Test HP EliteBook 2540p
Bardzo wydajny minilaptop, który jednocześnie długo wytrzymuje na jednym ładowaniu akumulatora to marzenie wielu użytkowników komputerów przenośnych. HP ma duże doświadczenie w produkowaniu małych notebooków wyposażonych w wydajne procesory. Często są to jednostki niespotykane w laptopach innych marek. Najmniejszy z najnowszych EliteBooków, 2540p, posiada procesor Core i7 z serii LM (wolniejszy od standardowego), matową matrycę 12-calową, wiele portów we/wy a przy tym nawet wbudowany napęd optyczny.
Obudowa
Podczas gdy wydajne minilaptopy z segmentu konsumenckiego w rodzaju Acera Aspire 1830T i Lenovo U160 (oba z procesorem i5-520UM) posiadają płaskie, szczupłe i lekkie obudowy, urządzenie HP to inny typ komputera. EliteBook 2540p waży 1,83 kg (i po wzięciu go do ręki czuje się, że nie jest lekki jak piórko), a obudowa o wysokości 3,4 cm (z tyłu) jest dwukrotnie grubsza od Acera 1830T.
Spore gabaryty i ciężar laptopa HP nie są zachęcające, ale dzięki nim jest on konkretny i wyjątkowo solidny. Producent zastosował w 2540p wysokiej jakości materiały, które sporo ważą. Naszym zdaniem taki wybór to dobra decyzja – konstrukcja EliteBooka jest mocniejsza od konkurencyjnych laptopów.
Nie udało się ugiąć platformy roboczej w żadnym miejscu, nawet z użyciem dość znacznej siły. Miejsca podparcia nadgarstków i spód obudowy opierały się punktowemu naduszaniu. Jednostka zasadnicza wydaje się być tak zwarta, że można by sądzić, iż podzespoły są w niej gęsto upakowane. Tymczasem po zdjęciu dwóch pokryw serwisowych na spodzie okazało się, że w rzeczywistości wygląda to inaczej. Jedno widoczne gniazdo pamięci było nieobsadzone, a pod nim znajdowało się wolne miejsce na płycie głównej, gdzie można by coś zmieścić.
Sztywność obudowy ekranu robi wrażenie. Można ją wygiąć tylko odrobinę, kiedy chwyci się za któryś z rogów. Powierzchnie barwy srebrnej są wykonane z lekko szczotkowanego aluminium, na którym nie pokazują się ślady palców. Wieko bardzo dobrze reagowało na punktowy nacisk. Po przyłożeniu dużej siły na środku, uginało się pod jednym palcem na milimetr, może dwa. Kiedy wywiera się nacisk na większym obszarze, nie osiąga się żadnego efektu.
Zastosowane materiały (nielakierowany plastik, szczotkowane aluminium) są chłodne w dotyku (choć zależy to od obciążenia podzespołów komputera) i się nie rysują. Zawiasy są metalowe, podobnie jak w ProBookach i w większych EliteBookach. Są one dobrze umocowane i próby poruszania osłonami są nieskuteczne. Dobrze utrzymują one ekran, który nie chybocze się, kiedy zabierze się przytrzymującą go dłoń. Dzięki temu, że jednostka zasadnicza jest ciężka, pokrywę można podnosić jedną ręką.
Srebrny, wystający z jednostki zasadniczej przycisk zwalnia solidny metalowy rygiel i jednocześnie powoduje otwarcie pokrywy na odległość około pół centymetra. Dobrze spasowanym akumulatorem również można zająć się jednorącz – najpierw przesuwamy suwaki do pozycji otwartej, a następnie bez trudu można wyciągnąć baterię z gniazda.
EliteBook 2540p jest stworzony dla osób, które wymagają od laptopa szerokiej gamy portów wejścia/wyjścia. Posiadanie złącza stacji dokującej jest warunkiem nieodzownym, szczególnie w tej kategorii cenowej. Laptop HP posiada wyjście Display Port (brak HDMI), gniazdo ExpressCard/34 i FireWire (i.Link). Złącza na prawej ściance bocznej są zestawione bardzo gęsto. Kiedy podłączy się do nich urządzenia, wokół laptopa zaroi się od kabli. Można temu zaradzić, podłączając stację dokującą. Z lewej strony znajduje się mały czytnik Smart Card (kart inteligentnych) – w firmach z rozbudowanym działem IT są stosowane tego typu systemy zabezpieczeń, więc jego obecność też jest naturalna.
