Za sprawą masywnej obudowy z aluminium Inspiron 15 7537 wygląda na potężniejszy, niż jest w rzeczywistości. Z tego metalu jest wykonany prawie cały laptop; wyjątkiem jest spód jednostki zasadniczej. Aluminiowe powierzchnie przesądzają o tym, że ma się wrażenie kontaktu ze sprzętem wysokiej jakości. Ze srebrnym kolorem obudowy kontrastuje czarna ramka ekranu. Ekran jest przykryty ochronną szybą ze szkła Gorilla Glass.

Choć omawiany laptop ma niewiele ponad 2,2 cm wysokości, waży niemało, bo około 2,6 kg. Najwyraźniej priorytetem przy jego tworzeniu nie była mobilność, a raczej solidność czy wysoka jakość. Nawet mocny nacisk na jednostkę zasadniczą lub obudowę ekranu nie powoduje widocznych odkształceń, ani trzeszczenia. Również odporność obudowy na wykrzywianie stoi na wysokim poziomie.

Szeroki, centralny zawias chodzi nawet trochę zbyt ciężko. Dell zapewnia, że wytrzyma on (i pozostanie sprawny) podnoszenie pokrywy i jej zamykanie 20 tysięcy razy. Autor nie sprawdzał tego w ramach testu, ale cały laptop wygląda na solidny i trwały. Jakość wykonania jest zaś prawie bez skazy.

Po odkręceniu czterech śrubek można zdjąć cały spód laptopa. Wewnątrz testowanego egzemplarza okazało się, że zajęte są oba gniazda pamięci RAM, zatoka dysku 2,5 cala oraz jedyne złącze mini PCIe. Oznacza to, że modyfikacja wyposażenia może polegać na zastąpieniu elementu fabrycznej konfiguracji innym podzespołem.

Pochwalić trzeba fakt, że po zdjęciu spodu laptopa użytkownik ma dostęp do wentylatora i innych elementów układu chłodzenia. By je wyczyścić, nie trzeba więc rozkręcać obudowy w większym stopniu.

Dzięki czterem portom USB 3.0 można podłączać do laptopa różnorakie peryferia. Poza tym jednak nie ma elementów wyposażenia złącza odbiegających od standardu. Oprócz wyjścia HDMI przydałby się na przykład DisplayPort. Poza tym dobrze by było, gdyby porty peryferyjne znajdowały się bliżej tyłu laptopa.

Inspiron 15 7537 jest dowodem na tendencję do stosowania procesorów niskonapięciowych nie tylko w ultrabookach i podobnych laptopach, ale też w coraz większych notebookach. W testowanym egzemplarzu znalazł się Core i7-4500U, dwurdzeniowy procesor Core 4. generacji (Haswell). Jego taktowanie bazowe wynosi 1,8 GHz, a może zmieniać się w przedziale 0,8-3 GHz. TDP tego procesora wynosi 15 W.

Tuż po rozpoczęciu dowolnego testu wydajnościowego taktowanie procesora i7-4500U miało wartość zgodną ze specyfikacją i bez problemu osiągało wartość maksymalną. W teście wielowątkowym Cinebench R11.5 było to 2,7 GHz, a w teście jednowątkowym tej samej aplikacji - 3 GHz. Po upływie około pół minuty częstotliwość taktowania spadała jednak do 1,8-1,9 GHz (test wielowątkowy) lub 2,5-2,6 GHz (test jednowątkowy), mimo że temperatura CPU nie była zbyt wysoka. Z powodu tego ograniczenia zegara uzyskano słabe wyniki w syntetycznych testach wydajnościowych (1,09 pkt. w teście jednowątkowym i 2,12 pkt. w teście wielowątkowym Cinebench R11.5).

Problem ten występował na zasilaniu z sieci i akumulatorowym. Jego przyczyną było rozwiązanie zaimplementowane w BIOS-ie. Aplikacja Intel Extreme Tuning Utility wykazała, że TDP dla tego procesora zostało sztucznie ustawione na poziomie 10,5 W. Po zmianie na 15 W taktowanie procesora wróciło na wyższe poziomy i wyniki uzyskiwane w testach syntetycznych były już prawidłowe (1,32 pkt. w teście jednowątkowym i 2,71 pkt. w teście wielowątkowym Cinebench R11.5).

We wszystkich wersjach Inspirona elementem wyposażenia jest dodatkowa karta grafiki GeForce GT 750M. Laptop ten nie musi więc polegać tylko na zintegrowanym z procesorem układzie HD Graphics 4400. Dobieraniem odpowiedniego rozwiązania do poszczególnych aplikacji zarządza technologia Nvidia Optimus.

Karta GT 750M lokuje się w średniej klasie wydajnościowej. Bazuje na układzie GK107, podobnie jak starszy model GT 650M. Ma jednak wyższe taktowanie od tej starszej karty. Taktowanie bazowe rdzenia to 940 MHz, a GPU Boost może je zwiększać do 1058 MHz. GT 750M w testowanym Dellu ma 2 GB pamięci własnej GDDR5 o taktowaniu rzeczywistym 1000 MHz (taktowanie efektywne wynosi więc 4000 MHz). Szyna danych jest 128-bitowa. Należy cieszyć się z tego, że Dell wybrał właśnie tę wersję karty (z szybszą pamięcią GDDR5), gdyż przepustowość pamięci (64 GB/s) jest w niej ponad dwukrotnie większa, niż w wersji z pamięcią DDR3.

W teście 3DMark 11 bohater niniejszej recenzji uzyskał 2650 pkt. Okazał się tym samym nieco lepszy od Clevo W350ET (Schenker XMG A522) z kartą grafiki GeForce GTX 660M i trochę gorszy od Samsunga 880Z5E z Radeonem HD 8870M.