Ciemnoszara obudowa Clevo P150SM jest bardzo podobna do obudowy modelu P150EM; różnice sprowadzają się do drobnych detali. 

Poza wyposażeniem w złącza zmieniły się umiejscowienie klawisza Fn oraz ramka ekranu. Po wielu narzekaniach Clevo wymieniło błyszczącą, łatwo rysującą się ramkę na matową.

Wieko i miejsca oparcia dłoni są wykończone gumowanym tworzywem, które jest miłe dla dłoni. Obudowa brudzi się w stopniu umiarkowanym, o ile nie korzysta się z komputera, mając tłuste palce.

Jakość wykonania P150SM stoi na niezłym poziomie. Nie może się równać pod tym względem z Asusami z rodziny ROG czy notebookami Alienware, ale nie wieje od niego tandetą. W testowanym egzemplarzu poszczególne elementy były w większości dobrze spasowane.

Jeżeli przymknąć oko na mało sztywną pokrywę ekranu, można stwierdzić, że obudowa dość dobrze znosi nawet mocny nacisk. Pod tym względem P150SM zadowoli jednak tylko niewymagającego użytkownika.

Autorowi podoba się proste, ponadczasowe wzornictwo laptopów Clevo, ale na pewno są osoby, według których jest ono toporne. Wystrój zewnętrzny lokuje się na przeciwległym biegunie względem nieco efekciarskiej stylistyki MSI. 

Choć P150SM nie jest laptopem o małych gabarytach (376 x 256 x 49 mm) i lekkim (waży około 3,2 kg), jego przenoszenie nie jest katorgą. To jednak pod warunkiem, że poradzimy sobie dodatkowo z ważącym 850 g zasilaczem o wymiarach 168 x 83 x 35 mm.

Jedną z największych zalet Clevo P150SM jest dogodny dostęp do podzespołów. Obie pokrywy serwisowe na spodzie laptopa da się zdemontować bardzo szybko, jeśli tylko mamy pod ręką śrubokręt. Pod mniejszą pokrywą znajdują się zatoka dysku 2,5" oraz miejsce na dysk mSATA. Większa daje dostęp do głównych gniazd pamięci, wentylatorów i pozostałych elementów układu chłodzenia oraz drugiego złącza mSATA. Bardzo pozytywne jest to, że można wymienić procesor i kartę grafiki.

Część podzespołów wewnętrznych znajduje się pod klawiaturą. Po podważeniu i zdjęciu listwy maskującej głośniki można wymontować klawiaturę, korzystając przy tym ze śrubokręta (trzeba tylko uważać na dwa kabelki). Jak widać na zdjęciu zamieszczonym w prawej kolumnie recenzji, po górnej stronie płyty głównej znajdują się karta Wi-Fi oraz gniazda pamięci RAM nr 3 i 4.

Wyposażenie w złącza wygląda podobnie, jak w Clevo P150EM.

Z tyłu umieszczone są gniazdo zasilania, wyjście HDMI, DisplayPort i mini DisplayPort (w starszym modelu było to DVI). Trzy wyjścia cyfrowego sygnału wideo to dużo i nie każdy konkurent dysponuje takim ich arsenałem. Na prawym boku znajdują się blokada Kensingtona, USB 2.0, cztery gniazda audio (umożliwiające podłączenie systemu 7.1). Na lewym boku umieszczono czytnik kart pamięci (obsługuje dziewięć standardów), eSATA/USB 3.0, dwa USB 3.0, LAN i mini FireWire.

Rozmieszczenie złączy jest bez zarzutu. Porty znajdują się w tylnej części obudowy laptopa, toteż podłączane do nich kable nie będą przeszkadzać użytkownikowi w posługiwaniu się myszką komputerową.

Clevo P150SM może otrzymać dwurdzeniowy lub czterordzeniowy procesor Intel Haswell. W testowanym egzemplarzu był to Core i7-4800MQ. Jego bazowe taktowanie to 2,7 GHz, a maksymalne - 3,7 GHz. Posiada on cztery rdzenie i 6 MB pamięci podręcznej trzeciego poziomu.

Podobnie jak poprzednik, Core i7-3740QM (Ivy Bridge), procesor ten jest wykonany w technologii 22 nm. Jego TDP jest minimalnie wyższe (47 a nie 45 W).

W testowanym laptopie Turbo Boost działał bez zarzutu. Podczas pracy jednowątkowej taktowanie wynosiło 3,6-3,7 GHz, a w przypadku obciążenia wszystkich rdzeni utrzymywało się stale na poziomie 3,5 GHz. Turbo Boost działał także w sytuacji pełnego obciążenia CPU i GPU (taktowanie procesora wynosiło około 3 GHz).

