Kiedy ktoś po raz pierwszy weźmie do rąk utrabook, ot choćby Lenovo U300s, będzie pod wrażeniem lekkości i szczupłości tego urządzenia. Masa, 1,33 kg, jest mniejsza, niż niektórych netbooków, dzięki czemu laptop ten jest bardzo mobilny.

Podobnie jak w przypadku Asusa UX31E, obudowa Lenovo U300s jest wykonana z jednego bloku aluminium. Wykończenie krawędzi i przejść między materiałami jest pierwszorzędne. Powierzchnie wielu elementów (między innymi ramki ekranu, pulpitu roboczego, spodu i tyłu) wydają się być bardzo dobre jakościowo i jak najbardziej odpowiadają półce cenowej, na jakiej lokuje się ten laptop. 

Autor dostrzegł jednak, że zminimalizowanie grubości uzyskano kosztem sztywności. Dotyczy to w szczególności obudowy ekranu. Korpus nieźle znosi nacisk, ale pokrywa ekranu o grubości 3 mm wygina się znacząco. 

Z winy lekko chodzących zawiasów pokrywa ekranu kiwa się intensywnie; ustabilizowanie się po poruszeniu zajmuje jej kilka sekund. Sytuacja może się tylko pogorszyć z biegiem czasu, w miarę jak zawiasy będą się wyrabiać. 

Takie problemy, jak powyższe, nie występują w Asusie UX31E. 

Najważniejsze podzespoły, tj. procesor, pamięć, dysk, są wbudowane i użytkownik nie może ich wymienić. Na powierzchni obudowy nie widać śrubek, dzięki którym można by ją otworzyć.

Procesor Core i5-2467M jest coraz częściej spotykany, gdyż oferta ultrabooków poszerza się o kolejne pozycje. Jest to dwurdzeniowa jednostka typu ULV (TDP 17 W), oparta na mikroarchitekturze Sandy Bridge. Bazowe taktowanie, 1,6 GHz, może być zwiększone do 2,0 GHz przy obciążeniu dwóch rdzeni, a jeden rdzeń może być taktowany z częstotliwością nawet 2,3 GHz. 

Podobnie jak w innych ultrabookach, nie ma odrębnej karty grafiki, a tylko układ HD Graphics 3000 zintegrowany z procesorem. Jego wydajność jest, z grubsza licząc, dwukrotnie lepsza od poprzednika (GMA HD), ale i tak do gier nie bardzo się nadaje.

Maksymalne taktowanie układu HD Graphics 3000 z procesora i5-2467M wynosi 1,15 GHz i jest ono nieco niższe, niż w większości standardowych procesorów (do 1,3 GHz). W każdym razie jego wydajność jest dość skromna; 3278 pkt. w teście 3DMark06 i 1478 pkt. w teście 3DMark Vantage (Performance) to wyniki zbliżone do słabych kart niezależnych, np. Mobility Radeona HD 5470.

Core i5-2467M osiąga te same (dobre) wyniki na zasilaniu z sieci i akumulatorowym. 3505 pkt. w teście jednowątkowym Cinebench R10 (wersja 64-bitowy) to wynik zbliżony do osiągnięcia Acera S3 z tym samym procesorem. W teście wielowątkowym tej samej aplikacji omawiany laptop uzyskał 7023 pkt. Jest to prawie tyle, co w przypadku standardowego i3-2310M o TDP na poziomie 35 W (średnio 7385 pkt.). Rezultat testu Cinebench R11.5  to 1,91 pkt. Wyniki testów procesora i7-2677M, który również jest stosowany w Lenovo U300s, są o około 10-30% lepsze.

Omawiany model ze słabszym procesorem dobrze wywiązywał się ze swojej roli podczas korzystania z intenetu, aplikacji biurowych, sporadycznego obrabiania zdjęć i filmów. Wydajność jest więc wystarczająca do rutynowych zastosowań w dziedzinach pracy i rozrywki. Układ graficzny HD Graphics 3000 posiada zaimplementowaną technologię Quick Sync, więc przetwarzanie filmów odbywa się szybko i bez przesadnego obciążania CPU. 

Z procesorem i wydajnością wiąże się pewien problem. Kiedy trwa ładowanie akumulatora, wydajność CPU jest ograniczona. Choć procesor był obciążony, jego częstotliwość taktowania utrzymywała się na poziomie 800 MHz aż do momentu, kiedy stan naładowania akumulatora osiągnął 85%.

