Wystarczy spojrzeć na prezentowany notebook, by zauważyć podobieństwo między Studio a przedstawicielami XPS. Wspólnym mianownikiem są tutaj charakterystyczne zawiasy. Nie tylko wyglądają one efektownie, ale też nadają ekranowi  stabilność ze względu na swoje duże rozmiary.

Dell oferuje wielość różnych dekoracji (m.in. 8 kolorów pokrywy ekranu) Studio 15. Pulpit platformy roboczej może być na życzenie pokryty mozaiką linii przypominających mapę topograficzną (Topo), co z kolei jest elementem zbliżającym go optycznie do HP Pavilionów. Linie te nie wyróżniają się za bardzo – z początku może się tylko wydawać, że w fabryce ktoś spaprał lakierowanie.  

Choć obudowa wykonana jest po wierzchu z tworzywa sztucznego, robi ona przyzwoite wrażenie swoją jakością.  Podczas manipulowania notebookiem może gdzieniegdzie dochodzić do odkształceń plastiku (na pulpicie i podstawie komputera), ale nie słychać jakiegoś głośniejszego skrzypienia.  

Przyczyna tego jest prosta – po zdjęciu dużej pokrywy gwarancyjnej na spodzie okazuje się, że obudowa jest wzmocniona egzoszkieletem ze stopu magnezu. Choć się zatem tym nie chwali, Dell nie rezygnuje z tego rozwiązania w swoich laptopach „dla ludu”.

Obudowa matrycy wygląda na solidną, ale w rzeczywistości nie jest z nią tak dobrze. Słabo znosi naduszanie wieka i wykrzywianie na boki. Brak mechanizmu ryglującego pokrywę w stanie zamkniętym.

Ze względów obiektywnych złącza nie mogły się znaleźć na wąskiej przedniej ściance (platforma robocza mocno się zwęża ku przodowi) ani na tyle, na który zachodzi podnoszona pokrywa ekranu. Na pomieszczenie interfejsów musiały wystarczyć tylko ścianki boczne.

A gniazd jest sporo. Z lewej strony mamy m.in. HDMI i dwa porty USB, a z prawej obok napędu optycznego zmieściły się jeszcze dwa USB, FireWire i gniazdo zasilania.

Rozmieszczenie interfejsów nie jest najszczęśliwsze, gdyż cztery porty USB trafiły w przednie części boków obudowy. To samo tyczy się złącza sieciówki, do którego często przecież podpina się kabelek na dłużej.

Mieliśmy przyjemność testować Studio 15 z matrycą WXGA+ (1440x900) podświetlaną diodami LED. Nawet standardowy wyświetlacz WXGA ze zwykłą świetlówką jest ponoć bardzo dobry, ale ten droższy – no, coś pięknego.

Okazało się mianowicie, że ekran o przekątnej 15,4” jest podświetlony bardzo równomiernie, a obraz jest nader jasny. Przy maksymalnym rozjaśnieniu luminancja wynosi średnio prawie 290 cd/m – fantastyczny wynik. Szacunek budzi też wskaźnik rozproszenia podświetlenia na poziomie 89,3%. Do kompletu znakomity jest też kontrast – według pomiarów wynosił 790:1, a to jeden z najlepszych wyników odnotowanych w naszych testach.

Matryca posiada lustrzaną powierzchnię (brak opcji matowej), ale nie ma co narzekać, gdyż TruLife daje naprawdę ładne, dobrze nasycone kolory.

Jak się okazało, Studio 15 nie jest wymarzonym laptopem dla pasjonata komputerowej rozrywki. To raczej propozycja dla kogoś lubiącego sobie pograć okazjonalnie.

W Crysis idzie próbować swoich sił na niskich szczegółach i w rozdzielczości 1024x768 (przy 35-40 kl/s). Taka zabawa nie stanowi jednak przyjemności ze względu na taką sobie atrakcyjność okrojonej z miodności grafiki.  

Jeżeli chodzi o Call of Duty 4, ze szczegółami obniżonymi do minimum, tudzież wyłączeniem, czego się da, mogliśmy cieszyć się wyświetlaniem scen w tempie 35-70 kl/s.

Hałas

Po uruchomieniu laptop długo wydaje się cichy i wentylacja nie zaprząta użytkownikowi głowy. W zależności od wykonywanych zadań i wybranego trybu wydajności długość tego okresu spokoju można wydłużyć lub skrócić. Po pewnym czasie tak czy inaczej daje o sobie znać wentylator, powodując hałas o natężeniu 35,6 dB (odgłos wyraźny, ale nie irytujący).

Przy pracy z obciążeniem wentylator chodzi stale i kręci się szybciej, przy czym jego odgłos to około 39 dB. Na krótko potrafi rozpędzić się jeszcze mocniej i wówczas hałas wzrasta do prawie 43 dB, a to już sporo.

Można więc stwierdzić, że Studio 15 ustępuje na tym polu wyraźnie modelom Della z 2007 roku o podobnych konfiguracjach. Jest dość głośny.

Ciepło

Nawet po dłuższym czasie pracy Studio 15 pozostaje przyjemnie chłodny (przynajmniej w klimatyzowanym wnętrzu). Biorąc pod uwagę odnotowane maksima (do 33,5 stopnia Celsjusza na spodzie), notebook ten okazał się jednym z najzimniejszych z dotychczas przetestowanych.