Latitude  E6420 nie należy może do najbardziej urodziwych konstrukcji dostępnych na rynku, ale jest to z pewnością jeden z najwytrzymalszych modeli Della ostatnich lat. Kluczowe znaczenie mają tutaj zastosowane materiały. Po sprawdzeniu wszystkich powierzchni okazało się, iż plastiku użyto jedynie do zabudowy klawiatury oraz wykonania ramki ekranu. Cała reszta została wykonana ze stopu aluminium i magnezu. Konstrukcja ta nosi handlową nazwę Tri-Metal. 

Dzięki magnezowym wzmocnieniom jednostka zasadnicza jest niesamowicie odporna na uginanie. W przeciwieństwie do wielu innych rozwiązań tego typu Dell zaprojektował E6420 tak, aby ten element był widoczny na zewnątrz (na ściankach bocznych). Spód jednostki zasadniczej i wykończenie wokół klawiatury są połączone ze wzmacniającą ramą w korpusie, więc obudowę tę można określić mianem „unibody light”.

Podczas testów nie udało się wygiąć żadnej z powierzchni. Tyczy się to także pokrywy ekranu, która przy naduszeniu nie ustępuje nawet na milimetr.  

Choć nie jest to tak dobrze widoczne jak w przypadku ThinkPadów Lenovo, do produkcji zawiasów użyto według Della stali. Są one jednak schowane w magnezowych osłonach. Wieko otwiera się do tyłu stosunkowo ciężko, ale też rzadko kiedy się chybota. Podobnie jak w komputerach HP, również i tutaj nie znajdziemy gumek stanowiących bufory dla zamykanego ekranu. Zamiast nich zastosowano na całym obwodzie pokrywy gumową uszczelkę. Ma ona dodatkowo zabezpieczać klawiaturę i ekran przed drobinami kurzu, które mogłyby się dostawać do wnętrza, kiedy laptop jest zamknięty. Wieko jest blokowane przez jeden zatrzask. 

Dokonywanie napraw oraz wymiana podzespołów są dość łatwe. Dysk twardy zabezpieczają cztery śrubki, po odkręceniu których dysk wysuwa się z boku obudowy. Po zdemontowaniu całej spodniej pokrywy można się dostać do pozostałych części. Są to m.in. wentylator z miedzianą rurką odprowadzającą ciepło, procesor, pamięć, moduł PCI oraz bateryjka CMOS.

Latitude E6420 waży mniej więcej tyle, co konkurencyjne notebooki. Masa standardowego modelu Lenovo T420 z 6-komorową baterią to 2,24 kg. HP 8460p z najmniejszym akumulatorem 3-komorowym waży z kolei 2,07 kg, a więc tyle samo co Dell E6420 z baterią 4-komorową. Recenzowany Latitude był jednak cięższy (2,62 kg), a to za sprawą 9-komorowej baterii o pojemności 97 Wh, w którą został wyposażony. Dell jest przy tym najszerszy z całej trójki i mierzy 352 mm. Lenovo T420 jest natomiast o 12 mm węższy, a różnica w przypadku HP 8640p wyniosła 14 mm. W podobny sposób przedstawiają się wymiary na głębokość, gdzie E6420 wystaje o 10 mm za ustawione obok siebie modele konkurencji. Najcieńszy według danych producenta (30 mm) okazuje się Lenovo T420 (Latitude E6420 oraz HP 8460p mają 32 mm wysokości).

To, co od razu rzuca się w oczy, to charakterystyczny sposób rozmieszczenia portów. Kumulują się one w obrębie narożników z tyłu obudowy. Od frontu z lewej strony komputera zamontowano jedynie czytnik kart SmartCard. Za nim znajduje się wylot ciepłego powietrza, a już dalej w tyle - gniazdo słuchawkowo-mikrofonowe, gniazdo VGA oraz port USB 2.0. Całkiem z tyłu znajdują się zaś port sieciowy RJ-45 i gniazdo zasilania.

Od frontu z prawej strony znajdziemy kolejno 54-mm gniazdo ExpressCard oraz napęd DVD, a dopiero za nimi dwa porty USB 2.0 z dodatkowym portem USB/eSATA. Wyjście HDMI wraz z blokadą Kensingtona przeniesiono na sam tył. Czytnik kart pamięci SD znajduje się już tradycyjnie z przodu komputera.

