy umieszczono perforowaną srebrną listwę służącą za maskownicę górnej pary głośników i wzbogaconą o blok przycisków multimedialnych oraz przycisk zasilania. Ten ostatni (podobnie jak boczne krawędzie wspomnianej listwy) został podświetlony białą diodą.

Rozmieszczenie portów nie wzbudziło mojego entuzjazmu. Większość często używanych złączy umieszczono w przednich częściach ścianek bocznych. Chcąc zapewnić sobie komfort użytkowania, praworęczny użytkownik myszki będzie musiał zrezygnować z zewnętrznych systemów dźwiękowych oraz dwóch gniazd USB (w tym USB 3.0 - N71JQ to jeden z pierwszych laptopów z tym interfejsem). Użytkownik leworęczny ograniczy sobie natomiast możliwość korzystania (między innymi) z portów HDMI i dwóch USB 2.0.

Hałas

Opierając się tylko na wynikach pomiarów przedstawionych w poniższym zestawieniu, można by pomyśleć, że Asus N71JQ to notebook cichy. Niestety, nie jest tak do końca. Właściwie włączenie jakiejkolwiek aplikacji łączy się z prewencyjnym zwiększeniem obrotów wentylatora i emisją szumu na poziomie bliskim 36 dB.

Pewnym minusem omawianego laptopa jest delikatne piszczenie cewek. Ten odgłos o wysokiej częstotliwości jest przez większość czasu niemal niesłyszalny, ale pod obciążeniem przybiera natężenie wykrywalne dla ludzkiego ucha.

Zastosowany w N71JQ dysk twardy Seagate niczym nie zaskakuje (jest to model znany z poprzednich wersji N71). Podczas pracy na luzie potrafi być nad wyraz cichy, ale gdy tylko obciążymy go jakimś zadaniem, chroboty głowicy dochodzą nawet do 34 dB i są dobrze słyszalne mimo szumu wentylatora.

Nie zachwyca także kultura pracy napędu optycznego, który mógłby być nieco cichszy. W czasie oglądania filmu generuje on jednolity szum na poziomie 39,1 dB, a najwyższą zarejestrowaną wartością było 44,3 dB uzyskane podczas próby odczytu lekko porysowanej płyty.

Pod obciążeniem układ chłodzenia siłą rzeczy staje się głośny i osiąga natężenie dźwięku na poziomie między 42 a blisko 44 dB. Biorąc pod uwagę przeznaczenie laptopa i tak będzie on dużo cichszy od większości komputerów stacjonarnych, a i w porównaniu do innych notebooków z kategorii DTR te 44 dB to też nie tragedia.