Asus P42JC posiada masywną bryłę. Szczególnie w zestawieniu ze smukłymi modelami z serii U ta konstrukcja tajwańskiego producenta prezentuje się ociężale. Ma to też swego rodzaju przełożenie na rzeczywistą wagę - P42JC jest o około 200 g cięższy od niedawno testowanego Asusa U45JC i to przy lżejszej baterii w P42. Jego waga (2,46 kg) nie odbiega jednak od innych biurowych czternastek.  
 
Na taki, a nie inny odbiór P42JC wpływa także to, iż jest on kanciasty. Szczególnie daje się to odczuć patrząc na pokrywę. Ma ona płaskie boki, przez co wydaje się grubsza niż w modelach z zaokrąglonymi krawędziami, choćby ich wymiary były zbliżone. Należy też wspomnieć, że w tym miejscu znajduje się jedyny nie matowy element pokrywy. Jest to błyszcząca listwa, którą dotykamy prawie przy każdy otwieraniu klapy, przez co szybko ulega ona zabrudzeniu. Jako że jej powierzchnia jest mała, nie jest to jednak szczególnie widoczne.

Pokrywa jest wykonana z czarnego, szczotkowanego, przyjemnego w dotyku aluminium, na którym ślady palców nie są szczególnie widoczne. Umieszczono na niej srebrne logo Asusa, a przy tylnej krawędzi jest ona ukośnie ścięta. Na większości swojej powierzchni bardzo dobrze chroni ona matrycę, pomimo że widoczne są jej lekkie ugięcia pod naciskiem. Choć w jej prawym górnym rogu nie są one większe niż gdzie indziej, podczas sprawdzania sztywności w tym miejscu na matrycy widoczne były zakłócenia. Także w trakcie sprawdzania odporności ramki matrycy na ściskanie zaburzenia obrazu wystąpiły jedynie we wcześniej opisanej strefie. W pozostałych fragmentach sztywność matowego tworzywa okazała się wystarczająca. Możliwe, że jest to mankament konstrukcji obudowy Asusa P42JC, ale nie wykluczałbym też iż dotyczy on jedynie testowanego egzemplarza.

Z takiego samego czarnego matowego tworzywa jak ramka wykonane są dwa zawiasy, które wpuszczono w główną cześć notebooka. Z tego powodu maksymalny kąt otwarcia matrycy jest ograniczony do 135 stopni, co wystarcza nawet przy korzystaniu z notebooka na kolanach. Byłby on mniejszy, gdyby nie ukośne ścięcie pokrywy (nie był więc to zabieg jedynie kosmetyczny, ale także praktyczny). Zawiasy działają cicho i płynnie. Ich opór nie jest silny, ale odpowiedni do stabilnego utrzymania pokrywy w ustalonej pozycji. Ponieważ w P42JC nie ma zatrzasku jedynie one utrzymują ją w pozycji zamkniętej; radzą sobie z tym przeciętnie. Klapa nie rozchyla się sama z siebie, ale po odwróceniu jej do dołu pod wpływem grawitacji opada na niecały centymetr. Jest to typowe dla rozwiązań tego typu.

Wierzch pulpitu roboczego jest również wykonany z czarnego aluminium, ale nie z jednego kawałka, tylko z dwóch. Każdy z nich jest inaczej wykończony. Ramka wokół klawiatury jest taka jak pokrywa, czyli szczotkowana, raczej nie brudząca się. Natomiast podkładka pod nadgarstki jest gładka, Niestety bardzo widać na niej wszelkiego rodzaju zabrudzenia i tłuste odciski palców. Przynajmniej jednak łatwo się ja czyści, czego o szczotkowanych elementach napisać nie mogę. Sztywność obu tych elementów stoi na bardzo wysokim poziomie. Ugięcia są zauważalne jedynie nad baterią, pomiędzy zawiasami.

Typowe czarne tworzywo spodu jest sztywne, odporne na ściskanie. Poza okolicami napędu, gdzie plastik ugina się wyraźnie (choć raczej nieszkodliwie). W tym miejscu znajduje się zintegrowany wizytownik, oraz oczywiście to, co zwykle: akumulator, 4 gumowe nóżki, szczeliny wentylacyjne oraz dwie klapki od dysku i pamięci. Brak za to jakiegokolwiek złącza dla stacji dokującej, więc nie ma możliwości podpięcia tego typu urządzenia.

