CheckMag | Bada OS: Przegląd nieistniejącego już mobilnego systemu operacyjnego Samsunga

Bada był ewolucją systemu operacyjnego, który zasilał telefony Samsunga sprzedawane w 2000 roku. Zaprezentowany w Londynie w grudniu 2009 roku, Bada OS był reklamowany jako nowy system operacyjny dla smartfonów Samsunga. W przeciwieństwie do systemu operacyjnego, który obsługiwał telefony z funkcjami, który był zaskakująco ograniczony pod wieloma względami, Bada może pochwalić się takimi funkcjami, jak obsługa wielozadaniowości, wiele przeglądarek internetowych, przeglądanie w kartach, zakupy w aplikacji, rozpoznawanie twarzy i wielopunktowy dotyk. Jednak tym, co naprawdę dało mu przewagę nad systemem operacyjnym, który działał na telefonach z funkcjami, była dostępność większej liczby narzędzi do tworzenia aplikacji.

Pierwszym smartfonem z systemem Bada był Samsung Wave S8500, który został zapowiedziany na Mobile World Congress w Barcelonie w lutym 2010 roku. Przyszłe telefony Samsunga z preinstalowanym systemem Bada OS również nosiły nazwę "Wave", co jest interesujące, biorąc pod uwagę, że Bada faktycznie oznacza "ocean" w języku koreańskim. Wave S8500 był nie tylko pierwszym smartfonem wyposażonym w nowy mobilny system operacyjny Samsunga, ale także pierwszym telefonem z ekranem Super AMOLED super AMOLED. W rzeczywistości, z wyjątkiem projektu i systemu operacyjnego, Wave S8500 miał niemal identyczną specyfikację jak Samsung Galaxy S (I9000), który był flagowym modelem Samsunga Android wydanym w tym samym roku.

W ciągu następnych 24 miesięcy Samsung wypuścił kilka kolejnych smartfonów z systemem Bada OS, z których niektóre można uznać za flagowe, takie jak Wave II i Wave 3, a także modele średniej klasy i budżetowe. Były też interesujące modele, takie jak Wave 2 Pro, który miał wysuwaną klawiaturę QWERTY.

Wczesne smartfony Bada zostały uruchomione z Bada 1.x, który miał interfejs Touchwiz podobny do Galaxy smartfony starych smartfonów. Pierwsi użytkownicy narzekali na takie problemy, jak wielozadaniowość ograniczona do kilku aplikacji, z których większość była aplikacjami lokalnymi; nasycony pasek informacyjny; i kilka dziwactw związanych z oprogramowaniem. Największym problemem był jednak wybór aplikacji.

Telefony Bada były dostarczane ze sklepem z aplikacjami o nazwie Samsung Apps. Jednak w porównaniu do Android i iPhone'a, których sklepy z aplikacjami miały odpowiednio ponad 70 000 i 200 000 aplikacji, w momencie premiery pierwszego smartfona Bada w Samsung Apps było mniej niż 1000 aplikacji, co stanowiło bardzo mały ułamek tego, co oferowała konkurencja. Z podobnymi cenowo (a nawet tańszymi) telefonami Android, w tym tymi od Samsunga, oferującymi lepszy wybór aplikacji, trudno było polecić telefon Bada kupującym.

Aby być uczciwym, Samsung znacznie poprawił wybór aplikacji do 40 000 do czasu zaprezentowania Bada 2.0 na MWC 2011, a pierwsze smartfony Bada 2.0 zaczęły być dostarczane jeszcze w tym samym roku. Udało się to osiągnąć dzięki wydaniu zestawu programistycznego (SDK), który pomógł programistom tworzyć więcej aplikacji na platformę. Firma prowadziła również konkursy dla deweloperów, w których przyznawała zwycięzcom nagrody pieniężne. Jednak nadal pozostawała w tyle za swoimi głównymi rywalami - Android i iOS - pod względem wyboru aplikacji.

Pomimo niedociągnięć Bada, Samsung zdołał zdobyć 2,2% udziału w rynku w trzecim kwartale 2011 roku, osiemnaście miesięcy po wydaniu pierwszego smartfona Bada. Uplasował się on na czwartym miejscu za Android, Symbianem, iOS i Research in Motion (BlackBerry) i zdołał zepchnąć słabnący Windows Phone Microsoftu na piąte miejsce. Stało się tak pomimo faktu, że pierwszy zestaw smartfonów Bada nie był sprzedawany w Stanach Zjednoczonych. Jeśli Bada miała jakąkolwiek szansę na zdobycie większej części rynku smartfonów, musiała zmienić swoją strategię. Najpierw pojawiły się pogłoski, że Samsung planuje uczynić Bada open-source, jak Android. Tak się jednak nie stało. To, co ostatecznie zrobiono, było zaskakujące!

Na targach CES 2012, starszy wiceprezes ds. elektroniki Samsunga, Tae-Jin Kang, ogłosił, że Bada OS zostanie połączony z Tizen OS, nowym systemem operacyjnym o otwartym kodzie źródłowym, wspieranym przez Intela, który powstał z popiołów MeeGo, mobilnego systemu operacyjnego opracowanego wspólnie przez Nokię i Intela. To partnerstwo było ważne dla Samsunga, ponieważ Nokia porzuciła MeeGo, aby przyjąć Windows Phone, podczas gdy Google był postrzegany jako poważnie traktujący sprzęt mobilny po przejęciu Motoroli.

Samsung nie wprowadził na rynek swojego pierwszego smartfona z systemem Tizen, modelu Samsung Z1dopiero w styczniu 2015 roku i w przeciwieństwie do pierwszego smartfona Bada, który był urządzeniem premium, był to budżetowy smartfon, który kosztował poniżej 100 USD. Następnie pojawiły się modele Z2, Z3 i Samsung Z4 który był ostatnim telefonem Tizen wydanym w 2017 roku, zanim ostatecznie porzucił Tizen jako system operacyjny telefonu komórkowego (zupełnie inna historia). Nie był to jednak koniec systemu operacyjnego. Wersja systemu operacyjnego zasilała szereg smartwatchów Samsunga do 2020 roku, podczas gdy inna wersja systemu operacyjnego jest oprogramowaniem stojącym za inteligentnymi telewizorami Samsunga.

Proszę kupić Samsung Galaxy A14 na Amazon

Samsung, PCMag, The Verge, The Wall Street Journal

Obrazek zwiastujący: Bada/WaybackMachine