HP EliteBook 850 G2 posiada klawiaturę wyspową, której klawisze cechują się standardowymi rozmiarami 1,5 x 1,5 cm. Układ klawiatury i jej konstrukcja nie uległy zmianie w stosunku do schematu znanego z modelu G1. 

Komfort użytkowania klawiatury jest poprawny, choć ze względu na pewną cechę (którą opiszę za chwilę) nie jest idealny. Przede wszystkim klawisze cechują się krótkim skokiem, którego końcowa faza jest słabo wyczuwalna. Na urządzeniu pisze się przez to dosyć miękko a same klawisze nie dają wyraźnej odpowiedzi. Z punktu widzenia typowo praktycznego mogę stwierdzić, iż uzyskanie pełnej sprawności pisania wymaga chwili czasu na dostosowanie się. Po okresie adaptacji klawisze obsługuje się bez większych niedogodności. 

W przypadku omawianej klawiatury zrezygnowano z kombinacji klawiszy odpowiadających za całkowite wyciszenie dźwięku oraz sterowanie załączaniem karty WiFi. Wspomniane operacje realizujemy przy użyciu specjalnych przycisków umieszczonych na pulpicie roboczym. 

Dodatkowo klawiatura dysponuje podświetleniem płytek, którego natężenie regulujemy w dwóch krokach. Operacji tej dokonujemy przy użyciu skrótu klawiszowego Fn + F11. 

Obecny w testowanym modelu gładzik firmy Synaptics to kopia rozwiązania znanego z poprzedniego modelu EliteBook 850 G1. Obsługa urządzenia dotykowego jest komfortowa. Głównie za sprawą dużej powierzchni roboczej płytki dotykowej (10,4 x 6,5 cm) oraz precyzji działania samego wskaźnika. 

Dwa dzielone przyciski gładzika umieszczono przed dolną krawędzią płytki. Cechują się one ponadprzeciętnym skokiem oraz głośną pracą (zwłaszcza gdy nie trafiamy w ich centralną część). Przyciski mają 1,1 cm szerokości.  

Do dyspozycji użytkownika oddano również manipulator PointStick, który ulokowano pomiędzy klawiszami "G", "H" i "B". Chropowata faktura grzybka ogranicza uślizg palca przy wytężonej pracy. Przed klawiaturą znajdują się przyciski dodane do tego przyrządu. Ich charakterystyka działania jest zbliżona do sposobu pracy głównych przycisków płytki dotykowej.

Testowany HP EliteBook 850 G2 dysponował panelem LCD AU Optronics (model AUO35ED) o przekątnej ekranu 15,6" i rozdzielczości 1920 x 1080 pikseli. W tańszych konfiguracjach montowane są klasyczne matryce o rozdzielczości nominalnej 1366 x 768 pikseli. 

W przypadku EliteBooka 850 G2 nie pokuszono się o wykorzystanie panelu IPS. Omawiana matryca prezentuje przeciętne parametry odwzorowania kolorów, co jest typowe dla wyświetlaczy typu TN. Oddanie barwy czerwonej jest zadowalające. Krzywe dla barw zielonej i niebieskiej na całej długości odbiegają od przebiegu idealnego. Miernie prezentuje się czerń, która w najjaśniej podświetlonym fragmencie matrycy miała wartość 1,7 cd/m². 

Średnia luminancja przy maksymalnej intensywności podświetlenia ekranu wyniosła 279,8 cd/m². Jasność obrazu można regulować na 20 poziomach. Podczas pracy biurowej w gorzej oświetlonym pomieszczeniu odpowiedni komfort pracy uzyskałem przy 40-procentowej intensywności podświetlenia matrycy.

HP EliteBook 850 G2, który trafił na testy, dysponował procesorem Core i5-5300U opartym na 14-nanometrowej architekturze Broadwell. Bazowa częstotliwość taktowania tej niskonapięciowej jednostki Intela wynosi 2,3 GHz. Przy maksymalnej wydajności układu oba rdzenie CPU mogą pracować z maksymalnym taktowaniem 2,7 GHz. Natomiast częstotliwość taktowania pojedynczego rdzenia może sięgać w trybie turbo 2,9 GHz. 

Prezentowany laptop jest sprzedawany w kilku konfiguracjach, które różnią się od siebie modelem wykorzystanego procesora. EliteBook 850 G2 jest dostępny w wariantach z jednostkami Intel Core i7-5600U, i7-5500U, i5-5300U, Core i5-5200U oraz Core i3-5010U (w kolejności od najbardziej wydajnego do najsłabszego). 

Core i5-5300U dysponuje pamięcią podręczną L3 o rozmiarze 3 MB oraz zapewnia sprzętowe wsparcie dla technologii wirtualizacji VT-x i VT-d. Współczynnik TDP układu Core i5-5300U wraz ze zintegrowanym chipem graficznym HD Graphics 5500 oraz kontrolerem pamięci wynosi 15 W. Wartość cTDP Down (TDP-down) dla CPU ustalono na poziomie 7,5 W (częstotliwość taktowania 600 MHz). 

