Test Dell Latitude E5420
Latitude E5420 jest prostszym, ubożej wyposażonym modelem od podobnego E6420, którego recenzję opublikowaliśmy wcześniej. Nie można go choćby wyposażyć w niezintegrowaną kartę grafiki i mniej jest typów wyświetlacza do wyboru. Egzemplarz, który został przetestowany, to podstawowa wersja, z procesorem Core i3-2310M i 14-calową, matową matrycą HD Ready. Nawet ten podstawowy wariant nie jest jednak tani.
Obudowa
Podczas gdy wybór laptopów o płaskich i lekkich obudowach robi się coraz większy, Dell nadał najnowszym Latitude konkretniejszy wymiar. E5420 wydaje się dość ciężki (waży 2,33 kg), a jego wysokość (3 cm) sprawia, że raczej trudno upuścić go przez nieostrożność. Masa i gabaryty mają trochę niekorzystny wpływ na mobilność urządzenia, ale działają pozytywnie na jego solidność. Dell wybrał wysokiej jakości ale ciężkie materiały konstrukcyjne. Choć słowo "wzmocniony" nie jest w tym kontekście do końca trafne, ale E5420 jest zdecydowanie przygotowany na trudy codziennej eksploatacji.
Jednostka zasadnicza ugina się tylko minimalnie przy użyciu dużej siły. Podpórka pod nadgarstki i spód kompaktowej obudowy są należycie umocowane. Słabym punktem jest jak zwykle obszar w okolicy napędu optycznego, który poddaje się znacząco naciskowi.
E5420 posiada dość solidną obudowę ekranu. Przy trzymaniu na któryś z rogów pokrywa wygina się w niewielkim stopniu. Powierzchnię wieka stanowi szczotkowane aluminium, które można odkształcić w stronę matrycy na środku. Widoczne są na nim odrobinę odciski palców, któe trzeba usuwać szmatką.
Użyte materiały (stop magnezu, aluminium) są chłodne w dotyku i odporne na zarysowania. Zawiasy są co prawda stalowe, ale ich widoczne osłony koloru srebrnego nie są solidne. Zawiasy chodzą ciężko i rzadko występuje kołysanie pokrywy. Jednostka zasadnicza jest masywna, co pozwala na otwieranie ekranu jedną ręką. Mechanizm zatrzaskowy jest zwalniany srebrnym suwakiem.
E5420 posiada wszystkie porty peryferyjne, jakich można oczekiwać od laptopa stworzonego do pracy, choć nie ma ich aż tyle, co w stacji roboczej Precision. Laptop ten otrzymał port VGA na przykręcane wtyczki, zatoczkę PCMCIA (a nie ExpressCard), FireWire i eSATA. Z interfejsów o dużej przepustowości brak USB 3.0. W aspekcie rozmieszczenia złączy trzeba wytknąć konstruktorom duże zagęszczenie portów na lewej ściance bocznej. Jeśli jednocześnie podłączy się do laptopa wiele urządzeń, wraz z przewodami zajmują one dużo miejsca na lewej flance.
E5420 może pozwala na wykorzystanie rozwiązania dokującego. Kompatybilne z nim są stacje E-Port przeznaczone do modeli Latitude E5400 i E5410.
Osprzęt
Klawisze stawiają konkretny opór, cechują się długim skokiem i dają bardzo dobrą odpowiedź. Wydzielone klawisze strzałek (i page up/down) znajdują się w oddaleniu od reszty klawiszy i można je łatwo znaleźć oraz używać ich bez patrzenia na klawiaturę.
Klawiatura jest dobrze podparta. Skok klawiszy kończy się konkretnym (ale nie twardym) stopem. Płytki są w przyjemny sposób szorstkie. Tylko klawisze mieszczące się nad napędem optycznym trochę się zapadają przy mocnym naciskaniu.
Gładzik Alps wypada ocenić dobrze w każdym aspekcie. Cicho i lekko chodzące przyciski, duża powierzchnia dotykowa (jej przekątna wynosi 9,1 cm) deklasują większość rozwiązań z laptopów przeznaczonych do użytku domowego. Powierzchnia tabliczki jest przyjemnie gładka, ale nie śliska.
Obraz
Matowa matryca z podświetleniem LED ma przekątną 14" i rozdzielczość 1366x768. Jej producent to Samsung (LTN156AT02P01). Do wyboru jest też matryca 1600x900.
Pomiary parametrów wyświetlacza w testowanym egzemplarzu dały niekorzystną, wysoką wartość czerni (1,42 cd/m²) oraz słaby kontrast (131:1). Odcienie czerni nie są więc dobrze odwzorowane, a przypominają raczej szarości.
| |||||||||||||||||||||||||
rozświetlenie: 84 %
na akumulatorze: 153 cd/m²
kontrast: 131:1 (czerń: 1.42 cd/m²)39.76% AdobeRGB 1998 (Argyll 2.2.0 3D)
57.4% sRGB (Argyll 2.2.0 3D)
38.41% Display P3 (Argyll 2.2.0 3D)
Luminancja miała wartość znacznie poniżej 200 cd/m². Średnia maksimów z całego ekranu wyniosła 177 cd/m². To poziom odpowiedni do pracy w pomieszczeniach, ale w jasnym miejscu, np. w słońcu na dworze, może nie wystarczyć do uzyskania czytelności obrazu.
