Asus UL50VT bez wątpienia prezentuje się niezwykle atrakcyjnie. Choć jest to laptop duży, wyposażony w ekran 15,6”, w porównaniu z takimi tradycyjnymi notebookami jak Asus K50AB czy Dell Studio 1555, nie można oprzeć się wrażeniu, iż jest to komputer o połowę cieńszy i lżejszy. I tak jak większość laptopów straszy z daleka ordynarnym plastikiem, Asus UL50VT czaruje użytkownika elegancką klapą ze szczotkowanego aluminium w jasnym, przyjemnym dla oka kolorze. Materiał ten jest nie tylko chłodny i miły w dotyku ale, co szczególnie warte podkreślenia, nie widać na nim odcisków palców. Tak więc nawet po długiej i intensywnej pracy srebrny UL50VT zachowa estetyczny wygląd, bez konieczności ciągłego doczyszczania. Trzeba jednak nadmienić, iż dotyczy to jedynie wersji tego koloru. Model z czarną klapą wręcz przyciąga wszelkiego rodzaju smugi oraz zanieczyszczenia ze względu na swoją śliską, nieco lustrzaną powierzchnię.  

W centralnej części obudowy znajduje się skromne logo producenta, które dzięki swym stosunkowo niewielkim rozmiarom idealnie podkreśla szykowny design klapy urządzenia.  
 
Boki i spód wykonano z lekko chropowatego, czarnego plastiku, elegancko komponującego się z jasnym kolorem klapy. Po położeniu laptopa „na pleckach” pierwsze, co rzuca się w oczy, to sporych rozmiarów pokrywa zapewniająca użytkownikowi swobodny dostęp do dysku twardego oraz kości pamięci. Zaraz przed nią, w rogach, zainstalowano wbudowane głośniki.  
 
Spód zaopatrzono również dość skromnie w otwory wentylacyjne, przy czym wszystkie one znajdują się na lub w okolicach wspomnianej wcześniej pokrywy. W strategicznych punktach podparcia znajdziemy sześć solidnie wyglądających gumowych nóżek, z czego dwie umieszczono na akumulatorze, dzięki czemu uniesiony lekko przez baterię laptop zachowuje taką samą stabilność także po jej wyjęciu.

Niewątpliwym mankamentem modelu UL50VT jest chybocząca się bateria. Nawet pod niewielkim naciskiem czuć wyraźne luzy akumulatora i gdyby nie suwaki blokujące go w urządzeniu, pozostawałoby wrażenie, iż może wysunąć się przy bardziej gwałtownych ruchach notebooka.

Podczas podnoszenia klapy czuć wyraźnie, że zawiasy - pomimo swego niezbyt solidnego wyglądu - trzymają ją na tyle stabilnie, by nie dopuścić do samowolnego odchylania się ekranu. W tej sytuacji w pełni uzasadniona wydaje się być rezygnacja z zamka mechanicznego.

Maksymalny kąt odchylenia ekranu wynosi około 140 stopni, co pozwala na swobodne dostosowanie go do indywidualnych potrzeb użytkownika. Warto dodać, iż nawet przy maksymalnym pochyleniu pokrywy laptop nie chybocze się, lecz nadal stabilnie stoi na podłożu.

Pierwsze, co rzuca się w oczy po podniesieniu pokrywy, to duża, lustrzana matryca. Choć przekątna ekranu Asusa UL50VT wynosi 15,6”, to ze względu na cienką obudowę wydaje się on być nawet większy. Efektowny wygląd zapewnia otaczająca go czarna, błyszcząca ramka, która, niestety, ze względu na swoją śliską powierzchnię bardzo szybko pokrywa się odciskami palców. Pośrodku jej górnej części znajduje się kamerka internetowa.

Otaczający klawiaturę pulpit roboczy został wykonany w tej samej kolorystyce co klapa urządzenia i  podobnie jak w jej przypadku, również na pulpicie nie uświadczymy smug czy też odcisków palców. Na tle jasnego pulpitu czarna klawiatura wydaje się być doprawdy niewielka i wręcz na siłę zepchnięta w głąb.  

