Asus U36JC jest notebookiem dość charakterystycznym z wyglądu, choć nie ma w nim elementów nietypowych czy jaskrawych. Po prostu cały komputer jest wyjątkowo smukły i tym się wyróżnia.
 
Rozpoznawalność zawdzięcza głownie cienkiej jednostce zasadniczej. Podnosi się nieco tylko na samym tyle (by zrobić miejsce akumulatorowi).  
 
Przewidziano dwie wersje kolorystyczne - czarną (taka była testowana) i srebrną. W wersji czarnej większość powierzchni obudowy ma matowe wykończenie; tylko ramka ekranu z zawiasami i przyciski myszy są połyskliwe.  
 
Brak efektownych ozdobników sprawia, że laptop ten wygląda jak zwykły sprzęt użytkowy. Matowe powierzchnie są praktyczne, gdyż wskutek ich kontaktu z dłońmi zostają na nich słabo widoczne zabrudzenia, które są dobrze maskowane.
 
Obudowa jest cienka, więc przenoszą się na nią intensywnie wibracje powodowane przez dysk twardy. Są one wyczuwalne, kiedy opiera się nadgarstki w przedniej części pulpitu roboczego. Bywa to dość irytujące, ale nie jest wadą dyskwalifikującą.
 
Solidność obudowy wygląda nieźle. Jednostka zasadnicza jest zbudowana z twardego materiału (stop magnezu); szczególnie na spodzie wydaje się on konkretny. Mocno naciskając palcem na miejsce podparcia dłoni można spowodować minimalne ugięcie. Trochę większe deformacje są widoczne, kiedy ściska się dwoma palcami boczne krawędzie z portami peryferyjnymi. Nic jednak nie trzeszczy. Można bez obaw podnosić laptop trzymany za jeden róg jednostki zasadniczej.
 
Podnoszenie laptopa trzymanego za ekran jest natomiast i niewskazane i właściwie niemożliwe. Zawiasy chodzą bowiem zbyt lekko i relatywnie ciężka jednostka zasadnicza zostaje wtedy w miejscu, gdzie stała. Zawiasy są też trochę zbyt liche na nasz gust. Kiedy nawet lekko popchnie się ekran, ten po zatrzymaniu jeszcze chwilę wyraźnie się telepie.
 
Co bardzo pozytywne, maksymalny kąt odchylenia ekranu wynosi aż 147 stopni. Można zatem w szerokim zakresie dopasowywać jego pozycję według upodobań.
 
Otwieranie pokrywy ekranu jest ułatwione za sprawą 2,5-centymetrowego dinksa nad kamerką, który wystaje poza obrys dekla na 1 mm i tym samym daje palcom punkt zaczepienia.
 
Z pomyślunkiem rozwiązano w U36JC kwestię mocowania akumulatora. W płaskich laptopach zastosowanie pojemnej baterii oznacza zazwyczaj, że podnosi ona mocno tył komputera, a po zdemontowaniu jej zwykle zieje w obudowie dziura, co wygląda bardzo nieestetycznie. Dostarczony nam U36JC posiadał akumulator 8-komorowy, słusznych rozmiarów. Jest on jednak szeroki a nie gruby. Wpasowuje się on zgrabnie w tył laptopa i wystaje od spodu jako półwalec, na odległość zaledwie 1 cm. Tym samym obudowa jest podniesiona w niewielkim stopniu, prawie niezauważalnie dla użytkownika. Co więcej, jednostka zasadnicza jest tak skonstruowania, że jej część zasłania luk baterii i po wyjęciu tej ostatniej wygląda w pozycji roboczej identycznie jak z akumulatorem (tyle tylko, że nie jest odrobinę podniesiona). By można zastosować takie rozwiązanie, ekran musiał zostać podniesiony wyżej i jednocześnie jednostka zasadnicza jest dłuższa (i cięższa), niż mogłaby być. Naszym zdaniem taka konstrukcja jest optymalna pod względem praktyczności i estetyki.

Decydując się na wybór płaskiego laptopa z bardzo pojemnym akumulatorem, musimy się liczyć z tym, że układ portów peryferyjnych nie będzie ergonomiczny. Tak jest właśnie w Asusie U36JC. Wszystkie złącza znajdują się na bokach laptopa. Na szczęście postarano się, by zlokalizować je możliwie blisko tyłu laptopa. Ceną za to jednak jest umieszczenie wylotu powietrza z układu chłodzenia w przedniej części lewej ścianki bocznej. Dla osoby operującej myszką lewą ręką będzie to spora niedogodność. Przy większym obciążeniu podzespołów przez otwory wentylacyjne wydostaje się bowiem strumień rozgrzanego powietrza, więc ww. część ciała jest poddana działaniu wysokiej temperatury.

Zastosowana w testowanym egzemplarzu matryca 13,3" (o wymiarach 29x16 cm) to dzieło firmy CPT (COR17D8, CLAA133WB01A). Kardynalnym błędem jest to, że do zgrabnego, bardzo mobilnego laptopa zamontowano matrycę o błyszczącej, lustrzanej powierzchni. Taka powłoka utrudnia znacząco korzystanie z komputera na świeżym powietrzu i w środkach transportu.  
 
Parametry użytkowe tego wyświetlacza okazały się takie sobie. Zaprezentował on przede wszystkim zdecydowanie niską jasność obrazu. Maksymalnie wynosi ona 160 cd/m² na środku ekranu. Obecnie standardem jest jasność na poziomie około 200 cd/m².  
 
W warunkach domowych obraz wygląda wszelako dość ładnie, w tym także w zdjęciach, filmach i grach. Jedynie ciemne sceny budzą pewien niesmak, gdyż na czarnym tle widoczne są mocne rozjaśnienia (wartość czerni to 1 cd/m²).
 