Matowa powierzchnia ekranu to podstawowy wymóg do wygodnej pracy w świetle słonecznym. W przypadku Latitude E5420 odbicia nie przeszkadzają w korzystaniu z komputera, niezależnie od tego, jak użytkownik ustawi się z laptopem. Kiedy patrzy się na ekran od frontu, jasność obrazu jest na styk. Przy patrzeniu pod kątem z boku obraz staje się wyraźnie ciemny.
Kąty widzenia tej matrycy E5420 okazały się bardzo wąskie. W osi pionowej przy odchyleniu o 20 stopni od ideału pojawiają się efekt negatywu i prześwietlenia. W osi poziomej obraz zachowuje swoje właściwości do 45 stopni od pozycji na wprost. Jeżeli patrzymy na ekran z bardziej ostrego kąta, kolory ulegają znacznym przekłamaniom.
Osiągi
Testowany E5420 był wyposażony w procesor Core i3-2310M (2,1 GHz). Jest to jednostka dwurdzeniowa najnowszej generacji (Sandy Bridge), posiadająca Hyper-Threading (przetwarzająca 4 wątki), ale pozbawiona Turbo Boost.
W teście renderowania jednowątkowego Cinebench R10 (wersja 32-bitowa) Core i3-2310M uzyskuje wyniki zbliżone do osiągnięć procesora i3-380M cechującego się dużo wyższym taktowaniem (2,53 GHz). Prawie identyczny jak u i3-380M wynik odnotowano też w teście wielowątkowym tej samej aplikacji.
W teście PCMark Vantage uzyskano 4832 pkt. To wynik gorszy od laptopa ze starszym procesorem Core i3-380M (Samsung RV511: 5432 pkt.). Jest to spowodowane słabym wynikiem składowym E5420 dla HDD (2582 pkt.).
W teście 3DMark06 testowany laptop z układem grafiki Intel HD Graphics 3000 uzyskał 3330 pkt. To wynik tylko o kilka procent gorszy od osiągnięć modeli z niezależną kartą Radeon HD 6470M. W stosunku do starszej grafiki GMA HD jest lepszy około dwukrotnie. Więcej o wydajności HD Graphics 3000 można się do wiedzieć z testu tego rozwiązania graficznego i poświęconej mu strony, gdzie prezentowane są wyniki testów referencyjnych i wydajności w grach.
Jak wspomniano, wynik HDD Score w PCMark Vantage był dziwnie niski. Test HD Tune dał z kolei szalone odczyty (powtarzano go kilkukrotnie). Według niego 320-gigabajtowy dysk WD uzyskał tylko 28,5 MB/s przy odczycie. Test CrystalDiskMark wykazał z kolei przy odczycie 98 MB/s.
| 3DMark 03 Standard | 9316 pkt. | |
| 3DMark 05 Standard | 6961 pkt. | |
| 3DMark 06 Standard Score | 3330 pkt. | |
Pomoc | ||
| PCMark Vantage Result | 4832 pkt. | |
Pomoc | ||
HD Tune stwierdził także wyjątkowo słabą przepustowość interfejsu (burst rate). Ten parametr pokazuje, z jaką prędkością mogą być przesyłane dane z bufora dysku. W laptopie Della miał on niespotykaną dotąd wartość niespełna 30 MB/s. Dla porównania załączono zrzut prezentujący ten parametr z dysku Hitachi o prędkości 7200 obr/min.
Wpływ na otoczenie
Hałas
Kultura pracy E6420 jest do przyjęcia, aczkolwiek są cechy denerwujące. W stanie spoczynku lub przy wykonywaniu na laptopie prostych operacji wentylator wyłącza się na dłuższy czas. Niemniej jednak natężenie szumu wynosiło 32,8 dB. Jego źródłem był dysk twardy. Kiedy wentylator pracował, wzrastało ono do 33,2 dB.
Wentylator załącza się co 2-5 minut na chwilę, prezentując charakterystyczne dla laptopów Della "chłodzenie zrywami". Można się do tego przyzwyczaić, ale lepszym rozwiązaniem byłoby, by wentylator pracował wolno i cicho ale cały czas.
Przy ciągłym obciążeniu wentylator jest oczywiście bardziej hałaśliwy. W teście 3DMark06 natężenie hałasu wyniosło 42 dB. W teście maksymalnego wysiłku (FurMark plus Prime95) laptop generował 46 dB. Taki hałas rzadko jednak uda się sprowokować w praktyce. Wentylator nie zmienia prędkości pod ciągłym obciążeniem. Po zakończeniu obciążenia wentylator szybko zwalniał i w ciągu 20 s poziom hałasu spadał do 36 dB.