Jak pokazały wcześniejsze testy, procesory Haswell przyniosły ewolucyjną zmianę, a nie przełom wydajnościowy. W teście jednowątkowym Cinebench R11.5 procesor Core i7-4800MQ otrzymał 1,68 pkt., o 10% więcej od Core i7-3740QM (1,53 pkt. w MSI MS-1762/One M73 2N). Popularny do niedawna model Core i7-3630QM uzyskał wynik o 20% gorszy (1,42 pkt. w Asusie G75VX). W teście wielowątkowym tej samej aplikacji różnice między tymi procesorami były podobne.

Wydajność CPU poprawiła się z generacji na generację w niewielkim stopniu, natomiast zintegrowany z procesorem układ grafiki HD Graphics 4600 jest znacznie lepszy od HD Graphics 4000 z procesorów Ivy Bridge.

Clevo P150SM posiada technologię Nvidia Optimus, więc wykorzystuje zintegrowane rozwiązanie graficzne oraz dodatkową kartę grafiki Nvidii.

Warto przypomnieć, że karty z serii GeForce 700M to nie zupełnie nowa konstrukcje, a modele bazujące na tej samej architekturze, co większość kart z serii GeForce 600M, czyli Nvidia Kepler.

Podstawowe parametry techniczne, czyli 768 rdzeni CUDA, 2 GB pamięci własnej GDDR5 oraz 128-bitowa szyna danych, wskazują na to, że GeForce GTX 765M to obcięty o połowę pochodny wariant karty GTX 780M (1536 rdzeni CUDA, 4 GB pamięci VRAM GDDR5, 256-bitowa szyna danych). GTX 765M ma nieco wyższe bazowe taktowanie rdzenia (850 zamiast 823 MHz) oraz niższe taktowanie pamięci (2004 a nie 2500 MHz). GPU Boost automatycznie podkręca zegar rdzenia i w teście Heaven Benchmark GPU-Z pokazał maksymalnie 902 MHz.

Dla porównania karta GeForce GTX 670MX posiada o 25% więcej rdzeni CUDA (960), ma o połowę szerszą szynę danych (192-bitowa), ale jej taktowanie (600 MHZ rdzeń, 1400 MHz pamięć) jest znacznie niższe.

Testy były przeprowadzane przy wykorzystaniu sterownika ForceWare 311.27.

Po zebraniu wyników wszystkich testów gier można stwierdzić, że GeForce GTX 765M lokuje się pod względem osiągów w tychże pomiędzy kartami GTX 670MX i GTX 675MX. Co prawda ten ostatni model uzyskał o około 20% lepsze wyniki, różnica ta mogłaby się zmniejszyć, gdyby GTX 765M otrzymał nowsze sterowniki. Z GeForce'em GTX 780M tak czy inaczej nie ma żadnych szans. Najmocniejsza karta Nvidii zapewnia dwukrotnie lepsze wyniki w grach.

Laptop z kartą GeForce GTX 765M radzi sobie z nowymi grami dość dobrze, aczkolwiek nie we wszystkich przypadkach da się wykorzystywać maksymalne ustawienia grafiki. Na wysokich nastawach zazwyczaj uzyskuje się płynną rozgrywkę. W niektórych grach (np. Crysis 3, Hitman: Absolution) trzeba jednak zmniejszyć ustawienia grafiki do średnich i/lub zmniejszyć rozdzielczość do 1600 x 900 pikseli.

Dla zapalonych graczy GeForce GTX 765M to takie minimum przyzwoitości. Lepszy efekt w grach zapewnia GeForce GTX 770M, a najlepiej wybrać model z kartą GeForce GTX 780M.

Tworząc P150SM, konstruktorzy Clevo nie poszli na poważniejsze eksperymenty. Odrobinę zmodyfikowane wyposażenie w złącza, matowa ramka zamiast błyszczącej - to w porównaniu z P150EM w zasadzie wszystkie zmiany widoczne z zewnątrz.

Wewnątrz obudowy zmieniło się więcej. Obok drugiego miejsca na dysk mSATA pojawiła się najnowsza płyta główna. Wraz z nią do omawianego laptopa trafiły procesor Intel Haswell oraz karta grafiki GeForce GTX 765M. Podzespoły te tworzą wydajny zestaw, który zazwyczaj radzi sobie z wysokimi ustawieniami w grach. Testowany model nie był jednak najmocniejszą wersją Clevo P150SM; laptop ten może choćby otrzymać wydajniejszą kartę grafiki.

Jedną z najważniejszych zalet jest właśnie możliwość konfigurowania oraz późniejszej modyfikacji wyposażenia. Do plusów P150SM zaliczają się także matowa matryca Full HD, bogate wyposażenie w złącza i równomierne podświetlenie klawiatury. Autorowi podobały się też niskie temperatury obudowy oraz niezbyt wysokie temperatury podzespołów.

Negatywnie trzeba ocenić kulturę pracy Clevo P150SM. Z powodu znacznej emisji hałasu nie jest to laptop dla każdego. Nie najlepiej prezentują się także wbudowane głośniki oraz funkcjonalność płytki dotykowej.

Wady są jednak w mniejszości, więc można śmiało polecać P150SM graczom komputerowym.

Aktualne ceny laptopów Clevo P150SM