N10E jest połączeniem między rozmiarami Eee a wykończeniem większych Asusów z przyzwoitej półki. Na pierwszy rzut oka trudno więc jednoznacznie rozpoznać w nim laptop czy też netbook.  

Co prawda mowa o minilaptopie z wyższej półki, ale oceniany z pewnej odległości nie robi on wyglądem takiego wrażenia jak metalowy HP 2133. Tu mamy co najwyżej elementy udające chrom.  

Choć obudowa Asusa N10E powstaje z tworzywa sztucznego, to wykonanie jednak jest przednie, dalece lepsze niż w Eee PC, Zastosowano dobrej jakości materiały a spasowanie elementów jest na tyle dokładne że nic nie skrzypi, nie ugina się i nie odstaje (no, z wyjątkiem akumulatora, ale to nie wina złego mocowania ale wielkości 6-komorowej baterii).

Pomimo że to jeden z najcięższych netbooków (waży 1,57 kg), sprzęt ten wydaje się przyjemnie lekki. Chociaż jego gabaryty są spore jak na minilaptop (wystarczy się przekonać, jak gruba jest ramka ekranu, by stwierdzić, że obrys obudowy mógłby być mniejszy), uzasadnionym jest określenie go poręcznym, nawet ze wspomnianą odstającą trochę baterią.

Wszystkie elementy, nie wyłączając dość szorstkiej podstawy, są miłe w dotyku. Tym samym pracuje się komfortowo i przecz całą sesję z N10E nie opuszcza użytkownika wrażenie, że ma do czynienia z urządzeniem wysokiej klasy.

Choć kąt rozwarcia jest ograniczony do jakichś 150 stopni, w trakcie pracy z laptopem można przyjmować wiele niekonwencjonalnych pozycji. Warto nadmienić, że zawiasy pracują świetnie. Ekran chodzi na nich lekko, więc zmienia się jego ustawienie bez wysiłku (no, może trochę za mocno leci do tyłu w ostatniej fazie zasięgu). Kiedy zatrzyma się go w wybranej pozycji, rzeczywiście staje, a nie telepie się dłuższą chwilę.

Asus N10E wyróżnia się na tle innych netbooków bogatszym wyposażeniem w złącza. Oprócz aż trzech portów USB znajdziemy gniazdo S/PDIF i zatoczkę ExpressCard, a więc interfejsy niezwykłe jak na ten segment sprzętu.

Matryca N10E była bez skazy jeżeli chodzi o ziarnistość, a nie zawsze netbooki są w porządku pod tym względem. Jasność obrazu uznaliśmy za ze wszech miar zadowalającą (luminancja wynosi około 200 cd/m²).

Porównując uzyskiwany obraz z testowanym jednocześnie Aristo Pico 840, stwierdziliśmy, że matryca Asusa daje nieco gorsze kąty widzenia i kolory. Minimalnie lepsza wydała się nam natomiast jakość czerni. Kontrast kształtuje się na poziomie 400:1.

Procesor Intel Atom N270 1,6 GHz znajduje zastosowanie w większości netbooków, więc Asus N10E nie odstaje od nich, ani nad nimi nie góruje.  Jest on jednak wydajniejszy od jednostki VIA C7-M 1,6 GHz, w którą wyposażono minilaptop HP 2133. Różnica na korzyść Atoma wynosi o kilkunastu procent do jednej trzeciej, w zależności od testu (w każdym razie różnica jest spora).

W związku z tym, że Asus N10E jest oparty na platformie Atom, korzysta z chipsetu 945GSE Express, z którym zintegrowany jest procesor graficzny GMA 950 z wolniejszym zegarem rdzenia (166 MHz a nie 250 MHz jak w chipsecie 945GM stosowanym w dorosłych laptopach).
 
Tym, co odróżnia Asusa N10E od większości netbooków jest dysk twardy w miejsce dysku półprzewodnikowego. Jest to zresztą twardziel nie byle jaki – Seagate o pojemności 160 GB i prędkości 5400 obr/min. Zapewnia nie tylko przestrzeń dyskową w wymiarze, którego nie oferują inne maluchy, a na dokładkę wykazuje dobre osiągi. Pod tym względem zatem wykazuje bliskość do pełnogabarytowych laptopów – może służyć jako repozytorium znacznej ilości danych.

Ciepło

Nagrzewanie się obudowy nie stanowi problemu dla posiadacza Asusa N10E. Niezależnie od tego, czy traktowany jest ulgowo czy też ciśnięty przez swojego użytkownika, temperatury jego zewnętrznej powłoki pozostają umiarkowane. Najwyższy odczyt wyniósł 37,5C na spodzie obudowy.