80 lat później sukces: ponowne zalesianie z wymiernym skutkiem

W latach trzydziestych XX wieku wyraźna susza na środkowym zachodzie USA zbiegła się z poważnymi zmianami środowiskowymi w poprzednich dziesięcioleciach. Masowe wylesianie, eliminacja ogromnych populacji bizonów i intensywne rolnictwo w celu uprawy pszenicy nadały Wielkim Równinom nowy przydomek.

Dawniej żyzny obszar, który został całkowicie zmieniony przez susze i burze pyłowe, został nazwany "Dust Bowl". Jednocześnie szybko rozpoznano przyczyny i jeszcze w tej samej dekadzie powołano odrębny organ.

Natychmiast zaczął on robić to, co oczywiste. Nie tylko na Wielkich Równinach stworzono pas zieleni o szerokości prawie 100 mil, który miał chronić przed erozją. Zasadzono setki milionów drzew i zalesiono całe połacie ziemi w całych wschodnich Stanach Zjednoczonych, które przed osadnictwem europejskim były zalesione w prawie 90 procentach.

Warunki te są idealne do badania konsekwencji rozległej odbudowy lasów. Podczas gdy na wschodzie wyrosło wiele nowych lasów, brakuje ich w zachodniej części USA.

Naukowcy, którzy opublikowali swoje wyniki, byli w stanie wykorzystać wiarygodne dane pogodowe z całych Stanów Zjednoczonych z okresu ponad 100 lat. Niewiele jest regionów na świecie, w których byłoby to możliwe.

Wyniki pokazują, że średnia temperatura na wschodzie pozostała prawie taka sama pomimo zmian klimatycznych. Na obszarach o wysokim wskaźniku zalesienia średnia temperatura nawet nieznacznie spadła na dużym obszarze. Z drugiej strony na zachodzie USA prawie wszędzie nastąpił znaczny wzrost temperatury.

Różnice są jeszcze większe, jeśli weźmie się pod uwagę obszary w pobliżu nowo utworzonych lasów. Średnia roczna temperatura jest o 1 do 3 stopni niższa od wartości, która panowała przed sadzeniem.

W godzinach szczytu, tj. podczas upałów około południa, różnica wynosi aż 7 stopni. Badanie pokazuje, jak silny może być efekt chłodzenia w pobliskich miastach, na przykład w przypadku sadzenia drzew na dużą skalę.

A obecnie brakuje ich całkiem sporo. W zależności od źródła, na całym świecie należy posadzić setki miliardów, a nawet bilion nowych drzew. A przecież byłyby one tylko jednym z elementów układanki w łagodzeniu, a nawet powstrzymywaniu skutków rosnących i rosnących temperatur.

Sukcesy, jak widzimy, będą zauważalne i mierzalne za 50 lub 60 lat. W każdym razie czas zacząć.