Klawiatura Latitude E6530 zajmuje prawie całą szerokość jednostki zasadniczej. Klawisze alfanumeryczne mierzą 19 x 19 mm. Oddzielny blok numeryczny, odseparowane klawisze strzałek, duże klawisze enter i spacja to cechy, które pozwalają na szybkie oswojenie się z tą klawiaturą. Średni skok klawiszy, dobry odskok i cichy klik powinny się podobać osobom dużo piszącym na klawiaturze. Minimalne uginanie się klawiatury występuje tylko w okolicy klawiszy strzałek.  

Oznaczenia klawiszy są kontrastowe. Ich czytelność można poprawić, włączając opcjonalne podświetlenie klawiatury. Symbole specjalne (jak np. oznaczenie funkcji regulacji intensywności podświetlenia ekranu) są pomarańczowe i odróżniają się tym samym od oznaczeń podstawowych funkcji. 

Gładzik Alps ma wymiary 80 x 45 mm. Jest wprawdzie wystarczająco duży do obsługi większości funkcji, ale do wygodnego wykonywania niektórych gestów funkcji dotyku wielopunktowego przydałaby się obszerniejsza płytka. Właściwości ślizgowe są bardzo dobre, a czułość również nie budzi zastrzeżeń. Przyciski gładzika mają trochę gumowaną powierzchnię. Działają bardzo cicho. 

Drugim przyrządem wskazującym jest manipulator Track Stick. Osoba, która nie miała z nim wcześniej styczności, z początku może nie radzić sobie ze sterowaniem za jego pomocą, ale po nabraniu wprawy okaże się, że jest on dokładny w działaniu i pozwala na szybkie przemieszczanie kursora. Trzy przyciski działają cicho i bardzo dobrze reagują na naciśnięcie. Można im przypisać funkcje dodatkowe dla gładzika lub wyłączyć je.

W matrycy testowanego modelu kolejną, niższą rozdzielczością (po natywnej), jaką można ustawić, jest 1280 x 1024 pikseli. Nie można więc wybrać 1600 x 900, ani 1366 x 768 pikseli.

Matryca została wyprodukowana przez firmę LG Display. Średnia luminancja przy maksymalnej intensywności podświetlenia wyniosła 278 cd/m². To wynik trochę niższy, niż uzyskany w teście modelu Latitude E6520 z matrycą Full HD (306,6 cd/m²). Na 7. z 15 poziomów intensywności podświetlenia uzyskano 158 cd/m² i obraz był wystarczająco jasny do komfortowej pracy w pomieszczeniu. Równomierność podświetlenia została osiągnięta w 87%, co jest dobrym wynikiem. Gołym okiem widać minimalne różnice w jasności tylko na jednolitych tłach.

Na zasilaniu akumulatorowym jasność obrazu nie jest obniżana. Jako że jest ona dość wysoka, a matryca oferuje również odpowiedni kontrast obrazu i posiada matową powierzchnię, są stworzone warunki do komfortowego użytkowania laptopa na dworze.

Wspomniany kontrast miał wartość 564:1, znacznie lepszą, niż w większości innych laptopów.  

Gamut jest również ponadprzeciętny, ale pokrycie przestrzeni sRGB wynosi około 85%. W stanie nieskalibrowanym odwzorowanie kolorów jest dalekie od ideału. Podobnie jest ze skalą szarości i nasyceniem kolorów. Dopiero po kalibracji matryca pokazuje swój potencjał. Poza kolorem czerwonym barwy mieszczą się w optymalnym zakresie. To, że czerwony odbiega nieco od ideału, powoduje jednak, że obraz wydaje się ciut zaniebieszczony.

Konfiguracja testowanego egzemplarza nie była bardzo mocna, ale powinna być wystarczająca do większości zastosowań. Jej trzon to procesor Core i5-3360M ze zintegrowanym układem grafiki HD Graphics 4000. Latitude E6530 może być także wyposażony w kartę grafiki Nvidia NVS 5200 z technologią Optimus. Może również otrzymać nawet czterordzeniowy procesor Core i7-3720QM. Zamiast 4 GB RAM, jak w testowanym egzemplarzu, Dell oferuje do 8 GB, a zamiast dysku twardego o pojemności 500 GB można sobie zażyczyć SSD o pojemności 512 GB. 

Dwurdzeniowy procesor Core i5-3360M ma bazowe taktowanie 2,8 GHz, a przy obliczeniach jednowątkowych częstotliwość taktowania może być zwiększona do 3,6 GHz. Optymalną wydajność w programach, które są w stanie wykorzystywać więcej rdzeni, zapewnia technologia Hyper-Threading, która umożliwia procesorowi prowadzenie obliczeń na czterech wątkach (choć ma on dwa fizyczne rdzenie). W naszym rankingu procesorów przeznaczonych do laptopów model ten zajmuje 31. miejsce. 

Aplikacja Cinebench R10 64 przyznała omawianemu laptopowi 6027 pkt. w teście jednowątkowym i 12217 pkt. w teście wielowątkowym. Obliczenia w teście Super PI 32M trwały 599 s, a test wPrime 1024M udało się Dellowi ukończyć w 467 s. W teście konwertowania pliku MP3 do formatu AAC w iTunes omawiany laptop uzyskał prędkość w wymiarze 50,4x. Konwersja dwóch testowych filmów przy wykorzystaniu CPU trwała odpowiednio 176 (Big Buck Bunny) i 232 s (Elephants Dream). 

W teście 3DMark 11 omawiany laptop uzyskał 619 pkt., a jego wynik w teście 3DMark Vantage to 3010 pkt. W teście Cinebench R10 OpenGL osiągnął natomiast 5454 pkt. Po zmianie jednego modułu pamięci RAM o pojemności 4 GB na dwa moduły po 2 GB każdy wyniki w tychże trzech testach wzrosły do odpowiednio 701, 3728 i 5863 pkt. (o 7,5-24%).

W testach sprawdzających ogólną wydajność, czyli PCMark 7 i PCMark Vantage, omawiany laptop uzyskał odpowiednio 2951 i 8320 pkt. Ta wydajność jest ograniczona przez dwa czynniki. Jeden to pamięć RAM - w testowanej konfiguracji zastosowano jeden moduł 4-gigabajtowy, więc nie był wykorzystywany tryb dwukanałowy. Pamięć operacyjna działała wolniej, niż mogłaby, a do tego nieco mniejsza od potencjalnej była wydajność zintegrowanego z procesorem układu grafiki, który wykorzystuje współdzieloną pamięć RAM. Drugi czynnik spowalniający działanie systemu (poprzez długie czasy dostępu do danych, wolniejszy odczyt i zapis danych) to wolna pamięć dyskowa w postaci tradycyjnego dysku twardego.