Obudowa MSI WT72 6QJ jest właściwie klonem obudowy testowanego niedawno MSI GT72S. W związku z inną grupą docelową użytkowników odrobinę zmieniono jednak wystrój zewnętrzny. Czerwone logo Smoczej Armii symbolizujące laptop dla graczy zastąpiono podświetlanym na zielono emblematem Workstation. Z pulpitu roboczego zniknęła marketingowa nalepka reklamująca atuty notebooka. Pojawiła się za to naklejka z symbolem Nvidia Quadro. Ponadto podkreślone na czerwono elementy obudowy zmieniono na czarne lub białe. Pod względem wymiarów i masy oba notebooki są identyczne. WT72 mierzy 48 x 428 x 294 mm a jego masa to 3,8 kg. Nie zmieniono także ważącego 1,1 kg zasilacza.

Obudowa ekranu WT72, podobnie jak w GT72S, jest odpowiednio sztywna, by wystarczająco zabezpieczyć wyświetlany obraz przed zakłóceniami powodowanymi naciskiem. Od wewnątrz wyświetlacz jest otoczony matową (co jest jak najbardziej na miejscu w przypadku stacji roboczej) ramką. Żałować można jedynie tego, że pomiędzy ramkę ekranu a metalowy dekiel wepchnięto plastikowy błyszczący element, zupełnie niepasujący do laptopa dla profesjonalisty. Wspomniana część ramki zbiera odciski palców, jest podatna na zarysowania (dlatego odradzam zdejmowanie z niej fabrycznej folii) a w niektórych sytuacjach może powodować refleksy. Pozostała część panelu LCD jest dużo bardziej praktyczna. Matowe plastiki i metalowe elementy są odporne na zarysowania a odciski palców można z nich łatwo i bez obaw usunąć.

Zawiasy w WT72 są ukryte pod pojedynczą maskownicą i pozwalają na bardzo duże odchylenie ekranu od korpusu komputera. Maksymalny kąt odchylenia panelu LCD względem podłoża to 170°. Opór zawiasów jest średni, co w połączeniu z ciężkim korpusem umożliwia bezproblemowe otwarcie laptopa przy pomocy jednej ręki.

Jednostka zasadnicza WT72 jest stosownie sztywna. Jej jedynym podatnym na niewielkie ugięcia elementem są ulokowane na spodzie kratki usprawniające chłodzenie. Na bardzo pozytywną ocenę zasługuje pulpit roboczy. Podnadgarstnik wykonano z przyjemnego w dotyku gładkiego plastiku, zaś resztę pulpitu wzmocniono metalem.

Najwyżej pozycjonowane maszyny MSI zawsze oferowały doskonały dostęp do podzespołów wewnętrznych. Nie inaczej jest w przypadku WT72. Po odkręceniu śrubek i ściągnięciu spodniej płyty obudowy otrzymuje się dostęp do układu chłodzenia, baterii BIOS-u, karty Wi-Fi, dwóch gniazd na pamięć operacyjną (w testowanym egzemplarzu oba były puste a zamontowany RAM został ukryty pod klawiaturą), dwóch zatok na klasyczne dyski 2,5" (w drugiej nie dostrzegłem niestety niezbędnego gniazda), karty graficznej (na złączu MXM 3.0), miejsc na dyski SSD formatu M.2 (w testowanym laptopie wszystkie cztery były wolne) oraz do przylutowanego na stałe procesora. Zabrakło natomiast bezpośredniego dostępu do akumulatora.

Rozmieszczenie oraz bogactwo złączy zewnętrznych to kolejne atuty prezentowanego MSI WT72. Model ten posiada sześć portów USB 3.0, z czego dwa na prawym boku (za napędem optycznym, dającym sporą wolną przestrzeń na operowanie myszką komputerową) i cztery na lewej ściance bocznej. Z lewej strony znalazły się także cztery gniazda audio i czytnik kart pamięci. Pozostałe gniazda, czyli blokadę Kensingtona, mini DisplayPort (v1.2), USB 3.1 typu C, HDMI (v1.4), LAN oraz gniazdo zasilania, zgrupowano z tyłu. Do pełni szczęścia zabrakło jedynie portu dla stacji dokującej i dodatków spotykanych w laptopach biznesowych, takich jak czytnik linii papilarnych oraz gniazdo Smart Card.

