Konstruktorzy Vostro 3550 nie wahali się sięgnąć przy projektowaniu jego obudowy po sprawdzone w starszym modelu wzorce. Jak przystało na klasę biznesową, kanciasta bryła jest wykonana z materiałów bez połysku. 

Podobnie jak w Vostro 3500, tak i tutaj korpus składa się z kompozycji tworzywa sztucznego i aluminium. Muszę jednak zaznaczyć, iż w stosunku do starszej konstrukcji zmianie uległy proporcje aluminium. Od strony spodniej materiał ten nie jest już li tylko ciekawostką, ale stanowi jakieś 40% powierzchni podstawy. 

Dell, jako jeden z pierwszych producentów, zdecydował się na różnobarwność swoich notebooków biznesowych. Vostro 3550, poza srebrnym (który trafił na nasze testy), jest dostępny także w kolorach czerwonym i brązowym. 

Klapa jest pokryta z zewnątrz płatem aluminium. Dzięki temu nie tylko wygląda na solidną, ale i jest taka w rzeczywistości. Naciski wywierane na dekiel są w stanie odkształcić powierzchnię jedynie w niewielkim stopniu, ale - co ważniejsze - nie wywierają wpływu na wyświetlacz.  

Zawiasy chodzą ze średnim oporem i pozwalają na niewielkie maksymalne odchylenie ekranu (kąt około 135 stopni to wszystko, co można uzyskać). Pozytywną ich cechą jest natomiast stabilność, jaką zapewniają przy utrzymaniu pokrywy w danej pozycji. 

Jednostka zasadnicza stanowi pod względem podatności na naciski bardzo ciekawy element. Strony boczne lewa i prawa (wraz z okolicami napędu optycznego) zachowują przykładną sztywność. Piętą achillesową okazał się natomiast wykonany z tworzyw sztucznych środek. Ugięcia są szczególnie zauważalne z przodu, w okolicy gładzika, gdzie konstrukcja wyraźnie traci na sztywności. 

Nie mogę też pochwalić Della za jakość spasowania obudowy. Bateria w gnieździe kolebie się niczym łajba na sztormie. Niedopracowane są też połączenia pomiędzy elementami aluminiowymi i plastikowymi w tylnej części; plastiki odstają tam o jakieś pół milimetra. 

Dużo lepiej prezentuje się natomiast rozmieszczenie portów. Przypomnę, że w poprzedniku klapa blokowała wykorzystanie tylnej ścianki. W Vostro 3550 na tylnej ściance umieszczono blokadę Kensingtona, LAN, USB 3.0, akumulator, D-Sub oraz gniazdo zasilania. Dzięki temu prawa ścianka została dość znacznie odciążona, a poza gniazdem ExpressCard i napędem optycznym ulokowano na niej jedynie gniazdo USB 3.0 i dwa złącza audio przy tylnej krawędzi. 

Omawiany notebook Della nie dysponuje co prawda złączem FireWire czy DisplayPortem, jak niektóre konkurencyjne konstrukcje, ale w zakresie portów I/O i tak prezentuje się bardzo dobrze. Wyjście HDMI jest bowiem nadal bardziej popularne od wspomnianego wyżej DisplayPortu, a ExpressCard pozwala w razie potrzeby na rozszerzenie zestawu złączy o FireWire.

Klawiatura typu wyspowego stała się niemal wyznacznikiem standardu wśród nowych laptopów. Patrząc na manuały tego typu, zawsze widzę dwie możliwości doboru osłony międzyklawiszowej: dobrą matową, która rzeczywiście zabezpiecza klawiaturę, i złą błyszczącą, przy której trzeba uważać, by jej nie zarysować, a o ciągłym czyszczeniu z odcisków palców i brudu nie warto nawet myśleć. O ironio, jeden z najbardziej doświadczonych producentów laptopów biznesowych zdecydował się na zastosowanie tej drugiej opcji! Wypełnienie przestrzeni między klawiszami nie jest jedynym mankamentem tego przyrządu. Każdy parający się biznesem użytkownik wie, że raz na jakiś czas trzeba szybko coś policzyć; w takich sytuacjach blok numeryczny jest niezastąpiony, tymczasem w recenzowanym Dellu go zabrakło. W obliczu tych dwóch felerów uginanie się klawiatury pod naciskiem jest niemal nieistotne. 

Klawiatura Della Vostro 3550 nie jest jednak tak zła, jak wskazuje wydźwięk powyższych spostrzeżeń. Klawisze chodzą miękko i, o ile odważymy się zdjąć folię z plastiku między nimi, całkiem cicho (uwaga: jeśli folia pozostanie na miejscu, podczas pisania klawisze ocierają się o nią, wydając irytujące dźwięki). Pozytywne wrażenia wywołują także zaokrąglone rogi płytek, pełnowymiarowe klawisze strzałek oraz dwustopniowe podświetlenie klawiatury (które można oczywiście wyłączyć). 

