Asus N43JQ wygląda dokładnie tak jak Asusy N53 i N73, tyle że jest mniejszy. Jego jednostka zasadnicza ma więc charakterystyczny kształt tylnej części z łukowatą krzywizną po bokach i wypiętrzającym się grillem na środku. Wieko i podkładka pod ręce są aluminiowe. 

Jak na laptop z ekranem 14" i tak jest jednak spory - jego gabaryty są nieco większe (jest o 1 cm szerszy) od HP 6450b, który też nie jest ułomkiem. N43JQ waży tyle co niektóre notebooki z ekranem 15,6” (np. Samsung R540). O Asusie nie można więc powiedzieć, że jest poręczny. Inną kwestią jest to, że ten stosunkowo potężny laptop wydaje się dzięki takiej a nie innej sylwetce solidny. 

Trzeba przyznać, że obudowa jest zadowalająco sztywna. Naciskając punktowo na miejsca podparcia dłoni, nie uzyskuje się godnego wzmianki uginania, a tym bardziej nic nie trzeszczy. Można także bez obaw chwytać laptop za jeden z przednich rogów - nie wykrzywia się i nie słychać wtedy niepokojących odgłosów. 

Bardzo przeszkadzającą cechą jest połyskliwa ramka ekranu. Widać na niej szpetne smugi i tym podobne ślady palców. To jednak nie wszystko - gdy na wprost ekranu znajduje się źródło światła, światło odbija się w matrycy i w ramce, rażący oczy użytkownika. Nie da się wtedy patrzeć na ekran i trzeba zmieniać zajmowaną pozycję, by uniknąć tego niekorzystnego zjawiska.

Na naszej ocenie jakości wykonania tego laptopa zaciążył trochę fakt, że ramka ekranu odstawała z prawej strony od matrycy na tyle, że przy chwyceniu tam pokrywy słychać było czasem chrupot lub stuk. Ramka jest dość gruba, a jej naciskanie nie powoduje powstawania na ekranie przebarwień. 

Wygodę użytkowania laptopa trzymanego na kolanach ogranicza blokada maksymalnego kąta rozwarcia ekranu przy 125 stopniach. 

Drobny feler, jaki rzucił się nam w oczy: światełko diody dysku rozjarza sąsiednią kontrolkę Wi-Fi, chociaż ten moduł nie jest włączony.

Rozmieszczenie złączy w N43JQ nie jest dogodne. Pozytywny jest tylko fakt, że gniazdo zasilania i wyjście VGA znajdują się na ściance tylnej. Pozostałe złącza zostały rozmieszczone w przednich częściach ścianek bocznych. Poza tym porty te zostały zestawione blisko siebie. Podłączanie peryferiów oznacza więc nie tylko zajęcie sobie strefy, w której normalnie używa się myszki, ale też blokowanie sąsiednich portów przez zajęcie jednego z nich grubą wtyczką. 

Z lekka przerazić się można na widok zasilacza N43JQ. Waży on 668 g i z racji swoich sporych gabarytów utrudnia transport całego zestawu.

W Asusie N43JQ została zastosowana matryca 14,1" o rozdzielczości 1366x768 pikseli. Testowany egzemplarz otrzymał panel LCD AU Optronics (AUO183C). Powierzchnia tej matrycy jest błyszcząca, ale nie nałożono przed nią ochronnej szybki spotykanej w seriach N53 i N73. Niemniej jednak na ekranie występują refleksy.

Maksymalna jasność obrazu okazała się przeciętna - około 200 cd/m². Jasność czerni jest wysoka (1,3 cd/m²), co oznacza, że nie użytkownik nie uświadczy prawdziwej, głębokiej czerni a odcienie szarości. To niestety powszechny widok w laptopach i modele wyświetlające kolor czarny dobrej jakości to nieliczne wyjątki.

Asus postąpił dość odważnie, decydując się skonstruować laptop z ekranem 14" i czterordzeniowym procesorem Intel Core i7-740QM. 

Jako że N43JQ dotarł do nas w wersji bez systemu, zainstalowaliśmy czysty Windows 7. System startował migiem i jego praca była generalnie szybka. Przyjemnie korzystało się z laptopa nieobciążonego dodatkowym oprogramowaniem producenta. 

Wspomniany Core i7-740QM wydziela maksymalnie 45 W ciepła, co jest wartością wysoką jak na standardy laptopów. Wykazuje on jednak przy tym dużą moc obliczeniową. Szczególnie w aplikacjach wielowątkowych, gdyż jest procesorem czterordzeniowym, który dzięki technologii Hyper-Threading może wykonywać osiem wątków jednocześnie. Bazowe taktowanie 1,73 GHz wydaje się niskie, ale jest mylące, bo jest wykorzystywane przez procesor, kiedy zostaną obciążone wszystkie rdzenie. Kiedy wykorzystany zostaje jeden rdzeń, jego taktowanie może wzrosnąć do 2,93 GHz. W modelu N43JQ nie przewidziano opcji dodatkowego podkręcenia procesora w BIOS-ie. 

W obliczeniach jednowątkowych Core i7-740QM uzyskuje podobne wyniki co Core i5-480M. W wielowątkowych natomiast jest szybszy od wszystkich dwurdzeniowych procesorów Core pierwszej generacji (Arrandale). Z kolei, jak wskazują testy syntetyczne, czterordzeniowy i7-2630QM (Sandy Bridge) jest od niego o około 10-50% wydajniejszy (w zależności od tego, czy test był jedno- czy wielowątkowy; można przyjąć, że przewaga wynosi średnio około 25%). 

Za grafikę odpowiada w N43JQ karta Nvidia GeForce GT 435M. Jest to karta zaliczana do średniej kategorii wydajnościowej, w której obecnie mieszczą się układy, które pozwalają na grę w gry o dużych wymaganiach sprzętowych na średnich ustawieniach (z nielicznymi wyjątkami). Posiada ona 96 rdzeni CUDA i ma do dyspozycji pamięć własną DDR3. Stanowi to ograniczenia dla jej wydajności, szczególnie że wykorzystuje ona magistralę 128-bitową. Pod względem osiągów w grach karta ta jest odpowiednikiem Mobility Radeona HD 5650.

Podany w poniższym zestawieniu wynik testu 3DMark06 (8535 pkt.) uzyskano w rozdzielczości 1280x720 pikseli. W teście 3DMark11 osiągnięto wyniki: P973, Graphics 866, Physics 4347, Combined 792.

W testowanym modelu N43JQ zastosowano dysk Seagate o pojemności 500 GB i prędkości 7200 obr/min. Cechują go dobre (przynajmniej jak na realia laptopów) osiągi, a przy tym nie okazał się głośny i nie przenosił wibracji na obudowę.