Test czterordzeniowych procesorów Intel Haswell

Obecnie producenci laptopów dążą do konstruowania coraz cieńszych modeli, które mają być jak najbardziej uniwersalne. Z tego powodu w procesorach Haswell nacisk został położony nie na zwiększenie wydajności obliczeniowej CPU, a na poprawę efektywności energetycznej i poprawę osiągów zintegrowanego układu grafiki. 

Poniżej zamieszczono krótkie omówienie specyfiki nowych procesorów a także wyników testów referencyjnych jednostek Core i7-4702MQ, i7-4700MQ, i7-4800MQ, i7-4900MQ oraz i7-4930MX. Wydajności zintegrowanego układu grafiki HD Graphics 4600 jest poświęcony osobny artykuł (test HD Graphics 4600).

Gruntowna zmiana GPU jest przewidziana w procesorach Broadwell, które zastąpią procesory Haswell. Niemniej jednak wydajność zintegrowanego układu grafiki poprawiła się w porównaniu z Ivy Bridge w większym stopniu, niż wydajność CPU.

Uzyskano to głownie dzięki znacznemu zwiększeniu liczby tzw. jednostek wykonawczych (EU). Zamiast 6 lub 16 w procesorach Ivy Bridge w procesorach Haswell mamy ich 10 (GT1), 20 (GT2) lub 40 (GT3).

GPU z procesorów Haswell wspierają DirectX 11.1, OpenGL 4.0 i OpenCL 1.2. Maksymalnie obsługują trzy ekrany, które mogą wyświetlać obraz o rozdzielczości do 4k x 2k. Wspierane interfejsy to HDMI 1.4a i DisplayPort 1.2 (VGA pozostawiono tylko dla wersji niskonapięciowych). Jeżeli sygnał wideo ma być przesyłany bezprzewodowo, użytkownik może wykorzystać Wireless Display 4.1, który to standard obiecuje zmniejszone opóźnienia w grach. Poprawiony został mechanizm Quick Sync Video, który ma zapewniać jeszcze szybszą konwersję filmów.

1 czerwca 2013 roku Intel oficjalnie zaprezentował pięć modeli czterordzeniowych procesorów; trzy z serii M (i7-4930MX, i7-4900MQ, i7-4800MQ) i dwa z serii H (i7-4950HQ, i7-4850HQ).

Przedstawiciele serii M, łącznie z flagowym modelem i7-4930MX, to bezpośredni następcy procesorów Ivy Bridge. Każdy stary procesor ma odpowiednik w postaci procesora Haswell z identyczną częstotliwością taktowania i wielkością pamięci L3 Cache. Procesory te posiadają zintegrowany układ grafiki HD Graphics 4600 (GT2).

Procesory HQ nie mają swoich odpowiedników w poprzedniej generacji. Choć ich oznaczenia wskazywałyby, że są wydajniejsze, w rzeczywistości ich taktowanie jest niższe (np. i7-4950HQ ma taktowanie o 400 MHz niższe od i7-4900MQ). Posiadają one za to wydajniejszy układ grafiki (Iris Pro Graphics 5200, GT3).

Tak jak w poprzednich generacjach, są jeszcze dostępne procesory dla producentów OEM, w tym i7-4700MQ, który może być uznany za następcę procesora i7-3630QM. Core i7-4702MQ to z kolei nowy model czterordzeniowy z obniżonym TDP (w tym przypadku do 37 W). Obie te jednostki są także oferowane w wersjach HQ, które mają prawie identyczną specyfikację (łącznie z grafiką HD Graphics 4600), a różnią się tylko wsparciem vPro. Spośród procesorów dla OEM wydajniejszą grafikę (Iris Pro) posiada tylko Core i7-4750HQ.

Na wstępie należy się Czytelnikowi informacja, że testowany model Clevo P150SM, tak jak inne kadłubki tej tajwańskiej firmy z procesorami Haswell, miał problemy z pełnym wykorzystaniem funkcji Turbo Boost w pracy wielowątkowej. W naszym przypadku oznaczało to tyle, że i7-4800MQ, i7-4900MQ oraz i7-4930MX osiągały w testach wielowątkowych maksymalnie 3,4 GHz. Z tego powodu wyniki ich testów były o kilka procent gorsze od teoretycznie możliwych. Rezultaty uzyskiwane w innych laptopach mogą się więc różnić od podanych w tym teście, ale figurujące w niniejszym artykule wartości pozwolą z grubsza ocenić wydajność procesorów Haswell. W pracy jednowątkowej funkcja Turbo Boost była w pełni wykorzystywana.

Wobec wspomnianego problemu z trybem turbo do wyników przedstawionych w teście trzeba podchodzić z pewnym dystansem. Osiągi trzech najmocniejszych modeli można w każdym razie ocenić pozytywnie, gdyż w wielu testach uzyskały one podobne wyniki, co pracujący z częstotliwością taktowania o 200-300 MHz wyższą procesor Core i7-3940XM (Ivy Bridge). Oznacza to wzrost wydajności na MHz o około 10%. W teście jednowątkowym Cinebench R11.5 (w którym Haswelle osiągały swoje teoretyczne maksimum częstotliwości taktowania) i7-4930MX okazał się o prawie 7% lepszy od i7-3940XM.

Wzrost wydajności poniżej 10% dla nowej generacji CPU to niewiele. Wobec niezmienionego procesu technologicznego i podobnego potencjału do zwiększania taktowania trudno jednak oczekiwać czegoś więcej. Trzeba się pogodzić z tym, że wydajność poszczególnych rdzeni CPU w nadchodzących latach będzie wzrastać w niewielkim stopniu.

Z punktu widzenia osoby kupującej laptop należy się cieszyć z tego, że za podobne pieniądze otrzymujemy wydajność znacznie droższych procesorów Ivy Bridge. Do tego w naszych testach nie były wykorzystywane dodane w Haswellach zestawy instrukcji. Nowe oprogramowanie może w przyszłości pokazać przydatność AVX2 i innych, co przełoży się na większe różnice w porównaniu z poprzednią generacją procesorów.