Linia Precision jest najbardziej prestiżową grupą laptopów Della przeznaczonych dla poważnego klienta. Zwyczajem stało się, że komputery te otrzymują ze względów pragmatycznych obudowy identyczne czy bardzo podobne do tych z linii Latitude. Nie inaczej jest w przypadku Precisiona M4400. Laptop ten wygląda zupełnie jak Latitude E6500, z tym że różni się pewnymi niuansami. Odmienne elementy to zupełnie inne wykończenie klapy (w Precisionie jest to srebrna struktura falista, podczas gdy w Latitude prostsza i mniej efektowna powierzchnia płaska koloru czarnego) oraz drobiazg w postaci innego napisu na obudowie.

Poza tą charakterystyczną srebrną częścią, która wyróżnia stację roboczą Della z tłumu laptopów, komputer jest koloru czarnego. Obudowa jest prawie w pełni metalowa, a części plastikowe to klawiatura i urządzenia wskazujące.

Wracając jeszcze do zwieńczenia klapy – srebrna trwała ondulacja nie tylko nadaje notebookowi wyjątkowy charakter, ale i jest bardzo solidna, więc zapewnia dobrą ochronę dla matrycy. Jeżeli ekran jest podniesiony, można bezkarnie naduszać czy stukać w ten pancerz. Oczywiście z umiarem, bo gdy klapa jest zamknięta, mocniejsze jej dociśnięcie budzi już obawę, jako że wtedy coś niecoś się dekiel ugina.

Zamknięta pokrywa odstaje od pulpitu z lewej strony bardziej niż z prawej, ale na oko jednego z nas platforma robocza jest po prostu w prawej części nieco grubsza i stąd ten efekt.

Drugi element, do którego można się przyczepić, to akumulator z tradycyjnym dla Della luzem.

Poza solidną obudową matrycy największe wrażenie robią w Precisionie M4400 (jak i w nowych Latitude) zawiasy konceptu Della, które zamocowane są z tyłu obudowy, na zgrabnych metalowych wysięgnikach. Nie dość, że można sobie prawie dowolnie (do kąta półpełnego brakuje 10-15 stopni) odchylić ekran, to jeszcze robi się to na sporym oporze i po zakończeniu tego ruchu wyświetlacz nie ma prawa drgnąć w dowolnym punkcie sfery. Zawiasy nie popuszczają też ekranu, kiedy komputer z otwartą pokrywą obrócimy do góry nogami.

W sumie jakość obudowy jest więc taka, że na chwilę obecną Dell nie ma praktycznie konkurenta.

Podnoszone wyżej podobieństwo względem E6500 dotyczy również złączy. M4400 posiada w sumie 4 porty USB, z których jeden jest zestawiony z eSATA (przez który to interfejs podłączamy dysk zewnętrzny, by osiągać wydajność podobną co w przypadku dysku wewnętrznego).  
 
W testowanym Dellu zastosowano złącze DisplayPort, które w przyszłości ma być używane w komunikacji z wyświetlaczem własnym notebooka. Tymczasem służy do podłączania sprzętu zewnętrznego, by transmitować sygnał cyfrowej jakości, a także obsługuje wysokie rozdzielczości na dużych ekranach. Według Della można podłączyć dwa ekrany 30-calowe o maksymalnej rozdzielczości 2560x1600 pikseli.
 
Zatoczki PCCard/PCMCIA i ExpressCard umożliwiają podpinanie wszelkich kart peryferyjnych, a więc nie ma dylematu czy rezygnować z nowych czy wyzbywać się starych urządzeń.
 
Umieszczony w kieszeni modułowej napęd optyczny można zastąpić dodatkowym dyskiem twardym lub tylko zaślepką ograniczającą wagę komputera.
 
Rozmieszczenie złączy jest bardzo dobre. Większość interfejsów rozlokowano na ściankach bocznych, ale w tylnych ich częściach.  