Model klawiatury zamontowany w MSI WT72 jest znany z wielu innych laptopów tej marki. Przyrząd ten został opisany w recenzjach MSI GS60, GS70 oraz GT72S. Domyślnym kolorem podświetlenia klawiatury w WT72 jest niebieski, ale podobnie jak we wspomnianych powyżej modelach dzięki aplikacji KLM można w bardzo szerokim zakresie dostosować iluminację do własnych upodobań. Poza sterowaniem podświetleniem z poziomu aplikacji możliwe jest także zwiększanie bądź zmniejszanie jego intensywności przy pomocy skrótów klawiszowych Fn i +/-. Klawisze cechują się cichą pracą, miękkim oraz dość krótkim skokiem i stosowną odpowiedzią. Układ klawiszy jest niemal standardowy, ale występują pewne różnice. Między spacją a Alt Gr znalazł się klawisz „\”. Zmieniono także położenie klawisza Windows, który został przeniesiony z lewej strony spacji na prawą. Odstępy pomiędzy klawiszami są odpowiednie do wygodnego, bezwzrokowego wprowadzania znaków. Niestety układ omawianej klawiatury nie jest wolny od wad. Prawy klawisz strzałki zakłóca funkcjonalność bloku numerycznego, co w przypadku stacji roboczej jest wadą poważniejszą, niż w przypadku laptopów stworzonych do innych zastosowań. Negatywnie muszę także ocenić zwężenie klawiszy numerycznych, które jest kolejnym minusem utrudniającym właściwe wykorzystanie bloku numerycznego. Pozytywny jest natomiast brak znaczących blokad kombinacji jednocześnie wciskanych kilku klawiszy.

Gładzik w MSI WT72 jest identyczny, jak w modelu GT72S. Płytka dotykowa o wymiarach 10,8 x 6,1 cm, która jest uzupełniona dwoma odrębnymi przyciskami, została wykonana niemal w tradycyjnym stylu. Zabrakło jedynie obniżenia jej powierzchni względem pulpitu roboczego, wskutek czego dość łatwo można wyjechać palcem poza jej obręb. Przyciski gładzika pracują z dość twardym, cichym i krótkim skokiem. Powierzchni ślizgowej omawianego urządzenia nie można niczego zarzucić. Jest ona odpowiednio gładka i przyjemna w obsłudze. Korzystnie zaprezentowały się także sterowniki Synaptics v7.5 wspierające obsługę urządzenia z użyciem kilku palców oraz domyślna czułość i rozdzielczość gładzika.

Poza klawiaturą i gładzikiem na pulpicie roboczym umieszczono kolumnę pięciu przycisków. Pierwszy od góry to przycisk zasilania, drugi w kolejności umożliwia przełączenie pomiędzy układami graficznymi, trzeci służy do wymuszenia maksymalnych obrotów wentylatorów, czwarty odpowiada za podświetlanie klawiatury (uruchamia aplikację KLM), ostatni zaś jest przyciskiem szybkiego uruchamiania, który można dowolnie skonfigurować.

MSI WT72 6QJ to bardzo interesująca stacja robocza, którą skonstruowano w oparciu o świetny laptop do gier. W niektórych aspektach dało to ogromną przewagę nad konkurencyjnymi konstrukcjami, w innych zaś stanowiło niewielkie minusy. 

Zaczynając od cech negatywnych, muszę wymienić klawiaturę z mocno ograniczoną funkcjonalnością bloku numerycznego. Jak na stację roboczą zabrakło interfejsów stricte biznesowych, takich jak czytnik kart inteligentnych czy gniazdo dla stacji dokującej. Ten ostatni brak MSI nadrabia na szczęście bogactwem USB 3.0 oraz gniazdem USB 3.1 typu C. Nie spodobał mi się także wewnętrzny, pojedynczy akumulator i błyszczący element wmontowany w obudowę matrycy.

Wszystkie wymienione powyżej mankamenty są mało istotne na tle atutów, którymi może się poszczycić MSI WT72. Na pierwszy plan wysuwają się: wysoka stabilność działania oraz niesamowita wręcz kultura pracy układu chłodzenia. W czasie pracy pod obciążeniem WT72 jest najcichszym z przetestowanych do tej pory laptopów typu workstation. Ekran (choć w testowanym egzemplarzu widoczne były uloty światła) należy do klasy premium. Głośniki nie są może najważniejszym elementem stacji roboczej, ale te z WT72 są najlepsze w tej klasie notebooków i bez obaw mogą konkurować z dowolnymi głośnikami z innych laptopów (także z segmentu multimedialnego czy gamingowego). Pochwalić muszę również łatwy dostęp do podzespołów oraz szerokie (zwłaszcza w kategorii pamięci dyskowej) możliwości modyfikacji. Na koniec zaś warto podkreślić bardzo umiarkowaną na tle konkurencji cenę MSI WT72.

Biorąc pod uwagę powyższe podsumowanie, z przyjemnością przyznaję MSI WT72 6QJ wyróżnienie redakcji w kategoriach świetny sprzęt dla profesjonalisty oraz najbardziej multimedialna stacja robocza.