Laptop HP ZBook Firefly 16 G9 w recenzji - mobilna stacja robocza o niezbyt zadowalającej wydajności

W porównaniu do zeszłorocznego Modelu G8s, HP stosuje w nowszym Firefly G9 (dotyczy to zarówno modelu 16- jak i 14-calowego) bardziej zaokrąglone elementy wzornicze o dobrej haptyce. Nie oferuje on większych niespodzianek, a srebrna obudowa, która składa się w całości z aluminium, sprawia wrażenie bardzo premium. Jednostka zasadnicza jest wyjątkowo odporna na wykręcanie z rogów i ledwo ugina się pod naciskiem. Wieko kontynuuje ten trend z minimalną podatnością na wykręcanie i brakiem zniekształceń na wyświetlaczu nawet pod skoncentrowanym naciskiem na plecy. Tymczasem zawiasy są nieco zbyt luźne. Choć wyświetlacz można bez problemu otworzyć jedną ręką, zawiasy nie zapobiegają w pełni przechylaniu się lub zamykaniu wyświetlacza pod niewielkim kątem. Wyświetlacz można otworzyć do maksymalnego kąta 180 stopni.

ZBook Firefly jest dość subtelny wizualnie, gdyż błyszczące logo Z na pokrywie, czarna klawiatura i czarne ramki wyświetlacza to jedyne zauważalne elementy kontrastujące. Ramki ze wszystkich stron są dość wąskie, a urządzenie wygląda ogólnie bardzo nowocześnie.

Firefly 16 G9 jest stosunkowo kompaktowy jak na 16-calowy model i tylko nieznacznie szerszy od np. starszego ZBook Firefly 15 G8. Jego waga wynosi blisko 2 kg, a 110-watowa ładowarka waży blisko kolejne 500 gramów (~1,1 funta).

Większość portów znajduje się po lewej stronie obudowy, gdzie oprócz dwóch portów USB typu C znajduje się zwykły port USB typu A, wyjście HDMI oraz czytnik kart inteligentnych. Dzięki wbudowanemu Thunderbolt 4, ZBook jest na bieżąco z obecnymi standardami, chociaż stacja robocza jest dostarczana bez portu Ethernet (który można zamiast tego dodać poprzez adapter USB-C).

ZBook Firefly może być skonfigurowany - ale nie doposażony - w opcjonalny moduł LTE lub nawet 5G. Nowoczesny moduł AX211E firmy Intel obsługuje komunikację bezprzewodową i obsługuje wszystkie najnowsze standardy Wi-Fi, a także Bluetooth 5.2. W naszych testach połączenie z siecią 6-GHz naszego referencyjnego routera Asus zostało nawiązane bez żadnych problemów, a szybkość transferu była niezmiennie doskonała.

Specyfikacja kamery internetowej na karcie katalogowej jest nieco myląca, ponieważ HP wspomina o kamerze IR o rozdzielczości 5 MP. Podczas gdy nie jesteśmy w stanie wypowiedzieć się na temat rozdzielczości kamery IR (która jest wykorzystywana do rozpoznawania twarzy poprzez Windows Hello), główna kamera rejestruje zdjęcia w rozdzielczości do 3,7 MP (2560 x 1440 pikseli). Zalety wyższej rozdzielczości w porównaniu do starszych kamerek są bardzo widoczne, choć dokładność kolorów nie jest niczym, o czym można by napisać.

Nie ma żadnych profili zasilania poza domyślnymi ustawieniami wydajności systemu Windows. Byliśmy niezwykle zaskoczeni, widząc bardzo niskie limity mocy, wynoszące 51 watów podczas krótkich wybuchów i 12 watów przy ciągłym obciążeniu. Co najważniejsze, wysoki Turbo Boost jest dostępny tylko przez około jedną sekundę. Sprawdziliśmy wszystkie ustawienia (w tym BIOS) i zainstalowaliśmy wszystkie dostępne aktualizacje, ale limity nie chciały się zmienić. Podobnie, 20-watowy limit karty graficznej stanowi absolutnie najniższą wartość dla tego układu. Ponieważ podobne zachowanie obserwujemy na naszej wersji 14-calowej, problem z naszym urządzeniem testowym wydaje się mało prawdopodobny. Nawet jeśli rozwiązanie chłodzące osiąga swoje granice przy łącznym obciążeniu CPU/GPU, nie możemy znaleźć powodu, by procesor tak mocno dławił się pod czystym obciążeniem. Według arkusza danych układy Alder Lake-P, takie jak np Core i5-1240P lub Core i7-1260P są również dostępne, choć obecnie nie jesteśmy w stanie stwierdzić, czy ich limity mocy są bardziej rozsądne.

Nominalnie Intel Core i7-1265U to szybki procesor z dwoma rdzeniami o wysokiej wydajności i ośmioma wydajnymi. Ze względu na jego TDP ograniczone do zaledwie 12 W, wydajność jest jednak fatalna, a throttling występuje nawet w benchmarkach dla pojedynczych rdzeni. Chociaż rzeczywista wydajność obecnych procesorów graficznych Intela może się znacznie różnić w zależności od TDP ustalonego przez producenta, nigdy nie widzieliśmy tak niskich wyników i nawet starszy Firefly 15 G8 z Core i7-1165G7 przewyższa naszego ZBooka Firefly 16 G9. O ile w benchmarkach jednordzeniowych deficyt jest mniej dramatyczny, przez co słaba wydajność nie jest tak zauważalna podczas codziennego użytkowania, o tyle wyniki benchmarków wielordzeniowych czynią z tej mobilnej stacji roboczej mniej więcej jeden z najwolniejszych dostępnych laptopów. Ku naszemu zaskoczeniu wydajność w trybie akumulatorowym jest jeszcze gorsza, a limity mocy wynoszą zaledwie 30/10 W. Więcej benchmarków jest dostępnych tutaj.

Subiektywnie rzecz biorąc, wydajność podczas codziennego użytkowania jest doskonała, a słaba wydajność procesora nie jest tak widoczna w syntetycznych benchmarkach, co oczywiście można częściowo przypisać szybkiemu dyskowi SSD PCIe-4.0. Mimo to użytkownicy szybko napotkają ograniczenia, gdy będą obciążać system, na przykład poprzez wykonywanie wielu zadań. Wolna wydajność procesora oznacza również, że system z pewnością nie jest przyszłościowy.