Matryca Asusa N73JN ma przekątną 17,3" i rozdzielczość 1600x900. Producent tej z testowanego egzemplarza to firma LG, a ten sam model jest stosowany w licznych notebookach Asusa (K70AF, N71VN, G73JH).
 
Jeżeli chodzi o parametry, matryca ta nie wykazuje się niczym szczególnym. Jasność maksymalna jest w normie (średnio 186 cd/m²), wartość czerni - co prawda niewysoka ale mogłaby być lepsza (0,8 cd/m²), kontrast - taki sobie (252:1).
 

Kolory wydały się nam nieco bledsze niż te wyświetlane przez matrycę testowanego jednocześnie Acera 5551G. Ich odwzorowanie można uznać za przeciętne – nie wyróżnia się ani na plus, ani na minus na tle tego, co oferuje większość notebooków tej wielkości. Co ciekawe, biel także była nieco brzydsza niż na ekranie wspomnianego Acera.
 
Kąty widzenia również niczym nie zaskakują. Podobnie jak w większości innych laptopów te w zakresie poziomym są szersze niż w pionie. Co do tego drugiego - przy odchyleniu kąta patrzenia od ideału w górę czy to w dół, obraz szybko się psuje (utrata kontrastu, inwersja kolorów).

W testowanym N73JN zastosowano nowy procesor Core i5-450M Intela. Zasadniczo jego taktowanie wynosi 2,4 GHz i dzięki Turbo Boost może być zwiększane do 2,66 GHz). Nie w laptopie Asusa jednak. W tym bowiem domyślne ustawienie Turbo sprawia, że przy obciążeniu podkręcony procesor jest taktowany z częstotliwością 2,8 GHz. W BIOS-ie można wybrać ustawienia fabryczne Intela (tryb Standard) lub jeszcze odrobinę szybszy tryb Extreme Turbo (w którym oba rdzenie CPU są taktowane zegarem 2,86 GHz). Takie przyspieszenie procesora daje kilkuprocentowy wzrost wydajności w takich zastosowaniach jak renderowanie grafiki i kompresja plików. W grach z kolei korzyści z tego rozwiązania Asusa są śladowe.
 
Porównując i5-450M z Asusa (w trybie standard) z trzyrdzeniowym AMD Phenom II X3 N830 z Acera 5551G ustaliliśmy, że procesor Intela uzyskał o 1/3 lepszy wynik w PassMarku, o 17,5% lepszy CPU Score w 3DMarku06, o 22% lepszy w benchmarku WinRAR, o 62% w teście Single CPU Rendering Cinebench R10 (64-bitowej) i o 36% w teście Multi CPU Rendering tej samej aplikacji.

Karta graficzna Nvidia GeForce GT 335M ma dość mylące oznaczenie. Zresztą również jej osiągi wskazują, że jest to podkręcony układ GT 330M. W rzeczywistości karty te różnią się znacząco. GT 335M posiada o połowę więcej (72 a nie 48) procesorów strumieniowych (rdzeni CUDA), a to, że nie jest dużo bardziej wydajna, bierze się z niższych zegarów (450/1080 zamiast 575/1265 MHz). W 3DMarku06 różnica wydajności wynosi +5% na korzyść GF GT 335M. Tym samym osiągi w grach tego ostatniego są porównywalne z układem ATI MR HD 5650 (w niektórych tytułach uzyskuje wyniki nieco lepsze, w innych – trochę gorsze).

Optimus przyprawił nas podczas testów o niemały ból głowy, gdyż jest z nim sporo problemów. Bez cienia przesady można powiedzieć, że ta technologia Nvidii działa jak chce i zachowuje się często w sposób niewytłumaczalny.  

Choćby w kwestii sterowników. Komputer przyjechał do nas z systemem, w którym były zainstalowane sterowniki ForceWare 189.64. W teście okazało się, że nie działają ani demo Pro Evolution Soccer 2010 ani demo Call of Juarez: Więzy krwi.  