Rozmieszczenie złączy w Asusie P42JC jest niezłe. Z przodu pomiędzy głośnikami znajduje się czytnik kart pamięci. Trochę szkoda że nie posiada on jakiejkolwiek zaślepki. Na tył zachodzi pokrywa ekranu (gdy jest otwarta), więc nie ma tam żadnych złączy. Z prawej strony umieszczono napęd optyczny, USB, LAN i gniazdo zasilania, do którego wkładamy kątową wtyczkę. Jest więc wygodnie i nie ma problemu z ewentualnym korzystaniem z myszki. Najmniej komfortowo jest z lewej strony, gdyż blisko użytkownika znajduje się sporo często wykorzystywanych złączy (gdzieś jednak musiały się one znaleźć). Dalsza część tej ścianki jest zajęta przez szczeliny układu chłodzenia. Trochę szkoda, że P42JC nie jest wyposażony w jakiś szybszy interfejs jak eSATA, USB 3.0 czy ExpressCard.

Ekran Asusa P42JC posiada przekątna 14 cali i rozdzielczość 1366x768 pikseli. Mógłbym w tym miejscu narzekać, że biurowy notebook ma ekran o filmowych proporcjach 16:9; niestety i tak nie ma innego wyboru, gdyż konkurencja w tym segmencie cenowym również stosuje tylko takie. Na szczęście powierzchnia matrycy jest matowa, czyli nie ma żadnej błyszczącej powłoki. Dzięki temu korzystanie z notebooka jest możliwe również wtedy, gdy mamy za plecami źródło światła.

Asus P42JC jest wyposażony w wydajny dwurdzeniowy procesor Core i5-450M, który dzięki HT obsługuje cztery wątki. Jego taktowanie bazowe to 2,4 GHz, które może być automatycznie podniesione do 2,66 GHz. Z obecnie implementowanych w procesorach przez firmę Intel technologii nie posiada on instrukcji wspierających szyfrowanie AES.

Asus P42JC posiada dwie karty graficzne: wydzieloną Nvidia GeForce 310M oraz zintegrowaną z procesorem Intel GMA HD. Przełączanie jest zarządzane automatycznie przez technologię Optimus. Choć nie czyni ona tego idealnie, to jest niezłym rozwiązaniem i dobrze, gdy jest ono zaimplementowane, o ile jest taka możliwość. Pod tym względem konkurencja zaspała, gdyż w swoich biznesowych modelach z niezależnymi kartami grafiki nie umożliwia przełączenia na układ zintegrowany (w nowych modelach Della i Lenovo ma to ulec zmianie).

Wydajność w grach karty GeForce 310M z 1 GB VRAM DDR3 nie jest wysoka. W wiele nowych tytułów nie pozwoli na płynną rozgrywkę nawet przy najniższej jakości detali i najniższej rozdzielczości. Z drugiej strony jest ona około dwa razy wydajniejsza od układu zintegrowanego, co pozwoli cieszyć się płynniejsza grą w mniej wymagające tytuły. Przyda się także wszystkim tym, którzy chcą korzystać z programów wykorzystujących CUDA, lub inaczej wspieranych przy działaniu przez GPU.

Natomiast układ Intel GMA HD będzie wystarczający do codziennego korzystania z Internetu i aplikacji biurowych, więc pewnie to on będzie aktywny przez większość czasu działania komputera.

Testowany Asus P42JC posiadał 2 GB pamięci RAM DDR3 (w jednym module; można więc łatwo zwiększyć zasób tej pamięci, dokładając drugi moduł). Zamontowany dysk to produkt Seagate o pojemności 320 GB i prędkości 7200 obr/min, mający przyzwoite osiągi.

Ciepło

Obudowa Asusa niezbyt nagrzewa się pod obciążeniem, gdyż jej temperatura prawie nigdzie nie przekracza 40°C. Jedynym wyjątkiem jest niewielki fragment aluminium po lewej stronie klawiatury nad szczelinami wylotowymi układu chłodzenia, który to nagrzał się do ponad 50°C. Niestety jego odległość od radiatorów jest widocznie za mała i przez to sam również odprowadza sporo ciepła. Radzę więc nie dotykać laptopa w tym miejscu, gdy pracuje intensywnie. Na szczęście sąsiadujące z tym obszarem klawisze mają akceptowalną temperaturę (38,5°C), więc pisanie ma klawiaturze nie jest problemem.

W spoczynku nie ma tego typu niespodzianek. Wspomniane wyżej miejsce jest wprawdzie i tak najcieplejsze, ale ma jedynie 35°C.

Wewnątrz obudowy nie jest najzimniej, ale przynajmniej temperatury procesora i karty graficznej nie przekraczają 90°C, co ma miejsce w wielu modelach. Sporym podgrzewaczem okazuje się również dysk; widocznie trochę większa wydajność osiągana dzięki 7200 obr/min ma dość wysoka cenę. W końcu 46°C pod obciążeniem i o 6 stopni mniej w spoczynku to wysokie wartości dla magazynu danych.