Laptop Schenker Vision 14 w recenzji - masywny upgrade wydajności Core i7-12700H

Ogólny projekt Schenker Vision 14 pozostał niezmieniony i dostępne są modele w kolorze czarnym i srebrnym. O ile ramki wyświetlacza składają się z plastiku, o tyle pozostałe części (wieko, jednostka zasadnicza) są wykonane ze stopu magnezu. Sztywność nadal jest doskonała, ale ekran jest bardzo cienki, przez co jest dość elastyczny, o czym świadczą zniekształcenia występujące przy wywieraniu skupionego nacisku na tylną część pokrywy. Podczas codziennego użytkowania nie ma żadnych ograniczeń.

Słabym punktem Vision 14 pozostaje zawias. Co prawda poprawiono twardość zawiasu (~0,32 Nm vs. 0,25 Nm w poprzedniku poprzedniku) według Schenkera, to nadal występuje zauważalne terkotanie podczas regulacji kąta nachylenia (do 160 stopni). Otwieranie wyświetlacza jedną ręką jest możliwe zarówno w nowym jak i starym modelu. Wersja srebrna mniej podatna na odciski palców i tłuszcz niż model czarny podczas codziennego użytkowania.

Z baterią 99-Wh i kartą GeForce RTX 3050 Ti, waga naszego urządzenia testowego wynosząca 1310 g (~2,89 lbs) przekracza wagę jego poprzednika o prawie 200 g (~0,44 lbs), co czyni go najcięższym skejtem Vision 14. Lżejszy model 53-Wh (~1,1 kg / ~2,43 lbs). Przy 1269 g (~2,80 lbs), 99-Wh wariant Vision 14 bez RTX 3050 Ti jest tylko minimalnie lżejszy. Tymczasem nowe modele 99-Wh są również grubsze o 1 mm (16,6 vs. 15,6 mm / 0,65 vs. 0,61 in).

Porównawczo, nawet najwyższa konfiguracja naszego testowego urządzenia waży zauważalnie mniej niż inne urządzenia w naszym zestawieniu z dedykowanymi kartami graficznymi. Przy wadze 513 g (~1,13 lbs), dołączony zasilacz AC jest stosunkowo ciężki.

Nie zaszły żadne zmiany w zakresie łączności, co oznacza, że użytkownicy nadal korzystają z tego samego, obfitego wyboru portów, który obejmuje Thunderbolt 4. Dostępny jest także pełnowymiarowy czytnik kart. Schenker nadal korzysta z modułu Intel AX201 Wi-Fi, który w naszych testach osiąga dobre prędkości transferu. Ponieważ konfiguracja anteny w Vision 14 nie obsługuje sieci 6-GHz, moduły Wi-Fi 6E (takie jak AX211) nie są dostępne.

Sensor kamerki został ulepszony ze starszego 720p do wersji 1080p. Poprawia to nieco ostrość obrazu, jednocześnie utrzymując odchylenia kolorów na dość niskim poziomie.

Do dyspozycji mamy ponownie dwa profile bazowe z trzema podprofilami, każdy, dostępnymi na preinstalowanym oprogramowaniu Control Center (quiet & performance). Wygodnie, profile bazowe można przełączać za pomocą klawisza F3. Poniższa tabela zawiera dane dotyczące wydajności dla różnych profili mocy.

Istnieją dwie zauważalne różnice pomiędzy naszym testowym urządzeniem a starszym modelem. Podczas gdy starszy Tiger Lake Core i7-11370H był ograniczony do 46 W, nowszy Core i7-12700H ma dostęp do nawet 60 W. W międzyczasie RTX 3050 Ti musi się teraz zadowolić 45 W (35 W TGP + 10 W Dynamic Boost), podczas gdy w starszym modelu GPU miało do dyspozycji nawet 50 W.

Ponieważ profil Performance Enthusiast oferuje ogólnie najlepsze kompromisy, wybraliśmy go do naszych testów. W niektórych kolejnych sekcjach (a w szczególności w sekcji poświęconej hałasowi systemowemu) przyjrzymy się bliżej także innym profilom, choć użytkownicy mogą chcieć wybrać jeden ze słabszych profili, aby skorzystać z cichszego szumu wentylatora w niezbyt wymagającej codziennej scenerii.

Na stronie Core i7-12700H to 45-watowy procesor wyposażony w 6 rdzeni wydajnościowych i 8 wydajnościowych, co pozwala mu na jednoczesne przetwarzanie do 20 wątków. Limity TDP (60/40 W) są trzymane mocno, a wydajność jest ogólnie znakomita. Starszy Core i7-11370H nie tylko zostaje znacznie w tyle w testach wielowątkowych (nowszy model jest tu w zasadzie dwukrotnie szybszy), ale także w testach jednowątkowych dzięki nowym rdzeniom wydajnościowym.

Teraz na pytanie czy Core i7-12700H ma większy sens przy tych wartościach TDP niż procesor Alder Lake-P np Core i7-1260P (z 4 rdzeniami wydajnościowymi). Odpowiedź jest jednoznacznie twierdząca, gdyż to właśnie liczba rdzeni wydajnościowych ma ostatecznie znaczenie. Jak wiemy, rdzenie wydajnościowe stają się coraz mniej wydajne przy wyższych taktowaniach. Co prawda rozdzielenie dostępnego TDP pomiędzy większą liczbę rdzeni wydajnościowych skutkuje nieco niższymi taktowaniami, ale za to niższymi temperaturami, które z kolei wpływają korzystnie na wydajność. Dodatkowo, dwa dodatkowe rdzenie z nawiązką rekompensują nieco niższe prędkości zegara. Chociaż tak samo byłoby w przypadku Core i7-1280P (taka sama konfiguracja rdzeni jak w przypadku i7-12700H), ale OEM nie oferuje układów Alder Lake-P dla wersji barebone modelu Vision 14 z podwójnymi ciepłowodami.

Przewaga Core i7-12700H staje się bardzo widoczna w porównaniu z m.in Lenovo Yoga 9i 14, w którym pracuje Core i7-1260P przy bardzo zbliżonym TDP wynoszącym 64/38 W. Niezależnie od tego, Core i7-12700H przewyższa go dramatycznie w testach wielowątkowych (~18% w naszej pętli multi CB R15). To powiedziawszy, należy zauważyć, że Core i7-12700H nie jest w stanie uwolnić tutaj swojego pełnego potencjału, który wymagałby ponad 120 watów dla maksymalnych prędkości zegara wszystkich rdzeni. Wydajność procesora w wersji z iGPU w Vision 14 jest identyczna.

W trybie akumulatorowym procesor jest ograniczony do 45, a następnie 40 W, co oznacza, że poziom wydajności pozostaje dość wysoki. Spadek wydajności staje się bardziej znaczący przy poziomie baterii poniżej 20%. Więcej benchmarków procesora można znaleźć w naszym dziale technicznym.

Bardzo responsywne subiektywne wrażenie Vision 14 znajduje potwierdzenie w naszych syntetycznych benchmarkach. Podczas naszych testów nie napotkaliśmy żadnych problemów. Decyzja Schenkera o niestosowaniu pamięci RAM DDR5 (ze względu na koszty, jak podaje producent), nie wpływa na codzienne użytkowanie.