Mechanizm przełączania grafiki działał w miarę dobrze. Kontrolę działania przeprowadziliśmy przy pomocy prostej aplikacji Optimus GPU State Viewer. Pozwala ona m.in. na wyświetlanie w ramach aplikacji znaku wodnego Optimus wtedy, kiedy aktywna jest karta grafiki Nvidia. Wskazywany stan niekoniecznie musi się pokrywać z tym co pokazuje dioda LED umieszczona na obudowie N73JN tuż przy wyłączniku (kiedy świeci na biało – oznacza aktywność karty Nvidii, na niebiesko zaś – wskazuje na układ GMA Intela).

Większych trudności nie sprawia ustawienie np. przełączania na Nvidię dla wybranej przeglądarki. O ile tylko wskazywanie pliku wykonywalnego na dysku nie sprawia problemu.   

Po wymianie sterowników na 258.96 WHQL (ForceWare 58.96 z 19 lipca 2010 roku) ruszył PES 2010 a CoJ - nie. Przyniosły one również niewielki przyrost wydajności oraz częstsze miganie wspomnianej wcześniej kontrolki.

Oznacza to tyle, że producent systematycznie poszerza listę gier, które można uruchomić na komputerze z technologią Nvidia Optimus. Nietrudno jednak znaleźć „egzotykę”, próba uruchomienia której zakończy się rozpoznaniem układu grafiki jako Intel GMA HD i czarnym ekranem.

Na plus należy zapisać to, że obsługa Optimusa jest wpisana we wszystkie nowe sterowniki do notebooków, a ich instalacja, aktualizacja czy pobieranie jest prosta i wygodna.

Hałas

Asusa N73JN trzeba zakwalifikować do mało hałasujących laptopów, choć diabeł tkwi w szczegółach. Kultura pracy tego modelu byłaby bardzo dobra, gdyby nie pewne drobne ale istotne wady.
 
I tak można go pochwalić za ciche dyski twarde, które nawet przy odgłosach pracy głowic powodują hałas o znikomym natężeniu (32,4 dB), ledwo słyszalny nawet w nocy. Niestety od czasu do czasu (czasem zdarza się to często, w parosekundowych odstępach) słychać irytujący klik, odgłos parkowania.
 
Poza tym podczas pracy bez obciążenia laptop Asusa jest właściwie cichutki. Szum załączającego się co pewien czas wentylatora trudno odróżnić od szumu dysków, a odgłosy te słychać tylko w wyciszonych pomieszczeniach, tudzież w nocy. Minimum, jakie zmierzyliśmy, to 31,8 dB, a przy odtwarzaniu filmu z YT w przeglądarce Chrome odnotowaliśmy 32,5 dB.
 
N73JN zaskoczył nas mało uciążliwą pracą układu chłodzenia przy obciążeniu. Zarówno podczas grania jak i w trakcie ekstremalnego testu obciążeniowego szum wentylatora był bardzo umiarkowany. Jego maksymalne natężenie sięgnęło 35,8 dB. Jeżeli zwraca się na niego uwagę, to tylko za sprawą dość wysokiej tonacji dźwięku.
 
Wybitnie cichy jest napęd optyczny. Przy odtwarzaniu filmu z DVD był on ledwo słyszalny w bardzo cichym otoczeniu. Zmierzone natężenie szumu wyniosło w tych warunkach zaledwie 32,7 dB. To najlepszy odnotowany przez nas wynik.
 
Minusem jest dość irytujące (jak zwykle) piszczenie cewek, które w N73JN ma dość niewielkie natężenie i nie słychać go ustawicznie.

Ciepło

Asus N73JN nagrzewa się pod obciążeniem miejscami dość mocno. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że nasze testy były wykonywane podczas upalnej pogody, w dość wysokiej temperaturze otoczenia (25°C i więcej). Nie jest zatem dziwne, że w teście ekstremalnym (1 h FurMark+Prime95) skrajna wartość na spodzie wyniosła ponad 50°C. Maksimum podczas godzinnego obciążania sprzętu przez demo gry Crysis było w tym samym miejscu o 5°C chłodniej. Co ciekawe, w tym drugim teście najwyższa temperatura po stronie wierzchniej jednostki zasadniczej była odrobinę wyższa – wyniosła nie 41,3 a 42°C.
 
Temperatury podzespołów w najbardziej wymagającym teście nie były alarmujące. Procesor osiągnął maksymalnie 77°C, a karta grafiki – 69°C.