Lenovo zastosowało w omawianym modelu dysk SSD 128 GB firmy JMicron, co może być pewnym zaskoczeniem. Jest ona znana głównie z produkcji kontrolerów, a jej wyroby nie są uważane za szczególnie wydajne. Układ JMF616 ma już ponad rok i musiał uznać wyższość rozwiązań SandForce i Intela.

Transfery liniowe tego dysku opartego na interfejsie SATA II okazały się zachęcające; wyniosły do 242 MB/s przy odczycie i do 153 MB/s przy zapisie w teście AS SSD. Gorzej przedstawia się wydajność przy wielu operacjach na małych plikach; w próbce 4K-64 Thread dysk JMicron 616 z Lenovo U300s uzyskał tylko 45 MB/s przy odczycie i 18 MB/s przy zapisie, a dysk ADATA XM11 (kontroler SandForce SF-2281, SATA III) z Asusa UX31E - odpowiednio 112 i 149 MB/s. Akurat ten aspekt jest bardzo ważny w codziennym użytkowaniu i uznawany za jeden z najważniejszych parametrów przy ocenie dysków SSD. 

Czas dostępu dysku JMicron, 0,26 ms, nie jest co prawda wyśmienity, jak na dysk SSD, ale w porównaniu z prawie 20 ms dysku twardego z Acera S3 i tak wydaje się świetny. 

Wydajność całego laptopa zyskuje właśnie dzięki dyskowi SSD. W mierzących ją testach PCMark Lenovo U300s wypadło nieco gorzej od konkurencyjnych ultrabooków Asusa i Samsunga. Końcowy rezultat testów Vantage to 7908 pkt., a PCMark 7 - 3110 pkt. (w przypadku UX31E było to odpowiednio 9231 i 3462 pkt.). Z kolei Acer S3 został oceniony gorzej od Lenovo U300s (uzyskał 4909 i 1942 pkt.).

W subiektywnym odczuciu szybkość działania omawianego laptopa była bardzo dobra. System uruchamiał się w ciągu zaledwie 15 s, co jest jednym z najlepszych wyników w historii naszych testów. Przy wychodzeniu ze stanu wstrzymania ekran logowania pojawiał się po 2 s. Mimo nie największej mocy obliczeniowej, użytkownik tego laptopa ma często wrażenie, że siedzi przed znacznie szybszym sprzętem.

Ze względu na słabą wydajność testy gier zostały ograniczone do dwóch tytułów. FIFA 12 działała płynnie na wysokich detalach, z 2xAA, w natywnej rozdzielczości; uzyskana średnia to 27,8 kl/s. W 2070 można było pograć na minimalnych detalach, w rozdzielczości 1024x768 pikseli, przy 30,6 kl/s. Są to wyniki podobne do osiągniętych przez inne ultrabooki, w tym Asusa UX31E. 

Jeżeli chcemy pograć w gry o dużych wymaganiach sprzętowych, ultrabook nie jest więc dobrym wyborem i trzeba szukać laptopa z niezależną kartą grafiki odpowiedniej klasy.

Naprzeciw konkurentom, którzy zadebiutowali na rynku wcześniej, Lenovo wystawiło wreszcie swój ultrabook, model U300s. Ma on zalety i wady. 

Laptop ten wpada w oko od pierwszego wejrzenia - jest tak elegancki i niesamowicie cienki. Jakość wykonania jest na miarę produktów Apple. Niestety sztywność wygląda w niektórych miejscach marnie. Zawiasy są zbyt luźne i ekran mocno się kiwa. Klęską kończy się próba używania U300s na dworze. Podświetlenie jest zbyt słabe, a Lenovo, tak jak większość konkurentów, postawiło na ekran o błyszczącej powierzchni, więc użytkownik jest skazany na silne refleksy.

O wydajności można mówić prawie w samych dobrych słowach. U300s zawdzięcza to procesorowi i5-2467M (z funkcją Turbo Boost) i wbudowanemu dyskowi SSD. Szkoda tylko, że elektronika ładowania akumulatora sprawia, że podczas tego procesu taktowanie procesora jest obniżane do minimum i na około 1,5 h ultrabook Lenovo nie jest w stanie pokazać pełni swoich możliwości. Na naładowanym do pełna akumulatorze może za to działać długo po odcięciu zasilania z sieci.  

Rozważając zakup Lenovo w poszukiwaniu najlepszego ultrabooka, należy wziąć pod uwagę powyższe plusy i minusy. Według autora w każdym razie lepiej wybrać Asusa UX31E.