Hałas
| luz |
| 32.8 / 35.7 / 35.7 dB |
| HDD |
| 33.2 dB |
| DVD |
| 38.2 / dB |
| obciążenie |
| 41.8 / 46.1 dB |
 | ||
30 dB cichy 40 dB(A) słyszalny 50 dB(A) irytujący |
||
min:  , med:  , max:  Voltcraft sl-320 (odległość 15 cm) | ||
Ciepło
W teście pracy bez obciążenia średnia temperatur na spodzie wyniosła tylko 27,5°C. Najwyższą wartością było 33°C w środkowej części podstawy laptopa.
W teście obciążeniowym obudowa rozgrzała się do około 40°C, ale w nielicznych miejscach. Średnia temperatur maksymalnych nie przekroczyła 32°C. Temperatura rdzeni CPU w teście ekstremalnego obciążenia sięgnęła 74°C. Oznacza to, że układ chłodzenia bez trudu radzi sobie z ciepłem wydzielanym przez procesor Core i3-2310M.
(+) The maximum temperature on the upper side is 34.9 °C / 95 F, compared to the average of 34.3 °C / 94 F, ranging from 21.2 to 62.5 °C for the class Office.
(±) The bottom heats up to a maximum of 40.9 °C / 106 F, compared to the average of 36.8 °C / 98 F
(+) In idle usage, the average temperature for the upper side is 25.4 °C / 78 F, compared to the device average of 29.5 °C / 85 F.
(+) The palmrests and touchpad are reaching skin temperature as a maximum (34.9 °C / 94.8 F) and are therefore not hot.
(-) The average temperature of the palmrest area of similar devices was 27.6 °C / 81.7 F (-7.3 °C / -13.1 F).
Głośniki
Dwa głośniki umieszczone w przedniej części obudowy (pod oparciem dłoni) oferują dźwięk o płaskiej charakterystyce brzmienia. Dominują tony ze średniego zakresu, a brak jest tonów niskich. Jak na laptop do użytku biurowego, jakość dźwięku jest jednak sensowna. Głośność maksymalna jest wystarczająca do małej sali konferencyjnej. Brzmienie jest czyste, bez pobrzęków.
Wydajność akumulatora
Niespełna osiem godzin pracy brzmi jak zacny wynik trzymania akumulatora (który ma 60 Wh pojemności). Tyle tylko, że 7:42 h to wynik uzyskany w teście czytelnika Battery Eater, a więc podczas przeglądania dokumentu tekstowego na najniższej jasności obrazu i z wyłączonym Wi-Fi. W teście korzystania z internetu przy użyciu tego ostatniego osiągnięto 5:44 h. Konkurencyjne laptopy oparte na starej platformie, HP 6450b czy Asus P42JC, w tym samym sprawdzianie zapewniają użytkownikowi tylko 2,5 h pracy.
| wyłączony / stan wstrzymania | 0.4 / 0.6 W |
| luz | 10.2 / 13.2 / 14.9 W |
| obciążenie |
41.6 / 53.8 W |
   
| |
Legenda:
min: ,
med: ,
max: Voltcraft VC 960 | |
Podsumowanie
Tradycja zobowiązuje. Latitude E5420 zasługuje na miano przedstawiciela zasadniczej rodziny laptopów Della dla firm. Ten model z 14-calowym ekranem to solidny sprzęt. Jego obudowa posiada matowe powierzchnie o wysokiej jakości. Ma on świetne urządzenia sterujące; korzysta się z nich łatwo i zapewniają precyzję pracy.
Akumulator oferuje prawie sześć godzin normalnej pracy bez konieczności jego doładowania. Matowa matryca daje jednak trochę zbyt ciemny obraz, by zapewnić pełnię komfortu użytkowania na dworze czy w mocno oświetlonym pomieszczeniu. Wąskie kąty widzenia, wąska paleta barw oraz niski kontrast każą wystawić niską ocenę matrycy o rozdzielczości 1366x768.
Jeżeli chodzi o kulturę pracy, zdecydowanie gorszy od szumu wentylatora jest odgłos powodowany przez dysk twardy. Wskazanym byłoby go wymienić na SSD. Do tego głośny napęd DVD wydawał świszczące dźwięki przy odtwarzaniu płyty z filmem, co także obniżyło notę w tym aspekcie.
Osoby używające laptopa do celów zarobkowych obejdą się bez wbudowanego Bluetooth i dysku 500 GB, których zabrakło w testowanym egzemplarzu, ale nie bez dobrego wyposażenia w złącza. E5420 posiada port dokowania, co jest jego wielką zaletą. PCMCIA, FireWire i port VGA z możliwością przykręcenia wtyczki to może nie cechy, które zachęcą do zakupu tego akurat laptopa, ale dla niektórych użytkowników mogą zaważyć o tym, czy zapadnie decyzja o zakupie tego Della czy może wybór innego modelu.