Rozczarowuje brak portu USB 3.0. Co prawda zainstalowany port eSATA oferuje lepsze transfery, niż USB 2.0 (szczególnie przydatne podczas archiwizowania dużej ilości danych na dysku zewnętrznym), ale z pewnością nie jest to rozwiązanie na przyszłość. Coraz więcej dysków zewnętrznych jest już bowiem kompatybilnych właśnie z USB 3.0, a eSATA zaczyna znikać z rynku. Port USB 3.0 oferowany jako opcja w zastępstwie napędu DVD nie brzmi też szczególnie przekonująco. Komputer zostaje wtedy bez napędu, a użytkownik musi wydać dodatkowe pieniądze na stosowny adapter. HP w swoim 8460p instaluje już dwa porty USB 3.0 (+ eSATA). Lenovo w przypadku modelu T420 podąża natomiast tą samą ścieżką co Dell, czyli dodaje do wyposażenia port eSATA.

Zastrzeżenia można też mieć do wyprowadzania sygnału wideo przez zastosowane w E6420 wyjście HDMI w wersji 1.3 (według Della). Rozwiewa to nadzieje na podłączenie jednocześnie większej liczby monitorów Full HD (+2x24” przez DualDead2Go) czy też 30-calowego ekranu o wysokiej rozdzielczości (2560x1600 pikseli). By temu zaradzić, pozostaje zakup specjalnej stacji dokującej. HP i Lenovo wypadają na tym polu znacznie lepiej – oba zostały wyposażone w DisplayPort. 

Samo rozmieszczenie interfejsów jest już znakomite. Nawet bez stacji dokującej do komputera można w tym samym czasie podłączyć kilka urządzeń zewnętrznych. Wszystko bez plątaniny kabli, dzięki czemu przestrzeń robocza w zasięgu rąk użytkownika pozostaje do jego dyspozycji. Jeśli zajdzie taka potrzeba,  E6420 można również wpiąć do jednej z dostępnych stacji: E-Legacy Extender, E-Port oraz E-Port Plus.

Na życzenie w notebooku montowany jest też modem 3G. Kartę SIM wkłada się do gniazda we wnęce akumulatora. Testowany egzemplarz E6420 posiadał wbudowaną instalację antenową, która jest potrzebna do korzystania z tego modemu.

Nowa obudowa to nie jedyny element, z którym trzeba się oswoić. Zmienił się bowiem układ klawiatury wraz z dotychczasowym rozmieszczeniem klawiszy funkcyjnych takich jak Insert, Delete, itp. W starszych modelach z serii E znajdowały się one w prawym górnym narożniku klawiatury. W E6420 ułożono je wszystkie ciągiem w jednym rzędzie. Poszczególne klawisze są przez to nieco bardziej ściśnięte, niż dotychczas. Klawisze PgUp oraz PgDn przeniesiono tuż nad klawisze strzałek. Choć nowy układ wymaga trochę przyzwyczajenia, nie sprawia przy tym żadnych kłopotów od strony praktycznej. Niemniej całość jest teraz znacznie bardziej upakowana.

Pisanie na klawiaturze jest dość wygodne. Klawisze pracują na tyle twardo, aby trzeba je było wciskać z wyraźnie określoną siłą przed tym, jak zaskoczą. W taki właśnie sposób udało się uzyskać łatwy do wyczucia stop. Nawet podczas energicznego uderzania w klawisze ich stukot jest znośny.  

Świetną funkcją jest podświetlanie klawiatury. Oznaczenia klawiszy są dzięki temu dobrze widoczne niezależnie od warunków oświetleniowych, w jakich przyjdzie nam pracować. Odporność na przypadkowe rozlanie niewielkiej ilości płynu jest w tej klasie notebooków elementem obowiązkowym.

Egzemplarz, który trafił do testów, został wyposażony w procesor Intel Core i3-2310M oraz kartę graficzną Nvidia NVS 4200M (35W). Zainstalowany CPU to najsłabsza jednostka ze standardowych dwurdzeniowych procesorów Sandy Bridge. Wynik w PCMark Vantage uzyskany na tej samej konfiguracji sprzętowej, tyle że z procesorem zamienionym na model i7-2630QM, jest bowiem wyższy o jakieś 45%. Najlepszym stosunkiem wydajności do ceny mogą się natomiast pochwalić procesory i5-2410M oraz i5-2520M.

