Pod względem wizualnym Asus Eee PC 1101HA prezentuje się bardzo przyzwoicie. Głównych przyczyn takiego stanu należy upatrywać przede wszystkim w klasycznym fortepianowym lakierze oraz obłym zakończeniu krawędzi obudowy, które znakomicie nawiązują do motywu przewodniego muszli skorupiaka. Krystalicznie mroczna czerń pozbawiona abstrakcyjnych form (znanych ze stylistyki większych notebooków multimedialnych Asusa) jest ozdobiona dynamicznym logo producenta, które zdaje się być doskonałym dopełnieniem pozytywnych wrażeń artystycznych.

Zastosowanie matrycy o przekątnej 11,6" znacząco przełożyło się na masę oraz rozmiary korpusu netbooka. W porównaniu do Seashella 1005HA (10,1") prezentowany model EeePC 1101HA urósł na szerokość ponad 20 mm, a w połączeniu z akumulatorem 6-komorowym waży (według danych producenta) niespełna 1,4 kg.  

Z racji tego, że ekran zachodzi za tylną część platformy roboczej, został umieszczony na swoistych wysięgnikach pośredniczących, przez co jest wyekspediowany maksymalnie do tyłu, a tym samym wyświetlany obraz sprawia wrażenie lekko obniżonego. Sam mechanizm mocowania jest bliźniaczo podobny do tego stosowanego w serii laptopów HP ProBook.  

Podczas regulacji kąta nachylenia klapy przeguby wykazują znaczny opór, który wymusza na użytkowniku przytrzymywanie przedniego fragmentu platformy roboczej. Zmiana nachylenia ekranu przy użyciu jednej dłoni jest właściwie niewykonalna, ponieważ zawsze skutkuje unoszeniem frontowej części korpusu. Maksymalny kąt rozwarcia ograniczono do około 130 stopni.    

Pulpit roboczy Eee PC 1101HA  wykończono połyskującym lakierem, który pomimo zastosowania technologii In-Mold Roller zbiera wszelkiego rodzaju zabrudzenia, przez co utrzymanie odpowiedniej estetyki powłoki wymaga częstego sięgania po środki czyszczące.

Mroczną stylistykę części netbooka, którą mamy przed oczami podczas pracy, urozmaicają srebrzyste wstawki w postaci przycisków funkcyjnych. W okolicach lewego zawiasu umieszczono klawisz do obsługi gładzika, a po przeciwnej stronie - guzik startu. Oba działają sprawnie i dzięki błękitnemu podświetleniu są dobrze widoczne w półmroku.

Do sztywności obudowy czy też spasowania poszczególnych elementów nie można mieć właściwie żadnych zastrzeżeń. Jedynie użycie większej siły nacisku w rejonie tabliczki dotykowej prowokuje lekkie uginanie tworzywa, ale problem ten w codziennym użytkowaniu jest właściwie niezauważalny.    

Eee PC 1101HA  wyposażono w podstawowe złącza służące do sprawnej komunikacji z otoczeniem. Trzy porty USB (w tym dwa ulokowane na prawej ściance), czytnik kart MMC/SD, złącze VGA oraz gniazdo RJ45 to optymalne zestawienie dla przeciętnego użytkownika. Biorąc pod uwagę fakt, iż do obsługi netbooka w większości przypadków wykorzystujemy tabliczkę dotykową, mierne rozlokowanie poszczególnych portów komunikacyjnych jest kwestią drugorzędną.

Dość irytujący problem stanowi wypadająca z gniazda (ulokowanego na lewej flance) końcówka przewodu zasilania - właściwie każde przesunięcie netbooka skutkuje przerwaniem dopływu prądu, a co za tym idzie zamianą strategii oprogramowania sterującego zarządzaniem energii.

Komputerek osadzono na czterech gumowanych nóżkach, z których tylne są nieznacznie podniesione. Takie rozwiązanie zostało wymuszone przez mocowanie klapy, która po rozłożeniu zachodzi za tylną ściankę obudowy. Dodatkowo przestrzeń pomiędzy spodem korpusu a podłożem ułatwia wyprowadzanie ciepłego powietrza z wnętrza netbooka. Dostęp do modułów pamięci otrzymujemy po odkręceniu jednej śrubki przytrzymującej maskownicę.   

W odróżnieniu od swojego poprzednika (1005HA) Asus Eee PC 1101HA  został oparty na platformie Menlow, w skład której wchodzi jednordzeniowy procesor Intel Atom Z520, chipset US15W oraz zintegrowany moduł graficzny Intel GMA 500. Zastosowanie chipsetu Poulsbo (charakteryzującego się TDP na poziomie 2,3 W) w miejsce wysłużonego układu 945GSE (pobór około 10 W) wyraźnie ograniczyło całkowite zużycie energii całej platformy.

