Obudowa Della Latitude E6440 nie jest może kamieniem milowym w historii wzornictwa laptopów, ale model ten będzie dobrze pasował w każdym miejscu pracy. Po podniesieniu eleganckiego, srebrnego dekla ukazuje się czarny pulpit roboczy obwiedziony srebrną listwą zachodzącą w tylnej części jednostki zasadniczej mocniej na boki. 

Zastosowane materiały to stopy magnezu, aluminium i tworzywo sztuczne. Wieko jest zrobione z anodowanego aluminium, spód jednostki zasadniczej jest proszkowany, a pulpit roboczy jest gumowany. Obudowa wydaje się bardzo solidna, z tym że omawiany laptop nie jest lekki (waży 2,1 kg). Latitude E7440 jest od niego o centymetr cieńszy i o pół kilograma lżejszy.

Sztywność jednostki zasadniczej jest praktycznie bez zastrzeżeń. Prawie nic tu się nie wygina, ani nie wykrzywia. Tylko w miejscu oparcia prawej dłoni mocnym naciskiem można spowodować uginanie się obudowy. Pozytywna jest obecność mechanizmu ryglującego, który blokuje klapę w stanie zamkniętym. Stalowe zawiasy wydają się bardzo solidne. Sztywno trzymają one ekran w miejscu, a po zmianie kąta ustawienia prawie nie występuje chybotanie. Pokrywę można jednak podnieść jedną ręką. 

Obudowa ekranu, mimo aluminiowego dekla, daje się relatywnie mocno wykrzywiać. Nacisk na plecy ekranu nie przenosi się na matrycę, natomiast nacisk na ramkę ekranu powoduje zaburzenia w wyświetlanym obrazie. 

Dostęp do podzespołów jest wzorowy. W podręczniku użytkownika cały rozdział jest poświęcony tej tematyce i zawiera szczegółowe instrukcje odnośnie demontażu spodu jednostki zasadniczej i klawiatury. Szczególnie łatwo wyjąć dysk twardy - wystarczy odkręcić dwie śrubki i wyciągnąć go z boku. Spód jednostki zasadniczej zdejmuje się po odczepieniu akumulatora i odkręceniu czterech śrubek. W następstwie tego uzyskujemy dostęp do pamięci RAM, modułów Wi-Fi i WWAN, baterii CMOS i układu chłodzenia. 

Spoglądając na boki, można się rozczarować liczbą złączy, gdyż pomieszczono tam tylko trzy USB, wyjście VGA i gniazdo audio. To jednak nie wszystkie porty - na tylnej ściance znajdują się bowiem HDMI, LAN i jeszcze jeden port USB. Do tego na spodzie mamy obowiązkowe w rasowych laptopach biznesowych złącze stacji dokującej. Wyposażenie w porty peryferyjne jest więc dość bogate. Złącza są rozmieszczone generalnie należycie, gdyż przy takiej ich konfiguracji łatwo utrzymać na biurku porządek z kablami. Obiekcje budzi mocno przesunięte w stronę tyłu gniazdo audio, które na dodatek znajduje się za napędem DVD. Korzystając ze słuchawek, trzeba więc uważać przy otwieraniu szufladki napędu optycznego. Osoby używające myszki komputerowej lewą ręką mogą narzekać na położenie wylotu powietrza z układu chłodzenia.

Testowany Dell E6440 był wyposażony w procesor Intel Core i5-4300M, zupełnie wystarczający do zastosowań biurowych, dodatkową kartę grafiki AMD, 8 GB pamięci RAM oraz hybrydowy dysk twardy.