Latitude E6420 uzyskał w PCMark Vantage 5534 pkt. Jest to wynik raczej przeciętny, który stawia go na równi z Lenovo T410 (i7-620M/NVS 3100M) oraz Acerem Travelmate 8472TG (i3-350M/GF GT 330M). Ten sam Latitude, ale z czterordzeniowym procesorem Core i7 drugiej generacji, uzyskuje natomiast 8000 pkt. Przekroczenie bariery 10000 pkt. w PCMark Vantage mogłoby się udać po zainstalowaniu dodatkowo dysku SSD. Jako przykład może tu posłużyć ThinkPad T410s (i5-580M/NVS 3100M), który z takim właśnie dyskiem zdobył imponujące 10926 pkt.

Ciekawie pod kątem uzyskiwanych osiągów zapowiadała się też na początku nowa opcja o nazwie Ultra Perfomance udostępniona w oprogramowaniu Dell Control Point. W założeniu ma ona nie dopuszczać do występowania obniżania taktowania procesora (throttling) przy zwiększeniu obrotów wentylatora. Nie udało się jednak tego sprawdzić w należyty sposób, gdyż wyniki testów uzyskane po wyborze tej opcji nie różniły się znacząco od uzyskanych bez niej, no i zastosowany procesor Core i3-2310M nie posiada funkcji Turbo.

Niezależnie od tego, jak długo będzie trwała dyskusja na temat tego, czy odświeżony Latitude prezentuje się lepiej czy gorzej od modelu ze starą obudową, nowej konstrukcji z całą pewnością nie można odmówić świetnej jakości wykonania, wzorowej sztywności i praktycznego wykończenia. Zastosowane wzornictwo sprawia przy tym wrażenie wyważonego, a użyte materiały przekładają się na przyjemne w dotyku powierzchnie zewnętrzne.

Rozmieszczenie interfejsów jest raczej poprawne. Większość z nich przeniesiono daleko w tył do narożników obudowy. Niedosyt pozostawia jedynie ich wybór. Pojedyncze gniazdo audio nie jest kompatybilne z większością słuchawek z mikrofonem (oddzielne wtyczki), a instalacja opcjonalnego adaptera USB 3.0 wiąże się z wymontowaniem napędu DVD, lub też z podłączeniem go przez ExpressCard. Zewnętrzny monitor można w dodatku podłączyć jedynie przez HDMI.

Można założyć, że dotychczasowi zwolennicy laptopów z rodziny Latitude nie będą zadowoleni z nowego układu klawiatury, który wymusił nieco ciaśniejsze zagospodarowanie jej obszaru. Komfort pisania jest jednak znakomity, a wielopunktowy gładzik działa bez w sposób płynny.

W egzemplarzu dostarczonym na testy zastosowano matrycę w wersji o podwyższonej rozdzielczości HD+, która ułatwia korzystanie z dużej liczby programów czy też aplikacji, w których używa się wielu elementów. Wyświetlający jasny obraz matowy ekran umożliwia pracę w terenie (nawet w słońcu). Do minusów należy jednak zaliczyć niski kontrast oraz ograniczone kąty widzenia.

E6420 nie pozostawia zaś wiele do życzenia pod względem oferowanej wydajności. Procesor oparty na mikroarchitekturze Sandy Bridge oraz opcjonalna karta graficzna Nvidia NVS 4200M dają szerokie pole do działania. Latitude nie jest przy tym stworzony do pracy w środowisku CAD, do czego znacznie lepiej nadają się notebooki Dell z rodziny Precision.

Poziom hałasu oraz temperatury odczuwalne podczas zwykłej pracy biurowej mieszczą się w granicach normy. Ekstremalnie obciążony GPU robi się co prawda dość gorący, ale w normalnych warunkach tego typu sytuacje i tak nie powinny mieć miejsca.

Jedną z najmocniejszych stron Della Latitude E6420 jest potencjalnie długa praca na baterii. Mając do dyspozycji akumulator 9-komorowy, można przepracować praktycznie cały dzień bez zasilacza (oczywiście w zależności od tego, do czego będziemy używać laptopa).

Aktualne ceny laptopów Dell Latitude