Amilo Pi 2530, produkt japońsko-niemieckiego konsorcjum Fujitsu-Siemens Computers (FSC), to notebook z ekranem 15,4" jakich wiele. Jego obudowa ma dość spore gabaryty (35,9 x 26,6 x 3,3-4,2 cm) i swoje (2,93 kg) waży. Do tego dochodzi zasilacz o masie 476 g.

Szata kolorystyczna jest konserwatywna, to jest zespala tony czarne i kolor srebrny. Typowe dla rodziny Amilo zaokrąglone narożniki obudowy. Najwidoczniej producent stawia na proste formy i funkcjonalność. Przyciągać wzrok mogą tu tylko czarna kreska przepasująca wieko komputera oraz srebrna listwa za klawiaturą.

Jak większość tańszych, popularnych notebooków Amilo Pi 2530 posiada obudowę z tworzywa sztucznego. Chociaż z jakości wykonania można być jako tako zadowolonym, nie ujdą naszej uwadze pewne mankamenty. Kiedy podnosić ją jedną ręką, masywna obudowa trzeszczy nieco, a plastik trochę się ugina. Nie dosukaliśmy się jednak większych niedokładności w spasowaniu.

Do otworzenia pokrywy ekranu potrzeba mniej siły niż zazwyczaj i wystarczy do tego jedna ręka. Pomimo to ekran nie buja się na zawiasach ponad miarę. Nie będziemy się wypowiadać, jak to może wyglądać w przyszłości, gdyż test zajął niewiele czasu i nie maltretowaliśmy zanadto powierzonego nam sprzętu.

Nieszczególnie przedstawia się kwestia sztywności samego wieka - ugina się ono relatywnie mocno już pod stosunkowo lekkim naciskiem, czemu towarzyszy ciche skrzypienie. Jeżeli matryca jest w tym czasie na chodzie, naciskanie palcem na wieko powoduje nieznaczne zaburzenia obrazu.

Podobnie trudno nam się wypowiadać o trwałości materiałów konstrukcyjnych i poszczególnych części. Na naszym forum przewijają się często doniesienia o pękających osłonach zawiasów, przylegających do nich plastików i innych przygodach z laptopami marki Fujitsu-Siemens.

Amilo Pi 2530 posiada lustrzaną matrycę 15,4" WXGA (1280x800). Treści przedstawiane na obrazach kontrolnych wyglądają dobrze. Kolory są neutralne i dość dobrze nasycone. Nie ma problemu z odcieniami szarości. Pewien kłopot jest natomiast z sąsiadującymi wartościami barw, które wyświetlacz LCD ma tendencję połykać. Nie przeszkadza to w codziennej pracy, ale sprawia, że matryca nie nadaje się do profesjonalnej obróbki zdjęć.

Kolejną słabą stroną wyświetlacza są kąty widzenia. Wydaje się nam, że są one węższe niż to się zazwyczaj widuje w laptopach podobnej klasy.

Podobnie jak w większości sprzedawanych obecnie laptopów matrycę wieńczy folia przesądzająca o lustrzanych właściwościach. Zdarza się więc (i to nierzadko), że występują na niej refleksy. Nie będą one jednak w przesadnym stopniu zmorą użytkownika, gdyż walkę z nimi ułatwia niezła przeciętna jasność obrazu na poziomie około 155 cd/m², przy czym jej wartość maksymalna wynosi 185,2 cd/m². Ciężko będzie jednak korzystać z laptopa w ogródku czy na tarasie, gdyż na bezpośrednio padające światło słoneczne podświetlenie jest jednak za słabe.

Hałas

Jeżeli chodzi o akustykę, notebook FSC zwraca na siebie uwagę w nieprzyjemny sposób dopiero po narzuceniu mu wysokich obciążeń. Wentylator chodzi non stop, jednak jego stłumiony szum jest do wytrzymania i nie będzie sprawiał problemu w pomieszczeniu biurowym. Kiedy jednak obciążenie utrzymuje się dłużej, wiatrak podkręca ostro tempo. I tak w trakcie gry świst wysokiej częstotliwości jest już trudny do zniesienia.

Komputer staje się wyraźnie cichszy w trybie Silent Mode, który przewidziany jest specjalnie na potrzeby aplikacji biurowych. Pozbycie się hałasu następuje kosztem zmniejszonej wydajności. Po wciśnięciu guzika oznaczonego ikoną wiatraczka wentylator prawie że milknie, ale taktowanie procesora zostaje obniżone do 800 MHz. Zakałą Fujitsu jest napęd optyczny LG. Potrafi on kręcić płytami tak głośno, że można zapomnieć o sensownej pracy, jeśli potrzebujemy się skupić. Po umieszczeniu nośnika w napędzie komputer cały się wręcz trzęsie, a wibracje przenoszą się na dodatek na podłoże. Jazgotliwy dźwięk słychać w sąsiednim pomieszczeniu mimo zamkniętych drzwi. Dłuższa instalacja gry może się więc okazać udręką dla uszu. Podczas odtwarzania filmów i płyt z muzyką jest na szczęście dużo ciszej, a to z racji mniejszej prędkości obrotowej. Z tego względu polecamy wypalać płytki DVD z prędkością 4x.

Ciepło

Laptopy Fujitsu-Siemens słynęły zawsze z przesadnego nagrzewania się obudowy. Nie inaczej jest w przypadku Amilo. Na pulpicie najcieplej robi się z lewej strony touchpada, gdzie temperatura wzrasta do 38 stopni. Na spodzie zaś maksimum temperatury może sięgnąć aż 48 stopni. To już nie przelewki. Wskutek tego można właściwie zapomnieć o używaniu laptopa na kolanach.

Praca na akumulatorze nie jest najmocniejszą stroną Amilo Pi 2530, ale też nie stanowi powodu do nadmiernego wstydu. Bateria o pojemności 48 Wh wystarcza na półtorej, no, maksymalnie trzy godziny, kiedy komputer zostanie przykręcony do oporu. Grzebiąc w sieci za pośrednictwem karty bezprzewodowej można uzyskiwać przebiegi zbliżone do lub w granicach dwóch godzin.