Na pierwszy rzut oka obudowa HP ProBooka 4540s wygląda identycznie, jak w starszym modelu HP ProBook 4530s. Różnice w konstrukcji między tymi dwoma notebookami nie są jednak tak kosmetyczne, jak mogłoby się wydawać. W nowszym modelu ułatwiono dostęp do podzespołów bazowych (wymiana procesora jest dziecinnie prosta), zwiększono liczbę USB w wersji 3.0 (z jednego do dwóch), nie zwiększając jednak ogólnej liczby tych portów (cztery). Ponadto producent zrezygnował z modemu, co jest naturalną koleją rzeczy, oraz z gniazda ExpressCard, które nadal bywa użyteczne.

Obudowa matrycy zachowała swoje pozytywne aspekty znane z recenzji HP 4530s. Jej powierzchnia pozostała w pełni matowa. Zewnętrzna strona wykonana z aluminium jest dość sztywna, choć silniejszy nacisk na jej powierzchnię może wywołać zakłócenia w wyświetlanym obrazie. Wewnętrzna ramka ekranu sprawdza się dzięki czarnej, matowej powierzchni wyśmienicie (podobnie jak w poprzedniku) - jest odporna na zabrudzenia i zarysowania, nie razi refleksami oraz doskonale wkomponowuje się w kanon obudowy biurowo-biznesowego laptopa.

Zawiasy działają z dobrym, średnim oporem i - podobnie jak w 4530s - pozwalają na maksymalne odchylenie ekranu względem podłoża o kąt 135 stopni.

Jednostka zasadnicza HP 4540s zachowuje przykładną sztywność znaną już z poprzedniego modelu. Nie można też niczego zarzucić jakości spasowania. Minusem pozostaje natomiast mrowiący pulpit. Na plus natomiast muszę zaliczyć poprawiony dostęp do ukrytego pod kratownicą (wystarczy odkręcić trzy śrubki, by ją zdjąć) procesora. Zdjęcie samej pokrywy serwisowej odbywa się podobnie jak w 4530s, tj. przy pomocy dwóch zasuwek odpowiedzialnych także za mocowanie akumulatora.

Warto zwrócić uwagę na masę laptopa. Mimo wyposażenia HP 4540s w niezależną kartę graficzną i mocniejszy (90-watowy) zasilacz masa całości nie uległa większej zmianie.

Rozmieszczenie złączy nie jest optymalne (podobnie jak u poprzednika), a to za sprawą zbytniego obłożenia frontowych fragmentów obu bocznych ścianek. Na lewym boku rozmieszczone zostały: dwa USB 3.0, HDMI, LAN, D-Sub, gniazdo zasilania i blokada linki Kensingtona. Prawą flankę okupują z przodu dwa USB 2.0, za którymi swoje miejsce znalazł napęd optyczny. Dość ciekawie rozmieszczono złącza audio (trafiły na prawą stronę przedniej ścianki); niestety podczas trzymania notebooka na kolanach ich wykorzystanie może być mało komfortowe.

Matryca instalowana w HP 4530s (firmy Chimei Innolux, CMO15A1 / N156B6-L0A) była piętą achillesową tego modelu. Testowany egzemplarz HP 4540s został wyposażony w ekran o oznaczeniu LGD02F1, czyli model produkcji firmy LG Display.

Nowy ekran LCD wyświetla obraz ze standardową dla 15-calowych matryc rozdzielczością natywną, tj. 1366 na 768 pikseli. Jego powierzchnia jest matowa. Pod kontrolą nowej karty AMD w żadnym z testowanych obszarów maksymalna luminancja nie spadła poniżej 200 cd/m², co należy uznać za całkiem dobry wynik.

HP ProBook 4540s został wyposażony w mobilny chipset HM76 Express. Umożliwia on montowanie procesorów Intel Core 2. i 3. generacji. Egzemplarz dostarczony na nasze testy wyposażono w procesor i3-2370M (należący do 2. generacji), 4 GB pamięci RAM, 320-gigabajtowy dysk twardy oraz niezależną kartę graficzną AMD Radeon HD 7650M.

