Po laptopie, który w najtańszej wersji kosztuje ponad 1000 euro, należy spodziewać się nienagannej jakości wykonania. Dell Latitude E7440 wygląda na pierwszy rzut oka niepozornie, ale w skromnym korpusie kryje się osiągnięcie najnowszych technologii. Matowa, czarna jednostka zasadnicza jest wykonana ze stopów metali lekkich (magnez, aluminium), a wykończono ją miłą w dotyku powierzchnią Soft Touch.

E7440 ma tylko 2,1 cm grubości, a łącznie z 3-komorowym akumulatorem waży 1,63 kg. Jak na tak cienki laptop sztywność obudowy jest w porządku, ale nie wygląda tak dobrze, jak w ultrabookach najlepszych pod tym względem. Tej pewnej elastyczności obudowy autor nie chce jednak przeceniać, gdyż nawet przy mocnym obciążeniu nie słychać było trzeszczenia elementów obudowy. Pokrywa ekranu jest cienka, ale cechuje się dużą solidnością. W wersji z dodatkową szybą (ekran dotykowy) plecy pokrywy ekranu są wykonane z włókna węglowego, natomiast w testowanym egzemplarzu z normalnym ekranem były one aluminiowe. Wskutek zastosowania różnych materiałów konstrukcyjnych obie wersje ważą mniej więcej tyle samo.

Ekran i jednostka zasadnicza są połączone dwoma dużymi zawiasami. Dobrze utrzymują one ekran w miejscu, nawet gdy na laptop zadziałają wstrząsy. 

Jeżeli chodzi o jakość wykonania, testowany Latitude E7440 był bez zarzutu. Dokładne łączenia elementów i staranne wykończenia krawędzi świadczą o wysokim poziomie jakości, niezbędnym do zadowolenia klientów korporacyjnych.

Dostępna w internecie standardowa dla laptopów Dell ilustrowana instrukcja użytkownika objaśnia, jak wygląda w tym laptopie kwestia dostępu do podzespołów. Po wyjęciu akumulatora trzeba odkręcić dwie małe śrubki, by móc zdjąć zabezpieczoną mechanizmem ryglującym spodnią pokrywę. Pod nią znajdują się układ chłodzenia z wentylatorem, oba gniazda pamięci operacyjnej (w testowanym egzemplarzu zajęte było jedno z nich), miejsce na dysk 2,5" o wysokości 7 mm, karta Wi-Fi oraz wolne gniazdo mini PCIe/mSATA. To ostatnie jest w niektórych modelach zajęte przez moduł WWAN.

Jeżeli chodzi o wyposażenie E7440 w złącza zewnętrzne, nie spodziewajmy się fajerwerków, ale konstruktorzy zadbali o to, by pojawiły się te najważniejsze i w wystarczającej liczbie. Są to m.in. trzy USB 3.0 i dwa wyjścia sygnału wideo (HDMI i mini DisplayPort). Omawiany model nie posiada wyjścia VGA (D-Sub). Na spodzie obudowy znajduje się złącze stacji dokującej.

Większość złączy umieszczono na tylnej ściance jednostki zasadniczej. Wskutek tego korzystanie z nich jest może nieco trudniejsze, niż w laptopach z portami peryferyjnymi ulokowanymi na ściankach bocznych, ale za to podłączanie do nich kabli nie będzie ograniczać miejsca po bokach laptopa.

Latitude E7440 jest oferowany wyłącznie z energooszczędnymi procesorami niskonapięciowymi (ULV) z najnowszej generacji CPU Intela (Haswell). Testowany egzemplarz posiadał na wyposażeniu Core i5-4200U, procesor taktowany z częstotliwością 1,6 (bazowa) i 2,6 GHz (maksymalna), wolniejszy od dostępnych również Core i5-4300U (1,9-2,9 GHz) oraz Core i7-4600U (2,1-3,3 GHz). Oprócz technologii Turbo Boost i Hyper-Threading wspiera on rozszerzenia instrukcji AVX2 wprowadzone w procesorach Haswell. Jego TDP to 15 W.

Funkcja Turbo Boost była w pełni wykorzystywana w testach wydajnościowych. Podczas pracy wielowątkowej taktowanie Core i5-4200U w Dellu E7440 wynosiło 2,3 GHz, a w trakcie pracy jednowątkowej - 2,6 GHz (zarówno na zasilaniu z sieci, jak i na zasilaniu z akumulatora).

W teście wielowątkowym Cinebench R11.5 omawiany model uzyskał 2,47 pkt. Wynik Lenovo T430u z procesorem i5-3317U (2,39 pkt.) okazał się o 3% gorszy, a rezultat Lenovo S440 z i7-4500U (2,74 pkt.) - o 11% lepszy od osiągnięcia Della E7440. Nieco większe różnice między tymi laptopami odnotowano w teście jednowątkowym tej samej aplikacji (-5% dla Lenovo T430u i +20% dla Lenovo S440). Procesor i5-4300U zapewniłby osiągi lepsze o około 10-15%, a i7-4600U byłby o 25% lepszy od i5-4200U.

Testowany egzemplarz posiadał 4 GB pamięci operacyjnej. Otrzymał jeden moduł pamięci DDR3L-1600. Zastosowanie pamięci tego typu zapewnia odrobinę niższy pobór mocy względem modułu DDR3. Ze względu na to, że pamięć pracuje w trybie jednokanałowym, wydajność jest nieco gorsza, niż w przypadku wykorzystania trybu dwukanałowego (po dołożeniu drugiego modułu pamięci).

Rolę GPU pełni w Latitude E7440 zintegrowany z procesorem układ HD Graphics 4400. Posiada on dwadzieścia jednostek wykonawczych, a jego częstotliwość taktowania wynosi 200-1000 MHz. Jest on nieco wydajniejszy od HD Graphics 4000 z procesorów starszej generacji.

W teście 3DMark 11 omawiany model uzyskał 781 pkt. Dell 6430u z procesorem i5-3427U i HD Graphics 4000 zdobył 668 pkt. (o 14% mniej od Della E7440), Lenovo T430u z i5-3317U i kartą GeForce GT 620M osiągnęło 1011 pkt. (o 29% więcej od bohatera niniejszej recenzji), a Toshiba L830 z i5-3337U i Radeonem HD 7550M zaliczyła ten test z wynikiem 856 pkt. (o 10% lepszym od rezultatu Della E7440).

Tym razem podsumowanie zacznijmy od wymienienia wad, gdyż Dell Latitude E7440 ma ich niewiele. Przede wszystkim trzeba wspomnieć o słabej matrycy HD Ready, która jest nie na miejscu w laptopie kosztującym dużo ponad 1000 euro. Mankamentem jest także brak SSD. Byłoby dobrze, gdyby akumulator miał większą pojemność, z tym że nawet ten podstawowy (34 Wh) zapewnia czasy pracy, których Dell nie musi się wstydzić.

Wymienione wyżej wady da się wyeliminować, dopłacając do droższych elementów konfiguracji. Można sobie zażyczyć np. SSD mSATA o pojemności do 256 GB, moduł Wi-Fi 802.11ac, WWAN, matrycę Full HD lub akumulator o pojemności 45 Wh.

Nie trzeba na szczęście dopłacać do świetnych urządzeń wejścia, eleganckiej obudowy z metali lekkich oraz dość bogatego zestawu portów peryferyjnych (których zestaw można poszerzyć, podłączając laptop do stacji dokującej). Na szczególną pochwałę zasługuje możliwość modyfikacji podzespołów (odpowiednie opcje są dobrze udokumentowane w instrukcji użytkownika).