Obniżona względem pulpitu roboczego gładka płytka dotykowa cechuje się dobrymi właściwościami ślizgowymi, a dzięki dużej rozdzielczości umożliwia komfortową obsługę wskaźnika bez użycia myszki. Gładzik uzupełniają dwa miękko chodzące przyciski, których podczas pracy w zasadzie nie słychać. Na tle klawiatury urządzenie wskazujące wypada bardzo pozytywnie; gdyby jednak ktoś potrzebował je wyłączyć, wystarczy użyć kombinacji klawiszy Fn i F3.

Wyświetlająca obraz w natywnej rozdzielczości 1366x768 pikseli półmatowa matryca robi na pierwszy rzut oka dobre wrażenie. Dzięki wysokiej jasności obrazu i antyodbiciowej powłoce ekranu możliwa jest praca w niesprzyjających warunkach oświetleniowych.  

Niestety szczegółowe badanie kolorymetrem wykazało znaczne odstępstwa od ideału gammy 2,2, zbyt wysoką wartość czerni, a także nieduży zakres wyświetlanych barw (większy niż w Acerze 5750G, ale mniejszy niż w Asusie N53SV, o przestrzeni sRGB nawet nie wspominając). Minusem są również nie najszersze kąty widzenia.

Vostro 3550 jest oferowany w wielu różnych wersjach wyposażonych w inne podzespoły bazowe, począwszy od samotnej zintegrowanej grafiki i procesora Core i3 aż po niezależne karty graficzne AMD i procesory Core i7. Model dostarczony na testy znajduje się gdzieś pośrodku – został wyposażony w układ AMD Radeon HD 6630M i procesor i5-2520M. 

Core i5-2520M to jednostka o bazowej częstotliwości taktowania 2,5 GHz, o 200 MHz wyższej od popularniejszego i5-2410M. Przewaga wrasta do 300 MHz, kiedy uaktywni się funkcja Turbo, a zegar i5-2520M osiąga 3,2 GHz. Zegary to jednak nie jedyna zmiana względem słabszej wersji. Poza standardowymi technologiami procesor i5-2520M został wyposażony w technologię wirtualizacji I/O (VT-d), technologię TET oraz zestaw instrukcji AES. 

Testowany procesor osiągnął w teście CPU aplikacji 3DMark06 3555 oczek. Wynik ten wskazuje na przewagę w wydajności nie tylko nad starszymi procesorami i5, ale i nad niektórymi czterordzeniowymi i7 pierwszej generacji (np. i7-740QM wypada w tym programie o 200 pkt. gorzej). 

Test renderowania jednowątkowego aplikacji Cinebench R10 (wersja 32-bitowa) zakończył się bardzo wysokim wynikiem 4092 pkt. Wynik ten porównywać wydajność i5-2520M do Core i7 pierwszej generacji przeznaczonych do komputerów stacjonarnych (i7-920 okazuje się np. nieco słabszy). Zakończony wynikiem 8848 pkt. test renderowania wielowątkowego jest już dużo słabszy od rezultatów osiąganych przez procesory czterordzeniowe z blaszaków; podobne do i5-2520M osiągi prezentuje choćby przeznaczony do laptopów dwurdzeniowy i7-2620M. 

Jak w każdym procesorze opartym na mikroarchitekturze Sandy Bridge, tak i tu zintegrowano GPU (HD Graphics 3000). W testowanym laptopie jego rola sprowadza się właściwie do przedłużania pracy na akumulatorze, gdyż ten akurat model Vostro 3550 został wyposażony w niezależną kartę AMD. 

Układ Radeon HD 6630M jest znaczącym postępem względem GeForce'a 310M stosowanego w Vostro 3500. Karta nie jest już z niższej półki, jak miało to miejsce w poprzedniku, ale należy do średniego segmentu wydajnościowego. Co prawda cechuje się stosunkowo niskimi zegarami (485 MHz rdzeń i 800 MHz pamięć), testy syntetyczne oceniają jej wydajność dość wysoko. 

3DMark06 w rozdzielczości 1280x1024 dał wynik 6583 pkt.; podobne osiągają między innymi ATI MR HD 5650 i GeForce GT 425M.

Nowszy 3DMark11 ocenił wydajność HD 6630M na 874 pkt. 

Dzięki dobrym osiągom, karta graficzna będzie w stanie zadowolić nie tylko przeciętnego pracownika biurowego, ale także biznesmena chcącego zrelaksować się w delegacji. Niestety nie ma róży bez kolców. W przypadku Vostro 3550 mankamentem są bardzo niewygodne w obsłudze sterowniki, w których nie da się ustawić globalnego schematu. Każdy program należy przypisywać do danego procesora graficznego oddzielnie, co jest nader irytujące. Co ciekawe nie pomaga usunięcie ich i zainstalowanie nowych Catalystów w wersji 11.3. Podobny stan rzeczy stwierdziliśmy w testowanym jednocześnie Vostro 3350.  

Uzupełnieniem konfiguracji jest dysk twardy marki Toshiba o pojemności 500 GB i prędkości 7200 obr/min. Zapewnia on przyzwoite transfery, które osiągają średnio 72,6 MB/s.