HP EliteBook Folio 1020 G1 to lekki (1,18 kg) i bardzo smukły (ma 15 mm wysokości) ultrabook zaprojektowany do zastosowań biznesowych. Seria EliteBook od początku istnienia zawsze stanowiła flagową linię produktów HP. Elementy konstrukcji Folio 1020 G1, takie jak obudowa matrycy i pulpit roboczy, wytworzono ze stopów aluminium i magnezu, a spód laptopa jest gumowany. Wszystkie elementy składowe obudowy są idealnie wykonane. Próżno szukać tu zbyt ostrych krawędzi czy innych niedopatrzeń. Mniej perfekcyjne jest natomiast spasowanie. Pomiędzy spodem a wierzchem jednostki zasadniczej występują jakże często spotykane w wszystkich modelach HP szparki. Muszę tu jednak przyznać, że w EB Folio są one mało rażące.

Obudowa matrycy jest wystarczająco solidna, by ochronić ekran przed przypadkowymi naciskami, i dostatecznie sztywna, by nie ulegać wygięciom podczas podnoszenia. Jest jednak także bardzo szczupła i silny nacisk na jej środek przy jednoczesnym przytrzymaniu ekranu ma szansę wywołać niewielkie zakłócenia na wyświetlanym obrazie.

Zawiasy ukryte pod długą maskownicą działają z idealnym oporem. Ultrabook można otworzyć przy pomocy jednej ręki, ale zawiasy stawiają właściwy opór i nie pracują za lekko. Mało tego - ekran utrzymuje idealną stabilność w pożądanym położeniu. Z chęcią napisałbym, że są to jedne z najlepszych zawiasów, jakie spotkałem w urządzeniach przenośnych. Niestety mają one bardzo ograniczony zakres ruchu, który nie osiąga nawet standardowych 130 stopni.

Korpus cechuje się (być może za sprawą wspomnianych powyżej stopów metali) znaczącą solidnością. Podniesienie EB 1020 G1 za dowolny fragment obudowy nie wywoła żadnych niepożądanych efektów. Obudowę omawianego HP muszę także pochwalić za dość dużą odporność na odciski palców. Widoczne powierzchnie są niemal zupełnie odporne na zabrudzenia, dzięki czemu Folio 1020 G1 ma szansę na długo zachować elegancki wygląd.

Rozebranie Folio 1020 G1 jest możliwe (należy w tym celu odkręcić 11 śrubek Torx), jednak nie daje większych możliwości modyfikacji. Zasadniczo po zdjęciu spodniego panelu uzyskuje się dostęp do zintegrowanych podzespołów (takich jak RAM i CPU) oraz wbudowanego akumulatora, a wymienialne są właściwie tylko dysk SSD M.2, karta Wi-Fi oraz bateria CMOS.

Rozmieszczenie portów peryferyjnych zostało misternie zaplanowane. Złącza rozłożono jedynie w tylnych częściach boków. Z lewej strony znajdują się blokada Kensingtona, HDMI, USB 3.0 z funkcją ładowania oraz czytnik kart microSD. Na prawym boku znalazł się port audio, kolejny USB 3.0 umożliwiający ładowanie, port dokowania oraz gniazdo zasilania. W tym miejscu warto zwrócić uwagę na wspomniany port dokowania. W komplecie z testowanym egzemplarzem Folio została dostarczona przejściówka, która rozszerzała złącza o LAN i D-Sub. Zamontowany rozdzielacz kierował porty ku tylnej ściance, a zatem nie wpływał negatywnie na przestrzeń potrzebną do operowania myszką.

Wyspowa klawiatura Folio 1020 G1 ma standardowy układ klawiszy, z typowymi dla HP zaokrągleniami skrajnych płytek (Esc, lewy Ctrl, prawa strzałka i Delete). Klawisze są duże (15 x 15 mm), ale odstępy pomiędzy nimi mogłyby być większe. Przyciski działają z miękkim, mało wyraźnym i krótkim, ale za to dość cichym skokiem. Podczas energicznego wprowadzania znaków klawiatura zachowuje odpowiednią sztywność, a ugięcia mieszczą się w granicach normy. Klawiatura Folio 1020 G1 jest podświetlana na biało. Za aktywację tej funkcji odpowiada kombinacja klawiszy Fn + F11. Ponadto w płytki klawiszy F2, F5, F8, F12, Num Lock, Caps Lock są wbudowane pomarańczowe diodki sygnalizujące stan danej funkcji (kombinacja Fn + F2 blokuje lub aktywuje gładzik, FN + F5 umożliwia natychmiastowe wyłączenie bądź włączenie głośników, FN + F8 wyłącza/włącza mikrofon, a FN + F12 odpowiada za aktywację lub dezaktywację Wi-Fi).

Gładzik o wymiarach 95 x 56 mm osadzono w zagłębieniu w przedniej części pulpitu. Dzięki temu nie ma obawy o obsunięcie się palca poza obszar roboczy. Płytka dotykowa jest jednolita (bez wyodrębnionych przycisków). Zgodnie z panującą obecnie modą dolne obszary płytki są odpowiedzialne za funkcje lewego i prawego przycisku. Gładzik pracuje pod kontrolą sterowników Synaptics ForcePad 7.0. Sterowniki te wspierają wszystkie nowoczesne funkcje dotykowe, a także umożliwiają aktywację klasycznych stref przewijania. Nowością jest rozpoznawanie siły nacisku.