Dwurdzeniowy procesor Core i5-4300M to przedstawiciel generacji Haswell. Jego bazowa częstotliwość taktowania wynosi 2,6 GHz, a maksymalna (uzyskiwana dzięki technologii Turbo Boost) - 3,3 GHz. Procesor ten może wykonywać obliczenia współbieżnie na czterech wątkach. Przy jednoczesnym obciążeniu GPU procesor nie jest w stanie osiągać maksymalnego taktowania dla dwóch rdzeni. Taktowanie wynosi wtedy 2,7 GHz. Bez obciążenia GPU procesor osiąga maksymalne taktowanie. 

W teście renderowania jednowątkowego Cinebench R11.5 Latitude E6440 uzyskał 1,39 pkt. Wynik ProBooka 650 z procesorem i3-4000M to 1,05 pkt. (o 24% mniej), Lenovo B5400 z i5-4200M osiągnęło 1,36 pkt. (o 2% mniej), a ThinkPad L440 z i5-4330M otrzymał 1,51 pkt. (o 9% więcej od Della). W teście wielowątkowym tej samej aplikacji bohater niniejszej recenzji zdobył 3,37 pkt., ProBook - 2,6 pkt. (o 23% mniej), Lenovo B5400 - 3,21 pkt. (o 5% mniej), a ThinkPad - 3,66 pkt. (o 9% więcej od Della E6440). 

Zintegrowany z procesorem układ HD Graphics 4600 jest wykorzystywany do przetwarzania grafiki, kiedy nie ma zapotrzebowania na wysoką wydajność, a kiedy taka potrzeba się pojawia, wykorzystywana jest dodatkowa karta AMD Radeon HD 8690M, która w teorii powinna zapewniać znacznie lepsze osiągi.

Radeon HD 8690M to karta grafiki oparta na architekturze GCN, posiadająca 384 procesory strumieniowe. W testach 3DMark 2013 wyniki wyposażonego w nią Della były średnio dwukrotnie lepsze od osiągnięć modelu Toshiba Tecra R940 ze zintegrowanym układem HD Graphics 4000. ProBook 650 osiągnął wyniki średnio o 40% gorsze od bohatera niniejszej recenzji, a rezultaty modelu Toshiba Tecra A50-A z kartą GeForce GT 730M okazały się średnio o 17% gorsze. 

W mierzących ogólną wydajność testach PCMark Dell E6440 wypadł bardzo dobrze. We wszystkich (PCMark 7, PCMark 8, PCMark Vantage) zostawił w pokonanym polu prawie wszystkie porównywane z nim laptopy. Jedynie MacBook Pro 13 uzyskał wyraźnie lepszy wynik w teście PCMark 7.

Radeon HD 8690M jest na tyle wydajny, że niektóre nowsze tytuły działały płynnie na średnich ustawieniach w rozdzielczości 1366 x 768 pikseli. Oczywiście do gry Crysis 3 potrzebny jest mocniejszy sprzęt, ale w Diablo III i Tomb Raider można pograć. To niezłe osiągnięcie w laptopie stworzonym do użytku biurowego.

Latitude E6440 ma wiele cech zasługujących na pochwałę. Są to wygodne urządzenia wejścia, solidna obudowa, wyposażenie w złącza, ogólna wydajność i dobry dostęp do podzespołów. 

Krytyka skupiła się na matrycy. Tak słaby wyświetlacz nie powinien znaleźć się w kosztującym niemało laptopie. Zaniebieszczenie, słabe odwzorowanie kolorów i wąskie kąty widzenia to dość istotne wady. Być może Dell wychodzi z założenia, że na stanowiskach pracy w firmach te laptopy i tak będą podłączane pod zewnętrzne monitory, toteż wbudowany wyświetlacz nie musi być dobrej jakości. 

Pewnym powodem do niepokoju była wysoka temperatura procesora w teście pełnego obciążenia. Dell E6440 nie jest też najcichszym laptopem. Poza tym można przyczepić się do pewnych detali. Autorowi nie spodobały się gniazdo audio znajdujące się daleko od przedniej krawędzi obudowy, w dodatku za napędem optycznym, oraz pozycja wylotu powietrza z układu chłodzenia.