Omawiany laptop miał również 8 GB (dostępne 7,88 GB) pamięci operacyjnej DDR3L-1600 marki Samsung. Co ważne, do dalszej rozbudowy zostawiono użytkownikowi drugie gniazdo SO-DIMM, w którym możemy umieścić drugi moduł RAM-u (wymuszając dwukanałowy tryb pracy tej pamięci). 

W wielowątkowym teście Cinebench R15 procesor Core i5-5300U wypracował 280 punktów (jest to jeden z lepszych wyników zanotowanych w rankingu Notebookcheck dla tego procesora). Dla porównania Core i5-5200U osiąga w tym samym teście średnio 256 punktów a wyżej taktowany Core i7-5500U (zamontowany w Asusie PRO P2520LJ) zdobył 292 punkty.  

Maksymalne obciążenie procesora i karty graficznej powoduje znaczące obniżenie taktowania CPU (zjawisko throttlingu). W trakcie godzinnego testu wytrzymałościowego częstotliwość taktowania rdzeni utrzymywała się średnio na poziomie 1596 MHz.   

Zaniżone taktowanie procesora Core i5-5300U wpłynęło na obniżenie temperatury CPU (56-57°C) oraz spowodowało przytłumioną pracę układu chłodzenia. 

Przy pełnej zajętości wyłącznie CPU (operacja zasymulowana przy użyciu programu Prime95) taktowanie rdzeni nie było jednostajne. Skakało ono pomiędzy wartościami 2495 MHz oraz 2594 MHz (widoczne na załączonym zrzucie).  

Obserwacja zegarów CPU w teście Cinebench R15 przyniosła kolejne ciekawe wyniki. W teście wielowątkowym procesor Core i5-5300U utrzymywał taktowanie na poziomie 2694,6 MHz przy napięciu 1,121 V. W czasie renderowania jednowątkowego jeden rdzeń chwilowo osiągał nawet 2894 MHz (29 x 99,8 MHz) przy napięciu 1,197 V. 

Podsumowując powyższe obserwacje, należy stwierdzić, iż syndrom dławienia CPU nie wpłynął negatywnie na wydajność procesora w testach syntetycznych. 

Nieco inaczej wyglądało to podczas pracy na zasilaniu akumulatorowym. Przy domyślnych ustawieniach i maksymalnym obciążeniu procesora następuje ograniczenie częstotliwości taktowania rdzeni do poziomu 2,3 GHz. Przy włączonej opcji "Enable Turbo Boost on DC" taktowanie CPU rośnie do poziomu 2495-2594 MHz (opcję tę uaktywniamy z poziomu BIOS-u). 

Nawiązując do akapitu powyżej nadmienię, iż wynik wypracowany w benchmarku Cinebench R15 przy włączonym trybie Turbo Boost dla testu wielowątkowego wyniósł 280 punktów. Wyłączenie tej opcji skutkuje obniżeniem wydajności CPU, który w tym samym teście osiągnął już tylko 235 punktów. 

Zintegrowany układ graficzny HD Graphics 5500 posiada 24 jednostki wykonawcze. Nominalna częstotliwość taktowania rdzenia GPU wynosi 300 MHz a wartość maksymalna (w przypadku procesorów z rodziny Core i5) to 900 MHz. 

W teście 3DMark 13 Fire Strike Graphics omawiany laptop otrzymał 637 punktów. Nie jest to wynik powalający w odniesieniu nawet do modeli z najsłabszymi dodatkowymi kartami graficznymi. GeForce 920M osiąga w tym teście średnio 1142 punkty.

HP EliteBook 850 G2 to laptop biurowy, który cechuje się stylowym wyglądem oraz gwarantuje wysoką jakość zastosowanych materiałów. Jak przystało na solidny sprzęt korporacyjny, model ten posiada przystępną klawiaturę oraz obszerny gładzik, który wyróżnia się wysoką precyzją działania. 

In plus zaliczę wydajną pracę układu chłodzenia, która przekłada się na niską ciepłotę pulpitu roboczego laptopa. Zadowalające są również czasy pracy na zasilaniu akumulatorowym, które w najgorszym wypadku sięgają 7 godzin podczas surfowania po sieci przy użyciu modułu WiFi. 

W podsumowaniu nie sposób pominąć pochwały dla konstruktorów HP za wybitnie prosty a zarazem przyjazny dla użytkownika mechanizm otwierania spodniej klapy serwisowej (oparto go na pojedynczym zatrzasku). Ładnie z ich strony, że pomyśleli o możliwości rozbudowy wyposażenia laptopa np. o dodatkowy dysk SSD na złączu M.2.

Za mankament testowanego laptopa uznałem stosunkowo głośną pracę układu chłodzenia pod obciążeniem. Niezbyt wysoko należy ocenić parametry matrycy, która cechuje się miernym odwzorowaniem czerni oraz bardzo wąskim zakresem kątów widzenia w płaszczyźnie pionowej. Szczególnie ten ostatni element sprawia, iż w przypadku niewłaściwego dopasowania ustawienia ekranu do pozycji użytkownika przy laptopie prezentowany obraz staje się ziarnisty, co męczy wzrok.