Korpus Asusa UL50AG faktycznie jest wybitnie płaski. Aż nie chce się wierzyć, że w środku mogą być laminat, taśmy, złącza i cały zestaw podzespołów (w tym normalny dysk twardy i napęd optyczny). Konstrukcja ta stanowi jednak rozwinięcie koncepcji netbooków, a te minilaptopy stały się dowodem na to, że technika miniaturyzacji zrobiła duży postęp i nie trzeba wcale rezerwować dużo miejsca dla komponentów. Na razie więc UL50AG będzie robił wrażenie swoją cienką obudową, ale w przyszłości większość laptopów otrzyma takie.

Waga komputera wynosi 2,4 kg. To jeden z ważniejszych atutów Asusa, bo z racji posiadania dużego ekranu nie jest on oczywiście tak poręczny jak notebooki klasy CULV z matrycami 13". Trzeba jednak odnotować, iż istnieją laptopy o podobnej wadze a niezaliczane do klasy CULV - np. Compaq 610.

Jak można się domyślać, stylistyka jest podporządkowana głównemu celowi, który przyświecał konstruktorom, czyli uzyskaniu jak najmniejszych gabarytów i wagi. Jak i w innych komputerach typu CULV wzornictwo jest więc skromne a nawet surowe. Pokrywę wieńczy płyta lakierowanego aluminium (ten sam materiał jest też stosowany w tym miejscu przez Acera w laptopach Timeline). Ta powierzchnia ugina się pod naciskiem w niewielkim stopniu i zapewne stanowi jakieś zabezpieczenie przed lekkimi uderzeniami. Tak jak i w innych notebookach, gdzie wykorzystano takie wykończenie, w konsekwencji użytkowania zostają na niej wyraźne ślady palców.

Znacznie mniej estetyczny, i to dużo szybciej, staje się jednak pulpit platformy roboczej. On bowiem jest zwieńczony połyskliwym lakierem. Taki materiał jest absolutnie niepraktyczny w laptopie który ma być urządzeniem mobilnym a nie domowym. Wiele jednak wskazuje na to, że UL50AG był pomyślany jako wyrafinowany mebel a nie sprzęt użytkowy (choć przy wydawaniu takich sądów trzeba brać poprawkę na to, że w dzisiejszych czasach laptop nie zrobiony na świecidełko nie będzie się sprzedawał). Światło odbija też ramka ekranu (niestety, ten ostatni również jest błyszczący).

Najważniejszą kwestią w przypadku laptopów typu CULV jest nie wygląd a solidność obudowy. W przypadku UL50 jest dość dobrze - konstrukcja jest mocna i wydaje się być wytrzymała. Po wzięciu laptopa do rąk ma się wrażenie obcowania z urządzeniem, które posłuży dłuższy czas, a nie delikatesem. Uzyskano ten efekt między innymi dzięki twardemu, odpowiednio grubemu tworzywu na podstawie notebooka. Ugina się tylko fragment pod napędem optycznym.

O ile używa się laptopa stojącego na biurku, można zaobserwować nieprzyjemną właściwość obudowy w części na prawo od tabliczki dotykowej. Kiedy mocnej napiera się prawą ręką na pulpit, tworzywo ustępuje tam i klika. Powoduje to spory dyskomfort i zniechęcenie. O nieidealnym wykonaniu UL50 świadczy też uginająca się klawiatura.

Krawędzie obudowy są dobrze wyprofilowane i nie obcierają rąk użytkownika.

Zawiasy trzymają ekran stabilnie, tak że nie występuje warte wzmianki chwianie. Kąt rozwarcia jest ograniczony do około 135 stopni.

W rozmieszczeniu portów nie widać rażących błędów. Trudno spodziewać się lepszego w laptopie o tak smukłej obudowie i dysponującym dużym akumulatorem, który zajmuje większą część tyłu komputera.

Asus UL50AG posiada nietypowy jak na laptop z procesorem niskonapięciowym duży wyświetlacz. Matryca produkcji AU Optronics ma przekątną 15,6” i rozdzielczość 1366x768 pikseli. Jej powłoka jest błyszcząca.

Jasność obrazu okazała się stosunkowo niska. Maksymalna luminancja wyniosła średnio niespełna 140 cd/m². Podczas użytkowania laptopa w pomieszczeniu zamkniętym nie odczuliśmy żadnych utrudnień z tego powodu. Ze względu na lustrzaną powierzchnię ekranu, która prowokuje mocne refleksy, gorzej wygląda to podczas pracy na powietrzu – odbicia na ekranie będą poważnie utrudniać odczytywanie wyświetlanych na nim treści.

