Łopaty wirnika turbiny wiatrowej mają problem z recyklingiem: jak długo jeszcze?
Wiele turbin wiatrowych stopniowo osiąga koniec okresu eksploatacji, który wynosi od 20 do 25 lat. Podczas gdy technologia i wieża (prawie 90 procent turbiny wiatrowej) mogą być prawie całkowicie ponownie wykorzystane, po recyklingu łopaty wirnika zwykle pozostają w jednym kawałku.
Dzieje się tak do tego stopnia, że są one przechowywane na otwartych przestrzeniach, dopóki nie zostanie znalezione rozwiązanie problemu utylizacji tych ogromnych, ale wytrzymałych komponentów. Jest to jednak dokładnie to, czego zakazuje się w coraz większej liczbie krajów.
Dlatego też bardzo dobrze się składa, że BBC wyruszyło na poszukiwanie aktualnych, wypróbowanych i przetestowanych rozwiązań. A jest ich już zadziwiająco wiele.
Są one pilnie potrzebne. W ciągu następnych kilku lat góra odpadów osiągnie miliony ton. Łącznie łopaty wirników będą stanowić prawie 10 procent wszystkich odpadów w Unii Europejskiej.
Ponieważ niezwykle trudno jest oddzielić żywicę od włókna szklanego, które w przybliżeniu odpowiada głównym elementom łopat wirnika, prostym rozwiązaniem jest piła.
Służy ona do stopniowego cięcia łopat na małe kawałki. Strzępy te można następnie dodać do materiału budowlanego. Stabilizuje to i jednocześnie oszczędza cement. Nie jest to jednak wystarczające, aby wchłonąć oczekiwane ilości.
Gorące powietrze jest wykorzystywane na Uniwersytecie w Glasgow. Tutaj również ogromne komponenty muszą zostać rozbite na małe kawałki. Ciepło pozwala następnie oddzielić włókno szklane od żywicy i zebrać je. Następnie nic nie stoi na przeszkodzie, by wykorzystać je ponownie. Wymagana energia jest jednak wysoka, a żywica ulega zniszczeniu.
Vestas, jeden z liderów rynku turbin wiatrowych, pozostaje zatem najbardziej obiecującym podejściem. Chemikalia są używane do oddzielania klejów i włókien szklanych, dzięki czemu można je ponownie wykorzystać.
Oznacza to, że ze starej łopaty wirnika można zbudować nową. Według producenta, chemikalia są niedrogie. W końcu celem jest osiągnięcie całkowitego recyklingu do 2040 roku.
Do tego czasu nadal trzeba będzie podjąć wiele wysiłków. Warto jednak całkowicie poddać recyklingowi włókna szklane, a tym samym całą turbinę wiatrową, ponieważ inne źródła energii są bardzo odległe.