W laptopach Precison M4400 stosowane klika typów matryc o przekątnej 15,4”. W egzemplarzu, który testowaliśmy, zastosowano wyświetlacz podświetleniem technologii WLED i rozdzielczości 1440x900 pikseli (WXGA+).  
 
Co tu dużo mówić, matryca (Samsunga, bo już LG nie jest podobno tak dobra, gdyż występuje w niej problem z ziarnistością obrazu) jest świetna, a obraz to przysłowiowa żyleta. Odwzorowanie barw robi wrażenie jeżeli chodzi o wierność. Pewne zastrzeżenia można mieć właściwie tylko odnośnie bieli, która ma odcień żółtawy (w Latitude E6400 prezentowała się lepiej). Za to czerń jest jak się patrzy. Stąd miedzy innymi znakomita wartość kontrastu (594:1). Relatywnie dobrze (jak na matrycę TN) prezentują się również odcienie szarości.

Kąty widzenia wyglądają dużo lepiej niż w zwykłym laptopie. Nie będziemy ich jednak przesadnie wywyższać, by Czytelnik nie wyobraził sobie nie wiadomo czego. Pewne zdanie na ich temat można sobie wyrobić po obejrzeniu dołączonego filmiku.

Hałas

Laptopy Dell Latitude są dość głośne. Podobny do nich Precision M4400 również. W tej kwestii spotkał nas pewien zawód. Co prawda trzeba być nieco wyrozumiałym dla laptopa z dość mocną grafiką niezintegrowaną, ale...

Jak wiemy z recenzji Notebookcheck.com, wersja z Quadro FX 770M hałasuje w podobnym stopniu co przetestowany przez nas wariant z FX 1700M. Weźmy przy tym pod uwagę, że FX 770M (a FX 1700M to jego podkręcona odmiana) to praktycznie ten sam procesor graficzny co stosowany w Samsungu R560, Acerach 5930G i 6930G GeForce 9600M GT. Wspomniane laptopy – w przeciwieństwie do Della – dysponują zaś układami chłodzenia dopracowanymi na tyle, że z hałasem nie ma większego problemu.

Tego samego nie da się powiedzieć o Dellu, który szumi dość potężnie.
 
Nawet kiedy komputer pracuje bez obciążenia, nie ma lekko. Otóż głośny odgłos talerzy tudzież łożysk dysku twardego może być uciążliwy. Z kolei głowice nie uprzykrzają życia użytkownikowi - bez wsłuchiwania się nie słychać ich pracy.

Precision M4400 hałasuje naprawdę niebagatelnie dopiero przy solidnym obciążeniu. Kiedy jest ono pełne, komputer wytwarza silnie natężony szum (zmierzyliśmy maksymalnie 45,7 dB). Z drugiej strony natężenie jest co prawda bardzo wysokie, ale nie jest to hałas nazbyt przejmujący, gdyż  emitowany szum jest jednostajny i o dość niskiej tonacji.

Niemniej jednak hałas jest na tyle intensywny, że odczuwa się ulgę po wyłączeniu komputera.

Generalnie więc Precision M4400 spisuje się w tej dziedzinie bez porównania gorzej od laptopów z podobną kartą grafiki (z tego, co słyszeliśmy, Asus G50V z GF 9700M GT nie jest hałaśliwy).

Ciepło

Precision M4400 chłodzi się dość dobrze, jednak część emitowanego przez podzespoły ciepła jest transmitowana na obudowę. W niskiej temperaturze otoczenia nie ma problemu z nagrzewaniem, ale w cieplejszym miejscu może się to przedstawiać zgoła inaczej. Trochę niepokojąca była temperatura na pulpicie na lewo od klawiatury, przy wylocie kanału wentylacyjnego (prawie 43°C). Na spodzie natomiast odnotowaliśmy niższe wskazania – maksimum to niespełna 41°C.

Przepływ przez kratki wentylacyjne jest intensywny, ale powietrze uchodzące z obudowy na zewnątrz jest tylko letnie.