Procesor Z520 (TDP 2 W), o nominalnym taktowaniu rdzenia na poziomie 1,33 GHz, ustępuje jednostce Intel Atom N270 taktowanej wyższym zegarem (1,6 GHz). W testach syntetycznych różnica sięga około 10-15%, a w praktyce niedobór megaherców może się przełożyć na sekundowe opóźnienia na przykład podczas uruchamiania poszczególnych komponentów systemu.

Do kompletu oprogramowania preinstalowanego przez producenta dołączono narzędzie Eee Super Hybrid Engine, które pełni funkcję swoistego menadżera energii. Za pośrednictwem ikonki dostępnej z poziomu zasobnika w intuicyjny sposób możemy wybrać odpowiednią strategię oszczędzania energii czy też podnieść taktowanie rdzenia procesora.

Częstotliwość taktowania rdzenia jednostki centralnej możemy podkręcić maksymalnie o 30% (do poziomu 1,74 GHz). Obiektywnie należy przyznać, że zwiększone taktowanie procesora pozytywnie wpływa na szybkość pracy systemu. Wzrost zdolności przerobowych obrazują powtórnie przeprowadzone testy syntetyczne, które wykazują 30-35% wzrost wydajności w zależności od zastosowanej aplikacji pomiarowej.

Najsłabszym elementem konstrukcji pozostaje zintegrowany układ graficzny Intel GMA 500, który przynajmniej w przedpremierowych założeniach miał prezentować wydajność lepszą od wysłużonego poprzednika (GMA 950). W praktyce zapewnienie kompatybilności z bibliotekami DirectX 10.1 nie idzie w parze z dostateczną mocą obliczeniową, która pozwoliłaby uruchomić nawet mniej wymagające tytuły oparte o zestaw instrukcji DirectX 9.  

Zachowanie minimum płynności odtwarzanego obrazu w starszych produkcjach (pokroju kultowej strzelanki F.E.A.R) wymaga drastycznego ograniczenia ustawień środowiska, co wybitnie niekorzystnie wpływa na radość czerpaną z rozrywki. Świeższe tytuły, jak FIFA 09, nawet przy maksymalnym ucięciu detali oraz pomniejszeniu rozdzielczości są właściwie niegrywalne.

Odtwarzanie treści HD w trybie 720p odbywa się w sposób dostatecznie płynny przy użyciu jednostki centralnej sięgającym 60-70%. Przy wykorzystaniu odtwarzacza MPC-HC v1.3.1249 oraz zestawu kodeków CCCP występowały problemy z synchronizacją efektów dźwiękowych; być może jest to kwestia optymalizacji ustawień środowiska.

Z poziomu BIOS-u użytkownik uzyskuje sposobność manipulowania stanem właściwie wszystkich portów komunikacyjnych, poczynając do złączy USB, a kończąc na karcie WLAN czy gniazdach audio. Dodatkowo istnieje możliwość dezaktywacji funkcji odpowiedzialnej za dynamiczną zmianę częstotliwość rdzenia procesora (EIST) czy też technologii Hyper-Threading, która symuluję pracę dwóch rdzeni.

Asus otrzymał 1 GB pamięci operacyjnej oraz dysk twardy marki Hitachi o pojemności 160 GB, który uzyskuje transfery na poziomie 49 MB/s.  

Ciepło

Nawet w trakcie długotrwałych okresów wytężonej pracy komponentów urządzenia korpus netbooka nie przejawia chęci do podtrzymywania podwyższonych temperatur tworzywa. Obudowa na całej swej szerokości utrzymuje bardzo przyjazną temperaturę. Paradoksalnie można wręcz odczuć, że jest niesympatycznie chłodna. W najcieplejszym punkcie pulpitu roboczego (okolice wylotu układu chłodzenia) urządzenie pomiarowe zanotowało nieco ponad 32 stopnie Celsjusza, przy czym ciepłota spodu komputerka w części centralnej oscyluje w granicach 30 kresek.

Tendencji do nadmiernego nagrzewania nie wykazuje również zasilacz, którego powierzchnia rozgrzewa się do przyjaznych 33,9 stopnia Celsjusza.  

Głośniki

Umieszczone od spodu platformy głośniczki furory nie robią. Zaimplementowany system SRS sound wzbija tony i poprawia dynamikę odsłuchiwanego dźwięku, lecz i te zabiegi nie są w stanie podbić miernej mocy maksymalnej zestawu. Do odsłuchu stacji internetowej z pewnością wystarczy, ale osoby poszukujące doznań głębszych niż tylko przeciętne powinny zainwestować w słuchawki.