Z innej parafii. Asusa G2 znamy już od 2006 roku, jednak jak do tej pory tylko w wersjach z procesorami Intela. Choć G2K to jeden z modeli niedostępnych na naszym rynku, pora przekonać się, co ma do powiedzenia laptop z zasadniczymi podzespołami AMD/ATI w obudowie z 17-calowym wyświetlaczem. Czy dużo tracimy?

W komplecie, który dotarł na testy, otrzymaliśmy jeszcze dysk twardy 160 GB w eleganckim skórzanym futerale (z kabelkami umożliwiającym dołączenie go do portów USB i e-SATA), plecak akurat pod kolor notka (sprawdzone - mieści się w nim to bydlę) i odpowiednio stylizowaną myszkę (w tej roli Logitech MX518 w stosownym przybraniu).

Cechą charakterystyczną maszyn z serii G2 Asusa są naznaczone czerwienią klawisze A-W-S-D. Jak wszyscy gracze wiedzą, przyjęło się, że to klawisze kierunkowe używane w trakcie gry.

Choć omawiany laptop należy do jednostek z ekranem 17", zrezygnowano z wyposażenia go w odrębną klawiaturę numeryczną. Priorytetem dla projektantów były jak najwygodniejsze płytki możliwie dużych rozmiarów. Choć klawisze są dość zbite, cecha ta nie odbija się niekorzystnie podczas pracy.

Klawisze są dość miękkie, choć przy naciskaniu wyczuwamy pewien opór. Stop można opisać jako lekko sprężysty. Znoszą one dobrze nawet mocne klepanie, ale w okolicach Entera występuje lekkie uginanie się klawiatury, któremu może towarzyszyć nieprzyjemny pogłos.

Asus G2K posiada dwa zestawy przycisków dodatkowych. Pierwszy na przedniej krawędzi obsługuje odtwarzacz multimediów. Ten drugi mieści się za klawiaturą i znajdują się tam obejmuje m.in. knefle do wyboru planu zasilania oraz dezaktywacji touchpada. Regulacja głośności jest możliwa jedynie przy pomocy kombinacji Fn i odpowiedniego klawisza funkcyjnego.

Gładzik spisuje się dobrze. Tabliczka jest czuła i pozwala na precyzyjne operowanie kursorem. Również jej powierzchnia jest przyjemna i wygodna dla użytkownika, podobnie zresztą jak przypisane do touchpada przyciski.

Choć aktualnie rynek zdominowany jest przez propozycje Intela jeżeli chodzi o procesory oraz konstrukcje nVidii na polu niezintegrowanych kart graficznych, niektórzy producenci sięgają ostatnimi czasy po konkurencyjne rozwiązania koncernu AMD/ATI. Są one tańsze, jednak mniej wydajne.

Na podstawie analizy wyników testów referencyjnych można stwierdzić, że potencjalna wydajność karty Mobility Radeon HD 2600 jest zbliżona do osiągów GF 8600M GT. Przy dobrych sterownikach może się ona wręcz okazać szybsza od konkurencyjnego układu. Swoje robi też szybki procesor TL-64 taktowany zegarem 2,2 GHz.

Choć radzi sobie całkiem dobrze w testach syntetycznych i starszych grach, MR HD 2600 nie ma jednak szans w najnowszych produkcjach, takich jak choćby Crysis czy World in Conflict. Tu konkurencja radzi sobie dalece lepiej.

W praktycznym teście World in Conflict w rozgrywce 2 na 2 na średnich detalach (DirectX9) można było sobie pograć zarówno w rozdzielczości 1280x800 (30-60 kl/s) jak i 1440x900 (30-40 kl/s). W trakcie skomplikowanych animacji dochodziło jednak do krótkiego haczenia.

Dla porządku wypada dodać, że we wszystkich rozdzielczościach i na wszystkich poziomach szczegółowości obserwowaliśmy w World in Conflict irytujące kiksy w postaci białych błysków, która skutecznie niweczyły całą zabawę, zniechęcając nas do kontynuowania rozgrywki. To najwyraźniej wina niedomagania zainstalowanego sterownika grafiki (wersja 8.401).

Niezbyt dobrze spisuje się też procesor AMD w starciu z rywalami spod znaku Intela. Na co stać jednostkę Turion 64 X2 TL-64 pokazuje chociażby test Cinebench R10. Wypada w nim ona nie tylko gorzej od taktowanego z tą samą częstotliwością C2D T7500, ale i T7300 z wolniejszego zegarem. Trzeba jednak wiedzieć, że dwurdzeniowy Turion rozwija skrzydła w testach wykorzystujących wielowątkowość, jak choćby wPrime. Wtedy okazuje się szybszy od porównywalnych jednostkach Intela. W praktycznych zadaniach opartych na dzisiejszych aplikacjach górą będzie jednak (czasem wyraźnie) Core 2 Duo.

Asus G2K jest o tyle ciekawy, że inny. Nie dotyczy to tylko ekstrawaganckiego wystroju zewnętrznego, z którym zdołaliśmy się przez rok czasu w miarę oswoić. Jako jeden z nielicznych laptopów do gier z ekranem 17" jest on bowiem wyposażony w kartę graficzną i procesor ze stajni AMD/ATI.

Mądre przysłowie mówi, że krowa, która dużo ryczy, mało mleka daje. Krzykliwy wystrój zewnętrzny Asusa może skłaniać co bardziej nieoblatanych obserwatorów do wyciągnięcia wniosku, że oto mają przed sobą laptop o niezwykłych możliwościach. W zetknięciu z brutalną rzeczywistością okazuje się jednak, że karta MR HD 2600 nie daje rady i zbiera bęcki od konkurencyjnej GF 8600M GT (nie będziemy już wnikać, co stoi za tym, że układ o podobnych wynikach w testach referencyjnych tak mocno odstaje od konkurenta w najnowszych wymagających grach).

Zaletą produktów AMD/ATI jest ich mniejszy koszt, jednak w tym wypadku nie można się pocieszyć niską ceną, bo laptop ten i tak nie jest do kupienia za złotówki.

Poza wydajnością niezadowalającą jak na klasę sprzętu, do której rości pretensje, wadami G2K są mocne nagrzewanie się i krótka praca na akumulatorze.

Jak na Asusa jest to natomiast laptop zaskakująco cichy. Przede wszystkim jednak posiada matrycę dającą obraz o niezrównanej jasności i świetnym kontraście (szkoda tylko, że jej rozdzielczość jest marna). Chwalić można też jakość wykonania. Asus G2K to również laptop bardzo dobrze wyposażony w złącza. Do tego tajwański producent wie, jak zadbać o zadowolenie klienta, "prezentując" mu w zestawie dysk zewnętrzny, plecak i myszkę.