Laptopy o płaskich obudowach otrzymują zazwyczaj niskonapięciowe procesory. Standardem są też w nich zintegrowane układy graficzne. Stosowanie energooszczędnych podzespołów jest podyktowane nie tylko zapewnieniem możliwie długich przebiegów na jednym ładowaniu akumulatora, ale i tym, że cienka obudowa nie pozwala na stosowanie wydajnego chłodzenia i z natury rzeczy będzie się nagrzewać bardziej niż grubsza. 
 
W U36JC Asus zdecydował się na odważny krok, jakim jest zastosowanie standardowego procesora dwurdzeniowego Intel Core i5-460M. Jest to szybka jednostka, taktowana z podstawową częstotliwością 2,53 GHz i 2,8 GHz (dla obu rdzeni) w trybie Turbo. Jak wiadomo, procesory Core i5 pierwszej generacji osiągają wysokie temperatury robocze. Na skutek tego w Asusie przy maksymalnym obciążeniu CPU jego taktowanie wynosi 2,66 GHz. Core i5-460M posiada 3 MB pamięci podręcznej (Smart Cache), tyle samo co jednostki z serii 500M.  
 
Dzięki zastosowaniu takiego procesora U36JC nie ustępuje jednak wydajnością obliczeniową średniej klasy notebookom formatu 15” czy 17” i może być z powodzeniem wykorzystywany do obróbki filmów czy grafiki (z tym że to już na zewnętrznym monitorze). Zaspokoi wymagania użytkowników korzystających z profesjonalnych aplikacji, więc pole jego zastosowań nie musi być ograniczone do programów biurowych (co jest charakterystyczne dla wielu innych, szczególnie starszych, laptopów klasy subnotebook).

W testach mierzących wydajność CPU Asus U36JC z i5-460M okazał się o około 5% lepszy od modelu z procesorem i3-380M (Asus K42JZ), prawie dwukrotnie lepszy od laptopa z niskonapięciowym i3-380UM (Lenovo Edge 11) i o 1/3 czy nawet o połowę gorszy od sprzętu z czterordzeniowym Core i7 drugiej generacji (Asus N53SV).
 
U36JC otrzymał kartę grafiki Nvidia GeForce 310M z technologią Optimus. W zasadzie wystarczyłby w tym laptopie układ zintegrowany. Rozwiązanie z GF 310M stanie się bowiem przestarzałe i mało sensowne, kiedy upowszechnią się laptopy z procesorem Sandy Bridge i integrą, która dorównuje wydajnością lub jest lepsza od GF 310M (w zależności od wersji).

Wyniki GF 310M okazały się słabe nawet w benchmarkach Devil May Cry i Resident Evil 5, gdzie testowany Asus uzyskał  na wysokich ustawieniach (720p, high, DX10) noty odpowiednio D i C (w tym drugim przypadku w teście mierzącym wydajność gry uzyskano 22 kl/s).

Testowany egzemplarz miał również na wyposażeniu 3 GB RAM (o efektywnym taktowaniu 1333 MHz, które było ograniczone przez procesor do 1066 MHz) i szybki dysk twardy Seagate o pojemności 500 GB. Dysk ten wykazał się co prawda bardzo dobrymi osiągami, ale powodował znaczne wibracje i był źródłem przeszkadzającego czasem hałasu. Użytkownik nie ma łatwego dostępu do dysku (by go wymienić, trzeba rozebrać obudowę laptopa), natomiast ingerencja w zasób pamięci RAM jest możliwa po zdjęciu pokrywy serwisowej na spodzie (patrz zdjęcia w prawej kolumnie).

Ciepło

I w tym aspekcie U36JC wypada nieźle, ale tylko w spoczynku, kiedy karta graficzna Nvidii nie jest aktywna. Podczas jałowej pracy temperatury obudowy są niskie. 
 
Przy obciążaniu procesora daje się odczuć nagrzewanie na spodzie. Dobrym pomysłem jest trzymanie komputera na zaimprowizowanej podkładce, zamiast bezpośrednio na kolanach. Temperatury wierzchniej strony jednostki zasadniczej są świetne.
 
Kiedy układ chłodzenia otrzymuje dodatkowo ciepło generowane przez kartę graficzna Nvidii, spód laptopa robi się gorący. Test symulujący grę na komputerze wykonaliśmy, puszczając przez godzinę demo Final Fantasy XIV. W okolicy wentylatora temperatura na spodzie sięgnęła aż 47,7°C. W całej lewej części obudowy najwyższe wartości przekroczyły 40°C. Górne części obudowy miały umiarkowanie podwyższone temperatury. Najwyższą wartością było 38,3°C w centralnym obszarze klawiatury. Maksymalna temperatura procesora wyniosła 58°C, a karty graficznej – 65°C.
 
W teście ekstremalnego obciążenia (godzinne męczenie podzespołów aplikacjami FurMark i Prime95) Asus zrobił się bardzo gorący. Na dużym obszarze spodniej części laptopa temperatury przekraczały 40°C. Najwyższa zmierzona wartość to aż 55°C. Pulpit roboczy też miejscami był gorący – w środkowej części klawiatury rozgrzał się do 43,3°C. Miejsca oparcia dłoni pozostały chłodne (nie były cieplejsze niż podczas testu w stanie spoczynku). Podczas godzinnego testu temperatura CPU sięgnęła 101°C, ale nie nie wystąpiło zjawisko dławienia częstotliwości taktowania (throttling); procesor wykorzystywał nawet funkcję Turbo Boost, z tym że nie w pełnym wymiarze (zamiast 2,8 GHz rdzenie były taktowane z częstotliwością 2,66 GHz). Z kolei karta graficzna osiągnęła maksymalnie 80°C.