W małych laptopach Asusa regułą jest, że jakość klawiatury kuleje. Tej z UL20FT również daleko od ideału, ale nie jest ona słabym punktem tego laptopa.
 
Klawiatura zajmuje całą szerokość platformy roboczej i samo to już jest pozytywne, bo powinna być wygodna. Klawisze typu pchełki (jak w większości najnowszych notebooków) nie przypadną do gustu użytkownikom przyzwyczajonym do klasycznych ściętych stożków. Płaskie płytki są po prostu mniej wygodne.  
 
Klawiatura UL20FT, podobnie jak klawiatury wielu innych laptopów marki Asus, wyraźnie się ugina. Szczególnie przy naciskaniu klawiszy ze środkowych i górnych obszarów oraz przy energicznym stukaniu w klawisze. Kiedy muska się je tylko delikatnie, uginanie jest ledwo widoczne czy nawet niezauważalne.

Mniejsze mankamenty to delikatne chybotanie się płytek i dość szorstka ich powierzchnia, która nie jest zbyt przyjemna w dotyku (aczkolwiek nie odczuwaliśmy też wrażenia przesadnej sztuczności).

Poważniejszym felerem są mało kontrastowe (a tym samym słabo czytelne) oznaczenia płytek.
 
Nie można narzekać na rozmiary klawiszy strzałek - w tym laptopie mają one rozmiary płytek alfanumerycznych, co jest bardzo cenne.
 
Płaska powierzchnia płytek to nie najszczęśliwsze rozwiązanie (lepsze są profilowane), ale na szczęście nie jest ona zupełnie gładka. Klawisze są lekko szorstkie i palce łapią z nimi niezły kontakt. Pisze się dzięki temu o wiele wygodniej niż np. na śliskiej klawiaturze Toshiby R700.
 
Gładzik Synaptics jest sensownym rozwiązaniem, lepszym niż płytki dotykowe Elan spotykane w niektórych innych laptopach marki Asus. Co prawda pierwszy kontakt był co nieco przerażający (mimo wykonywania energicznych ruchów, kursor poruszał się po ekranie bardzo wolno), ale okazało się, że po korekcie ustawień domyślnych (zmiana szybkości ruchu wskaźnika na maksymalną) i działaniu zupełnie suchym palcem pracuje się całkiem nieźle.  
 
Pewna niedogodność płytki dotykowej to brak wyraźnych krawędzi, który umożliwia wyjeżdżanie poza jej obszar. Na szczęście łatwo się w tym zorientować, gdyż tabliczka ma inną fakturę od sąsiedniego obszaru pulpitu roboczego.  
 
Korzystając z tego przyrządu, można odczuć, że tabliczka ma małe rozmiary – jej przekątna wynosi 7,2 cm (wymiary boków - 6,4x4 cm).
 
Pewnym problemem jest też precyzja ruchów wynikająca z nieoptymalnej rozdzielczości urządzenia. Przy przemieszczaniu kursora na krótkich odcinkach dostrzega się zawodzącą precyzję.
 
Belka przed tabliczką łączy w sobie dwa przyciski, które są niestety twarde, mają krótki skok, a między nimi znajduje się spora strefa martwa. Na dłuższą metę korzystanie z niej męczy, szczególnie gdy trzeba często przytrzymywać lpm. Co do tego ostatniego - przy normalnym naduszeniu zdarzało się często, że puszczał, niwecząc  wykonywany akurat w danym momencie ruch „przeciągnij i upuść”. Bardzo irytująca jest konieczność wciskania go na wszelki wypadek mocno, do oporu, kiedy użytkownik pozna już tę cechę (możliwe, że to tylko wada danego egzemplarza, tak jak w przypadku Vostro V13).

Asus UL20FT to laptop poprawny, o pewnych bezsprzecznych zaletach, ale i mający pewne wady. 
 
Docenić należy przede wszystkim wyeliminowanie zasadniczej jego wady, czyli braku HDMI. Przejście na nową platformę Intela spowodowało, że laptop zyskał sporo na wydajności procesora i grafiki, a strata godziny pracy na zasilaniu z akumulatora nie jest dotkliwa.
 
Główne mankamenty to lustrzana a nie matowa matryca, niedoskonała jakość wykonania (minimalnie krzywa obudowa), uginanie się klawiatury oraz znikome ale jednak irytujące skazy na kulturze pracy (odgłosy dysku i piszczenie cewek).
 
W sumie jednak ze względu na niewielkie rozmiary i ciężar ten poręczny laptop przypadł nam do gustu. Możemy zapewnić, że wydatkowana nań kwota nie będzie stracona. Sprzęt ten jest na tyle wydajny, że może być podstawowym komputerem, jeżeli potencjalny użytkownik nie ma wygórowanych wymagań co do mocy obliczeniowej w specjalistycznych aplikacjach.