Wstęp do recenzji Studio 1557 (następca S1555 z Core i7) będzie ambiwalentny. Z jednej strony wypada pochwalić Della, którego nie raz ganiliśmy za pozostawanie w tyle za konkurencją w wyścigu technologicznym (pamiętne upieranie się przy oferowaniu laptopów na Santa Rosie długo po premierze Monteviny), za odważne, szybkie wdrożenie procesorów Intel Core i7 do laptopów. Magia nazwy CPU działa jak lep szczególnie na osoby użytkujące dotąd komputer stacjonarny. Z drugiej strony bez satysfakcji musimy wytknąć, iż spodziewaliśmy się, że będą kłopoty z temperaturą po wprowadzeniu do tej samej obudowy czterordzeniowca. Wykrakaliśmy?

Obudowa Studio 1557 nie różni się od modelu Studio 1555. Ma ona kształt klina, a jej nieskomplikowana linia tworzy wrażenie prostoty konstrukcji. Robi dobre wrażenie swoją solidnością. Komputer waży z akumulatorem 2,6 kg, a zatem nie jest ciężki według dzisiejszych kryteriów. 

Kupując ten notebook od producenta, można sobie zażyczyć zmodyfikowaną kolorystykę czy wzorek na klapie. Standardowo nabywca otrzymuje wersję o nazwie Black Chainlink (połyskliwa czerń z subtelnym ornamentem), która pokazana jest na zdjęciach. Srebrny pulpit roboczy jest naznaczony dziwnym wzorkiem. 

Optymizmem nie napawa łatwo uginające się wieko. Pokrywa co prawda dobrze chroni ekran, ale naciskając brzegi ramki, powoduje się zaburzenia w wyświetlanym obrazie. Zawiasy wyglądają z kolei solidnie, ale nie są tak mocne, jak by się można spodziewać. Kiedy notebook znajduje się na ruchomym podłożu, nie dają rady utrzymać ekranu w stabilnej pozycji. Jeśli laptop stoi na biurku, cecha ta nie występuje. 

Usadowiony w tylnej części obudowy akumulator nie jest idealnie stabilny i ma pewne luzy. Po jego wyjęciu komputer zachowuje równowagę, gdyż tylne nóżki znajdują się poza obrębem baterii.

Z liczby złączy można być zadowolonym. Nie można  narzekać na ich wybór, kiedy w skład zestawu wchodzą eSATA, HDMI, FireWire i ExpressCard. Gorzej natomiast z ich rozkładem. Pod porty przeznaczono tylko ścianki boczne, stąd też ich nadmierna koncentracja na niewielkiej powierzchni. Zajęcie gniazda ExpessCard zawadza korzystaniu z czytnika kart. Skorzystanie z portu USB z prawej może uniemożliwić wprowadzenie wtyczki do gniazda zasilania czy umieszczenie płyty w napędzie optycznym. Z kolei z lewej porty USB są umieszczone jeden tuż nad drugim, toteż podłączenie do nich dwóch urządzeń z grubszymi wtykami może być niewykonalne.

Zastosowana w testowanym Studio 1557 matryca miała rozdzielczość 1366x768 pikseli przy przekątnej 15,6". Do jej podświetlenia zastosowano diody LED, co obecnie jest właściwie standardem.  

Luminancja w najjaśniejszym zlokalizowanym punkcie (w górnej części ekranu) osiągnęła wartość 232 cd/m², a średnia z dziewięciu pomiarów nieznacznie przekroczyła 200 cd/m² . Podświetlenie jest generalnie równomierne, a obszary minimalnie niedoświetlone stają się widoczne tylko na jednolitych planszach barwnych.

Hałas

Ta część recenzji jest niewesoła, gdyż wysoka emisja hałasu jest poważną wadą Studio 1557.

Wyposażony w czterordzeniowy procesor (o TDP 45 W) komputer musi być wentylowany bez przerwy. Wydawany przez układ chłodzenia szum ma natężenie 34,6 dB i osobom wyczulonym na punkcie hałasu będzie z pewnością przeszkadzał. Przynajmniej jednak jest miarowy i prędkość obrotowa wentylatora nie podlega bardzo irytującym częstym zmianom. Nieznacznie wybija się ponad ten szum terkot dysku twardego (35,4 dB).

Kiedy jednak użytkownik zażyczy sobie wykorzystania pełni zasobów procesora, hałas szybko przybiera na sile i osiąga wartość 44,1 dB. Wówczas już każdemu działa na nerwy. Szczelinowy napęd DVD jest stosunkowo głośny przy odtwarzaniu płyt - 38,4 dB.

Ciepło

W Studio 1555 układ chłodzenia nie jest dobrej jakości i ma problemy z wydolnością, choć w tym laptopie są instalowane procesory dwurdzeniowe. O ile Dell nie przekonstruowałby chłodzenia, wiadomo było, że sytuacja ulegnie pogorszeniu po zapakowaniu do Studio 15 czterordzeniowca...

Wychodzi na to, że nic nie zmieniono, bo Studio 1557 grzeje się jak diabli. Nawet temperatury obudowy są wyglądają mało zachęcająco. Ale po kolei.

Przy ograniczonym obciążeniu technologie oszczędzania energii przez CPU i GPU działają dość sprawnie. Spód notebooka nie grzeje się przesadnie - na ograniczonym fragmencie temperatura osiągnęła wartość 43,3° C, ale średnia wyszła dość niska - 34°C.

Ale to, co się wyprawia z Dellem pod obciążeniem, przechodzi ludzkie pojęcie. Wówczas na dużym obszarze spodu laptopa temperatura powierzchni przekracza granicę 50°C. W najgorętszym miejscu zaś zmierzono niesamowicie wysoką wartość 58,6°C. To gruba przesada i trzeba uważać, na czym się stawia laptop (najlepiej chyba na konstrukcji podnoszącej jego spód dla poprawienia cyrkulacji powietrza). 

Temperatury na pulpicie były w tym teście zdecydowanie niższe, ale też relatywnie wysokie - maksimum o wartości 45°C na klawiaturze jest niepokojące. W miejscu podparcia dłoni zmierzono akceptowalne 38,1°C.

Wielkie oczy można zrobić na widok podanej temperatury kostki zasilacza - nie zaszła tu pomyłka i faktycznie osiągnęła ona maksymalną temperaturę o niebotycznej wartości 82,6°C.

Na papierze Studio 1557 wygląda interesująco. Procesor Core i7 nawet w najwolniejszej odmianie jest jednym z najwydajniejszych w ofercie Intela, a cena tego laptopa nie jest z sufitu.  
 
Testy wykazały jednak, że procesor czterordzeniowy to za dużo dla Studio 1557. Nie radzi sobie z nim układ chłodzenia, chociaż wentylator furczy tak, że jest to nieakceptowalne w zaciszu domowym. Dell a przede wszystkim jego klienci mogą mieć problemy z powodu wysokich temperatur obudowy i podzespołów. Z tego powodu  spodziewamy się, że ten model nie będzie się cieszył taką popularnością jak jego poprzednik z procesorem dwurdzeniowym.  

Wydaje się, że Core i7 jest na miejscu dopiero w większych laptopach, z ekranem 17". Ewentualnie w takich dysponujących dużo lepszym chłodzeniem, jak Asus M60J. W obliczu takiego rywala, szanse Studio 1557 na sukces nie są duże.