Procesor i3-2370M to ostatni i najmocniejszy przedstawiciel linii i3 Sandy Bridge. Został wytworzony w procesie technologicznym 32 nm, posiada dwa rdzenie pracujące z częstotliwością taktowania 2400 MHz, dysponuje technologią Hyper-Threading (która pozwala na jednoczesną pracę na 4 wątkach) i 3 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu. Od silniejszych jednostek i5 różni się głównie brakiem technologii Turbo Boost. Od słabszego i3-2350M odróżnia go jedynie o 100 MHz wyższe taktowanie.

Testy syntetyczne i3-2370M nie stanowią zaskoczenia. Cinebench R11.5 64 przyznał omawianemu CPU 2,3 pkt. Dla porównania i3-2350M uzyskuje w tym teście średnio 2,2 pkt., a najsłabszy procesor Core i5 drugiej generacji, i5-2410, osiąga 2,6 pkt.

Oczywiście jak każda nowa jednostka obliczeniowa z serii i3, i3-2370M otrzymał zintegrowany układ graficzny Intel HD Graphics 3000. Wobec obecności niezależnej karty AMD jest on godny wzmianki jedynie ze względu na możliwość przedłużenia czasu pracy na zasilaniu akumulatorowym.

Karta AMD Radeon HD 7650M to typowy przedstawiciel klasy średniej. Posiada 480 procesorów strumieniowych, dysponuje 128-bitową magistralą danych i wspiera DirectX w wersji 11. Niestety w testowanym HP 4540s nie ma możliwości globalnego i sztywnego ustawienia aktywnej karty graficznej, a przypisywanie „dynamiczne" odpowiedniego układu do każdej aplikacji jest nie tylko męczące, ale także nie zawsze skuteczne.

W testach syntetycznych omawiany układ graficzny radzi sobie nie najgorzej. 3DMark Vantage przyznał karcie HD 7650M 3936 pkt.; dla porównania starszy układ HD 6650M legitymuje się wynikiem średnim w wysokości 3414 pkt., a konkurencyjny GF GT 630M osiąga średnio 3869 pkt.

Nowszy 3DMark11 jest nieco mniej łaskawy dla karty zastosowanej w HP 4540s. Wynik dla GPU na poziomie 959 pkt. plasuje Radeona HD 7650M nad Radeonem HD 6630M (887,4 pkt.), ale poniżej Radeona HD 6650M (1006,3 pkt.).

Pisząc o wydajności ProBooka 4540s w grach, należy wyraźnie zaznaczyć, że nie jest to model stricte do gier. Wyposażenie tego laptopa w średniej klasy kartę graficzną AMD dość znacząco rozszerza jego możliwości w tej dziedzinie.

Spośród pięciu przetestowanych tytułów każda gra chodziła w pełni płynnie na ustawieniach uznawanych przez nasz serwis za średnie. Ustawienia „wysokie" nie powodowały większej utraty płynności, ale w Anno 2070 i Batman Arkham City średnia liczba klatek spadła poniżej pożądanych 30. 

Dynamiczne przydzielanie grafiki może powodować błędy. Na przykład podczas uruchamiania Metro 2033 pojawiła się informacja o wykryciu niewspieranej karty graficznej, która może mieć wpływ na niestabilność rozgrywki. Na szczęście w przypadku omawianej aplikacji przynajmniej na testowanych poziomach nie zauważyłem żadnych problemów.

Testowany egzemplarz HP 4540s został wyposażony w standardowy akumulator o pojemności 47 Wh. 

Podczas testu czytelnika do jego rozładowania potrzeba było siedmiu godzin i kwadransa. Test Wi-Fi przeprowadzony wedle nowej, zautomatyzowanej procedury [przyjętej przez centralę Notebookcheck na początku br., a przez nas w połowie br. - przyp. red.] zajął blisko cztery godziny i dwadzieścia pięć minut. Projekcja filmu na zasilaniu z akumulatora zakończyła się po trzech godzinach i dwudziestu pięciu minutach. 

Wszystkie powyższe czasy są zbliżone do tych, jakie uzyskałem, testując modelu 4530. Jedyną poważną różnicę można dostrzec w czasie testu obciążeniowego (Batery Eater Classic Test), w którym używana jest niezależna karta graficzna. Skraca ona oczywiście przebiegi na akumulatorze, ale dzięki zwiększonej wydajności graficznej istnieje możliwość wcześniejszego ukończenia wyznaczonego zadania.