Na spodzie znajduje się duża pokrywa serwisowa, która daje dostęp do dysku, dwóch (z czterech) gniazd pamięci RAM i innych wymiennych modułów, w tym Wi-Fi. 

Wyposażenie Ethosa 5951G w złącza jest dość bogate. Dysk zewnętrzny można podłączyć nie tylko przez USB 2.0, ale i do FireWire, USB 3.0 i eSATA. Ogółem są cztery porty USB (w tym jeden standardu 3.0), a więc dosyć. 

Konstruktorzy umieścili niestety większość portów peryferyjnych w przednich częściach bocznych ścianek obudowy. Poza tym porty USB z lewej strony zostały zestawione zbyt blisko siebie.

Klawiatura jest ta sama, co użyta w modelu Ethos 8951G, tyle że po bokach zostało mniej miejsca. Składa się ona z rozmieszczonych w dużych (około 4 mm) odstępach klawiszy. Te zasadnicze mają rozmiary 15x15 mm. 

Skok i opór klawiszy zostały dobrze dobrane. Możliwe jest wygodne i szybkie pisanie. 

Klawiatura jest podświetlana. Podświetlenie może być włączone lub wyłączone; nie ma możliwości regulacji jego natężenia.

Jak wspomniano, klawiatura ugina się w prawej części. Kiedy naciśnie się np. klawisz "5", widać, jak faluje cały blok numeryczny.  

Gładzik budzi mieszane uczucia. Dla niektórych użytkowników ciekawa może być koncepcja, że płytkę dotykową można (po wyjęciu) używać w roli pilota zdalnego sterowania. Inni uznają to rozwiązanie za bezużyteczny wymysł. 

Powierzchnia płytki jest duża; mierzy ona 108x58 mm (przekątna to 125 mm). Pomiędzy płytką a powierzchniami pulpitu roboczego są przerwy o szerokości około 4 mm. 

Płytka jest bardzo gładka. Każde jej dotknięcie oznacza zostawienie na niej śladu. Gładzik jest jedynym elementem obudowy podatnym na odciski palców. Po przyzwyczajeniu się do specyficznej powierzchni płytki można w miarę dobrze kontrolować kursor.

Przyciski są wbudowane i schowane pod jedną belką. Znajduje się ona przy samej przedniej krawędzi obudowy i niżej od gładzika i pulpitu roboczego. Skutkiem tego autor często naciskał powierzchnię płytki zamiast belki z przyciskami. Skok przycisków jest dość przyjemny i działają one raczej cicho.

Płytka dotykowa jako pilot zdalnego sterowania

Po wyciągnięciu z laptopa płytka dotykowa może być używana w charakterze pilota zdalnego sterowania. W górnym prawym narożniku znajduje się mały przycisk, po naciśnięciu którego na płytce pojawiają się symbole służące do sterowania odtwarzaczem multimediów. Po wyjęciu z laptopa płytka nadal może służyć do sterowania kursorem.

Poza tym matryca Ethosa cechuje się jasną czernią (1,15 cd/m²) i to mimo tego, że intensywność podświetlenia nie jest najwyższych lotów. By ten element zasługiwał na pochwałę, jasność czerni powinna wynosić grubo poniżej 1 cd/m². Słaba głębia czerni objawia się tym, że obszary, które powinny być w grach i filmach czarne, są w dużej mierze szare. Gołym okiem widać, że kontrast jest słaby (146:1). Od laptopa przeznaczonego do rozrywki można by oczekiwać dużo lepszych wartości. 

W kontekście powyższego informacja, że na zasilaniu akumulatorowym luminancja się nie zmniejsza, nie ma większego znaczenia. 

Paleta barw nie odpowiada w pełni przestrzeni sRGB. Pod tym względem matryca Ethosa nie wypada jednak źle. Do szerszej przestrzeni Adobe RGB brakuje natomiast dużo.

Użytkownik Ethosa 5951G nie ma lekko pod gołym niebem. Nie dość, że powierzchnia ekranu jest połyskliwa i powoduje refleksy, to na domiar złego słaba luminancja i niski kontrast ciążą na komforcie pracy. Kiedy laptop jest oświetlany przez słońce, trudno zobaczyć cokolwiek na ekranie. Czytelność obrazu poprawia się trochę w cieniu, ale i tak w ekranie odbija się otoczenie. 

Kąty widzenia są takie, jak w innych laptopowych matrycach słabej jakości. W poziomie są wystarczająco szerokie, by można było korzystać z komputera w gronie kilku osób. Jakość obrazu pogarsza się natomiast szybko, kiedy zmieni się kąt patrzenia w pionie.