Klawiatura została skonstruowana tak, by pod klawiszami nie gromadziły się zanieczyszczenia; każda z płytek jest oddzielnie umieszczona w tacce w dość sporej odległości od sąsiadujących, co ma ograniczyć przypadkowe uderzanie w sąsiadujące klawisze. Duża powierzchnia pulpitu roboczego pozwoliła na umieszczenie na nim zarówno standardowej klawiatury jak i tej numerycznej.

Przed klawiaturą znajduje się gładzik o dość specyficznej budowie. Nie jest to jakże często spotykana lekko chropowata powierzchnia, a śliski obszar naznaczony niewielkimi otworkami. Sąsiaduje on z pokaźnych rozmiarów belką w kolorze srebra w której umieszczone zostały obydwa przyciski.  

Pomimo wspomnianej wcześniej dość prostej konstrukcji producent nie zrezygnował z umieszczenia w centralnym miejscu przedniej krawędzi diod sygnalizujących stan pracy laptopa. Od strony lewej odpowiadają one kolejno za: włączone zasilanie, ładowanie baterii, pracę dysku twardego oraz włączoną kartę bezprzewodową. Ich specyficzne umiejscowienie pozwala na kontrolę pracy systemu także po zamknięciu klapy.
 
Za klawiaturą, w prawym rogu znajduje się niewielki srebrny przycisk zasilania. Symetrycznie po stronie lewej umieszczono taki sam przycisk, który uruchamia alternatywny system operacyjny, w tym przypadku Express Gate. Podczas normalnej pracy laptopa pod kontrolą Windowsa służy on do zmiany trybu pracy systemu. Po jego prawej stronie umieszczono dwa dodatkowe elementy pulpitu, diody sygnalizujące włączenie funkcji CapsLock oraz NumLock.  

Pomiędzy ekranem a pulpitem robocznym widoczna jest lekko prążkowana, górna część akumulatora. O ile tworzy on harmonijną całość z resztą urządzenia, to już po jego wyjęciu pod ekranem zieje dość nieestetycznie wyglądająca dziura.  

Pomimo usilnych prób nie udało się znaleźć żadnego miejsca na obudowie, które skrzypiałoby pod wpływem nacisku. Dotyczy to także ramki otaczającej wyświetlacz, gdyż wszystkie próby naciskowe kończyły się jedynie niewielkim rozświetleniem ekranu na granicy styku z ramką.  

Waga Asusa UL50VT wraz z akumulatorem wynosi niespełna 2,4 kg (bez – prawie 2 kg), a więc jest to jeden z najlżejszych laptopów z ekranem 15”. Zasilacz nie należy niestety do najlżejszych - jego waga wynosi 0,327 kg. Dodatkowo, duża wtyczka z uziemieniem czyni go mniej wygodnym w transporcie.  

Liczba złączy peryferyjnych wydaje się być wystarczająca do zapewnienia komfortowej pracy z laptopem, jednak bardziej wymagający użytkownicy z pewnością zauważą brak coraz popularniejszego ostatnio portu eSATA.

Ciepło

Biorąc pod uwagę niewielkie rozmiary UL50VT, niewielka ilość wydzielanego przez ten laptop ciepła jest doprawdy zadziwiająca. Nawet po dłuższej pracy pod obciążeniem, newralgiczne dla użytkownika obszary, tj. gładzik oraz miejsca podparcia nadgarstków zachowują przyjemną, niską temperaturę. To nie przypadek – zamysł konstruktorów został zaznaczony znajdującą się na pulpicie naklejką „Ice Cold Palm Rest”. Temperatura obudowy przekroczyła 40 stopni jedynie w miejscach znajdujących się w pobliżu wylotu powietrza, w pozostałych oscylując w granicach 30-36 stopni. 

Również komponenty wewnętrzne nie wykazują się wysokimi temparaturami. Szczególnie narażone na nagrzewanie się podzespoły, procesor i dysk twardy, w tym przypadku osiągnęły temperaturę odpowiednio 66 i 40 stopni Celsjusza.