Asus UL50AG dysponuje jednym z lepszych procesorów, jakie można znaleźć w laptopach typu CULV, a mianowicie dwurdzeniowym Intel Core 2 Duo SU7300 (1,3 GHz; w Asusie taktowanie podniesione fabrycznie o 3%, do 1,34 GHz). Producent oferuje możliwość podkręcenia procesora poprzez wybranie odpowiedniej opcji w BIOS-ie - od 0 do 5% (opcja Easy Over Clock). Przy tej najwyższej wartości magistrala FSB jest taktowana z częstotliwością 210 MHz (840 MHz efektywnie) a zegar wewnętrzny przyjmuje wartość 1,365 GHz. To jednak nie wszystko. Jako że procesor SU7300 dysponuje technologią IDA (Intel Dynamic Acceleration), maksymalna częstotliwość taktowania jednego rdzenia wynosi 1,68 GHz (przy OC +5%) dzięki podniesieniu mnożnika z 6,5 do 8x.  

Takie zwiększenie taktowania przez Easy OC ma niewielki wpływ na wydajność komputera i można nie zawracać sobie nim głowy (szczególnie że fabrycznie taktowanie jest podniesione o 3%). Opcja ta jednak niewątpliwie oddziałuje pozytywnie na samopoczucie użytkownika.  

W niektórych modelach laptopów z serii UL (między innymi w podobnym do testowanego UL50VT, który dysponuje autonomiczną kartą grafiki) występuje dodatkowo funkcja Turbo33, która zwiększa taktowania procesora o 33% (poprzez podniesienie FSB z 800 do 1066 MHz efektywnie). To już zmiana o dużym znaczeniu praktycznym. Wówczas bowiem SU7300 osiąga wydajność na poziomie starszych standardowych Core 2 Duo na rdzeniu Merom (np. T5800) i zbliżoną do popularnego ostatnio Pentium Dual-Core T4200.
 
W BIOS-ie UL50AG znajdziemy opcję o nazwie Super Thruster. Funkcja ta ma wg producenta przyspieszać ładowanie systemu. Pomiary przeprowadzone przy użyciu aplikacji BootTimer nie wykazały jednak poprawy (raz notowaliśmy czasy lepsze przy włączonej opcji ST, innym razem - lepsze przy nieaktywnej).  

UL50AG różni się od UL50A tym, że posiada pamięci RAM DDR2-800 a nie DDR3-1066 (jest to więc model o uboższym wyposażeniu). Zastosowanie modułów DDR3 nie rzutuje co prawda na wydajność laptopa, ale skutkuje wydłużeniem jego pracy na zasilaniu z akumulatora. W przypadku laptopa CULV jest to cecha szczególnie pożądana.

Testowany Asus otrzymał relatywnie pojemny (choć to nie wyjątek w klasie CULV) dysk twardy Seagate Momentus 500 GB o prędkości 5400 obr/min. Wykazuje się on zadowalającymi prędkościami transferu, aczkolwiek osiągany przezeń czas dostępu jest cokolwiek długi. Dla tego konkretnego systemu nieco wolniejszy od standardu dysk nie będzie jednak wąskim gardłem.

Ogólnie wydajność była w naszej opinii zadowalająca i nie budziła zastrzeżeń. Laptop był dość żwawy, nie trzeba było czekać na wykonywanie podstawowych operacji. Wydajność modelu z C2D SU7300 jest zdecydowanie lepsza od laptopów typu CULV z procesorem jednordzeniowym, nie mówiąc o netbookach, które Asus UL50AG deklasuje. Odczuwa się oczywiście różnicę na niekorzyść względem tanich notebooków dysponującym chociażby procesorem Dual-Core T4200.

Hałas

Praca z Asusem UL50 odbywa się w komfortowych warunkach, bo notebook ten jest cichy. Nawet pełne obciążenie nie wyzwala większego szumu wentylacji. Natężenie hałasu osiąga wówczas wartość zaledwie 33,2 dB. To efekt zastosowania podzespołów, które nie wydzielają wiele ciepła.

Ciepło

To kolejna dziedzina, w której UL50AG bryluje. Problem podwyższonych temperatur nie istnieje. Asus przywiązuje ostatnio dużą wagę do zapewniania swoim notebookom odpowiedniego chłodzenia, co jest oczywiście godne uznania. 

Z naszych doświadczeń wynika, że można swobodnie używać UL50AG trzymanego na kolanach przez wiele godzin. Nie odczuwa się przy tym dyskomfortu. Co więcej, przekonaliśmy się, że niekorzystnego wpływu na zachowanie notebooka nie ma zasłonięcie części otworów wentylacyjnych na spodzie miękką materią (np. kocem). Nie polecamy jednak uskuteczniania takiej praktyki przez dłuższy czas.

Producent zachwala UL50AG (m.in. za pomocą specjalnej nalepki na obudowie), przekonując, że miejsca podparcia nadgarstków są zimne jak lód. No i faktycznie - podczas testów potwierdziło się, że pozostają chłodne. Pomiar przeprowadzony po kilkugodzinnym  obciążeniu podzespołów wykazał, że temperatura obudowy w tych miejscach nieznacznie tylko przekracza 30°C.

By poznać odpowiedź na pytanie, dlaczego Asus w ogóle się nie grzeje, wystarczy spojrzeć na odczyt temperatur podzespołów po 4-godzinnym wykonywaniu testów SPECviewperf (powyżej). Maksimum dla procesora wyniosło zaledwie 39°C, podczas gdy ustalony przez Intela próg termiczny to 105°C.