CheckMag | Czy karty graficzne z najwyższej półki kiedykolwiek pojawią się w laptopach?

Dzisiejsze procesory graficzne do laptopów do gier pozostają daleko w tyle za swoimi odpowiednikami do komputerów stacjonarnych, zarówno pod względem specyfikacji, jak i wydajności. Karta mobilny RTX 4090 jest tego jaskrawym przykładem; nie jest nawet oparty na tej samej matrycy co rTX 4090 dla komputerów stacjonarnych. Jego specyfikacja jest bardziej zgodna z desktopowym RTX 4080 ponieważ oba wykorzystują ten sam układ (o nazwie kodowej AD103), a nie większy układ (o nazwie kodowej AD102) stosowany w RTX 4090 dla komputerów stacjonarnych. Wieloletni konsumenci Nvidii są słusznie zdenerwowani z tego powodu, ponieważ laptopy z mobilnym RTX 4090 są sprzedawane po nieprzyzwoitych cenach, a jednocześnie są sprzedawane jako opcje z najwyższej półki. Karta mobilny RTX 3080 wypadł jeszcze gorzej, ponieważ nie był wystarczająco mocny, aby zbliżyć się do rTX 3070 dla komputerów stacjonarnych.

Należy spodziewać się pewnego spadku wydajności, ponieważ laptopy mają mniej miejsca na rozpraszanie ciepła i zużycie energii niż ich bracia z komputerów stacjonarnych, ale oba powinny przynajmniej wykorzystywać te same chipy, jak miało to miejsce w przypadku poprzedniego Pascal i Turing generacji. Nawet wtedy to, co Nvidia miała do zaoferowania nabywcom laptopów, nie było najlepsze. Największe konsumenckie układy graficzne w tamtym czasie, GP i TU102, były zarezerwowane dla kart xx80 Ti i Titan - opcji, których laptopy do gier nigdy by nie otrzymały.

Najwyższej klasy układy GPU dla komputerów stacjonarnych wykorzystywały i nadal wykorzystują dość duże chipy, które mogą być zbyt duże dla laptopów. Postęp w procesach produkcyjnych może pozwolić nam na uzyskanie większej mocy graficznej na mniejszej przestrzeni, ale nie zawsze przekłada się to na zmniejszenie rozmiaru chipu lub "zmniejszenie matrycy". Przejście Nvidii z 10 nm procesu RTX 30xx na bardziej wydajny 5 nm proces RTX 40xx pozwoliło firmie na nieznaczne zmniejszenie rozmiarów flagowych matryc z 628 mm² do 609 mm². Producenci elektroniki mają tendencję do wybierania większych i bardziej złożonych projektów, aby zapewnić lepszą wydajność z każdą kolejną generacją chipów. Dotyczy to w szczególności procesorów graficznych.

Istnieje również kwestia konieczności przeprowadzania poważnego przeprojektowania co kilka lat, aby wygodnie zmieścić coraz większe chipy w danym modelu laptopa, zwłaszcza że najlepsze opcje komputerów stacjonarnych od Nvidia i AMD mają teraz nawet 24 GB pamięci VRAM. Mogę sobie wyobrazić producentów OEM twierdzących, że topowe laptopy do gier są produktem niszowym, który nie jest wart inwestycji w porównaniu do bardziej popularnych laptopów mainstreamowych i budżetowych. Dla porównania, karty graficzne chłodzone cieczą, a także karty zaprojektowane do ekstremalnego podkręcania nadal istnieją w sferze komputerów stacjonarnych i ewoluują pomimo swoich cen. Najwyraźniej hardkorowi entuzjaści gotowi zapłacić wyższą cenę za takie produkty istnieją i nie brakuje ich na rynku. Z drugiej strony, nabywców wysokiej klasy laptopów jest niewielu.

Pomijając motywację i prawdopodobnie wysokie inwestycje wymagane do realizacji takiego przedsięwzięcia, producenci GPU i producenci OEM laptopów muszą po prostu zacząć szukać wspólnej płaszczyzny. Umieszczanie topowych chipów w laptopach wiąże się z trzema wyzwaniami: Pobór mocy, rozpraszanie ciepła i wymagania dotyczące rozmiaru (umieszczenie wszystkich komponentów dużej karty graficznej na tej samej płycie co procesor i wszystko inne, przy jednoczesnym zachowaniu przenośności). Jednocześnie konsumenci muszą mieć więcej powodów, by wydawać niemałe pieniądze na laptopy do gier z najwyższej półki, aby zachęcić producentów do kontynuowania tego przedsięwzięcia. Dopóki oba te warunki nie zostaną spełnione, gracze w podróży będą musieli nadal zadowalać się sprzętem drugiej kategorii.