Kiedy niewiele trzeba. W branży komputerów przenośnych nie ustaje walka o jak największą wydajność, licytowanie się na moc podzespołów. Czy jednak eskalowanie oczekiwań ma jakiś głębszy sens? W zeszłym roku przekonywaliśmy na forum, że do prostych zastosowań lepiej wybrać laptop dysponujący procesorem AMD, który sprawdzi się w tej roli bardzo dobrze, a jest wyraźnie tańszy od tych z Core 2 Duo Intela. Najbardziej polecanym z tej grupy był HP 6715b, który dobrze prezentował się na papierze. Oto wyniki jego wiwisekcji. 

HP Compaq 6715b występuje na naszym rynku w kilku wariantach. Nam przypadł ten z najtańszym procesorem AMD Turion 64 X2 TL-58 (1,9 GHz).

Na polu testów syntetycznych i sprawdzianów praktycznych jednostka ta dostanie od bęcki nawet od Pentium Dual Core T2370 Intela.

Na korzyść TL-58 przemawia to, iż w normalnym, niewytężonym użytkowaniu nie odczuwaliśmy większej różnicy między nim a jednocześnie testowaną maszyną z C2D T7300. Przewaga tej drugiej brała się raczej z
dodatkowego 1 GB RAM.

A, właśnie - po raz kolejny przekonaliśmy się, że 1 GB pamięci operacyjnej to stanowczo za mało dla Visty. Nie raz bowiem, na zasadzie wyjątku, nie dwa a za każdym razem system rozkładał się chociażby przy odtwarzaniu próbek dźwiękowych dołączonych do Windows Vista. Już w pierwszych sekundach rwał się dźwięk. Potem następowało to, co nie ma prawa przydarzać się nigdy - zamarzało odświeżanie zawartości ekranu, a powrót do używalności systemu możliwy był tylko i jedynie za pomocą restartu.

Karta graficzna to zintegrowany układ AMD/ATI Radeon Xpress 1250. To akurat atut HP, gdyż karta ta należy to najwydajniejszych spośród zintegrowanych, które ze swojej natury są energooszczędne.

Dysk twardy Hitachi o pojemności 120 GB wykazał się zadowalającymi osiągami.

Hałas

Najpoważniejszą przypadłością HP 6715b jest wentylator, który potrafi dopiec użytkownikowi. Nie w takim stopniu, co prawda, jak w testowanej niedawno Toshibie A200-1YW (również ze zintegrowaną kartą graficzną), ale jednak.

Niemiłą prognostykiem jest już zachowanie się komputera tuż po włączeniu. Wyrzucane z lewej strony chłodne powietrze ma za zadanie usunąć ewentualny kurz, który zagnieździł się w układzie chłodzenia. Działanie wyciągu trwa jednakowoż aż 50 s, a natężenie powodowanego przez wiatrak hałasu wynosi całe 39,5 dB, więc nie jest to dziecinna igraszka.

Następnie powraca spokój i sytuacja się stabilizuje w tym sensie, że słychać już tylko szum dysku. Wystarczy jednak zapuścić jakąś mniej lub bardziej obciążającą procesor aplikację, by wentylator znów wystartował, choć szumi o wiele ciszej. Podczas korzystania z sieci czy odtwarzania filmu będzie pracował na pierwszym biegu, kiedy to natężenie jego dźwięku wynosi 36,5 dB.

Proszę sobie nie wyobrażać, że jego szum nie będzie towarzyszył  pracy na akumulatorze z notkiem usadowionym na kolanach, bo będzie. Niestety, nie ma na to rady. W miarę miło jest tylko w trybie oszczędzana energii. Wtedy bowiem kręciołek załącza się co 45-70 s i pracuje przez 10-15 (choć zdarza się, że i 40) s. Praca w trybie HP Optimized (czyli zrównoważonym) wiąże się z częstszym doświadczaniem wyziewów wentylacji, który mogą już być irytujące. Wiatraczek bowiem ma serie, w których załącza się często (co 20-25 s) i działa 10-15 s lub rzadziej (w odstępach 40-75 s), ale pracuje prawie jednostajnie (około 5 min bez wytchnienia). W trybie wysokiej wydajności zachowanie wentylatora jest podobne. 

Pomyślną okolicznością jest to, że kiedy przydzielić procesorowi obciążenie, wentylator nie robi się dużo głośniejszy (hałas osiąga skalę co najwyżej 39,5 dB, a więc tę samą co tuż po uruchomieniu komputera), a poza tym ma charakter jednostajny, przez co łatwiej o nim zapomnieć.

Świergot zasilacza jest dość natężony przez pierwszy etap ładowania akumulatora, a po dojściu do poziomu 90% staje się dużo cichszy.

Ciepło

Nagrzewanie się obudowy HP 6715b nie stanowi większego problemu, przynajmniej w temperaturze pokojowej. Długa praca z obciążeniem, kiedy komputer stoi na twardej powierzchni, skutkuje rozgrzaniem się podstawy maksymalnie do 42°C. Dotyczy to jednak tylko lewej części obudowy – spód po prawej stronie pozostaje w tym samym czasie praktycznie chłodny. Po wierzchu odczuwalny dla użytkownika może być jedynie wzrost temperatury w lewej części klawiatury do 38 stopni.

Kiedy korzystamy z zasilanego akumulatorem laptopa umieszczonego na kolanach, po paru godzinach pracy (wertowanie internetu, pisanie tekstu), spód laptopa nagrzewa się miejscowo do 38°C. Korzystanie z komputera w takich warunkach jest w miarę komfortowe, choć co wrażliwsze jednostki może uwierać sytuacja, kiedy zrobi się cieplej.

Głośniki

Umieszczone z przodu głośniki wytwarzają dość znośny dźwięk o niezłej głośności. To, że nie jest on soczysty oraz brakuje mu basów, można wybaczyć sprzętowi do użytku biurowego.

Poddawany przez nas próbom laptop był wyposażony w akumulator o pojemności 55 Wh. Nie pozwala on na tak długą pracę jak identyczny w HP 6710b na platformie Intela. Dość powiedzieć, że uzyskany przez nas maksymalny czas pracy był o ponad dwie godziny krótszy niż ten konfiguracji z Intelem. Odtwarzanie DVD zamiast dwóch godzin i czterdziestu minut trwało zaś tylko dwie godziny.

Trzeba jednak powiedzieć, że tak czy inaczej jest dobrze, gdyż korzystając z sieci za pośrednictwem karty łączności bezprzewodowej trudno nie przekroczyć trzech godzin, co już jest wynikiem dość okazałym.

Pro

Contra