Urządzenie dokujące zostało stworzone specjalnie pod 2540p, inaczej niż w przypadku większych laptopów z serii EliteBook i ProBook. Model VU895AA nie jest kompatybilny z innymi biznesowymi notebookami HP. Jest on podłączany do portu dokującego na prawej ściance bocznej (większe laptopy mają te porty na spodzie obudowy).
Stacja ta jest wyposażona w niemal te same porty co HP 2540p (replikacja portów). Poza tym użytkownik otrzymuje do dyspozycji port eSATA i cztery dodatkowe porty USB 2.0 (jeden z nich typu Powered USB). Port Ethernet jest podłączony poprzez stację dokującą (pass-through), co pozwala uniknąć problemów ze zdublowanymi kartami sieciowymi.
GPS
Poza modułem WiFi draft-N (Intel Centrino Advanced-N 6200 AGN) testowany EliteBook 2540p miał do dyspozycji Bluetooth 2.1 i moduł łączności szerokopasmowej (pod Mini PCI Express), który dysponował też funkcją GPS.
Moduł Gobi2000 wspiera AGPS (Assisted GPS) i gpsOneXTRA (określający pozycję, kiedy niedostępny jest AGPS).
Odbiornik GPS umożliwia skorzystanie z takich funkcji związanych z lokalizacją jak nawigacja czy geofencing (nadzorowanie określonego obszaru). Oczywiście w tym celu należy posiadać stosowne oprogramowanie – nie zostało ono zainstalowane na HP 2540p. Recenzent musiał się więc ograniczyć do aktywowania połączenia UMTS poprzez HP Connection Manager i odczytywania współrzędnych geograficznych, klikając w GPS. Jako że technologia AGPS używa sygnału UMTS do ustalenia lokalizacji, działa ona również w pomieszczeniach zamkniętych. Standardowe urządzenie do nawigacji satelitarnej nie działa w takich warunkach, gdyż musi znajdować się w polu widzenia satelity. Osoby korzystające z tego rozwiązania w celach profesjonalnych znajdą dla niego bardziej praktyczne zastosowanie.
Osprzęt
Klawisze charakteryzują się tym, że dają konkretną odpowiedź, ale ich skok ma przeciętną głębokość (około 2 mm). Klawisze strzałek są wyraźnie oddzielone od reszty i wystają nieco poza dolny prawy róg klawiatury. Można je łatwo znaleźć, nie patrząc na klawiaturę.
Podstawa klawiatury jest dobrze umocowana. Dzięki temu stop klawiszy (opór wyczuwalny pod koniec skoku klawisza) jest wyraźny, choć nie tak twardy jak w EliteBooku 8440p. Klawisze są jakby bardzo delikatnie nagumowane, a ich przeciwpoślizgowa powierzchnia jest miła w dotyku. Nie widać na nich śladów palców.
HP wyposażył model 2540p w dwa urządzenia wskazujące. Do sterowania kursorem użytkownik może wykorzystywać płytkę dotykową lub manipulator umieszczony w obrębie klawiatury (Synaptics TouchStyk v2.0). Klawisze przyporządkowane do tego drugiego znajdują się przed spacją. Wszystkie przyciski od urządzeń wskazujących są zrobione z gumy i z tego powodu są miękkie oraz przyjemne w dotyku. Przyciski te mają długi skok i dają lekką, przeciągłą odpowiedź.
Fakt, że przyciski te (a szczególnie te od manipulatora) pracują wybitnie cicho, czyni je o wiele lepszymi od przycisków, które można spotkać w większości laptopów.
Płytka dotykowa (Synaptics Touchpad v7.4) nie jest szczególnie duża – jej przekątna wynosi 7,6 cm. Urządzenie jest czułe na dotyk aż po same brzegi. Na tabliczce znajdują się strefy przewijania w pionie i poziomie, z tym że tylko ta pierwsza jest oznaczona fizycznie i uaktywniona fabrycznie.
Gładziki Synaptics to generalnie urządzenia multidotykowe. Funkcje wykonywane więcej niż jednym palcem nie są jednak dostępne w stanie początkowym. Należy je aktywować w oknie ustawień płytki dotykowej.
Obraz
Matowa matryca o przekątnej 12,1” (30,7 cm) cechuje się rozdzielczością natywną 1280x800 pikseli (ma więc format 16:10).
Bywa, że niedostatek wysokości w pionie utrudnia zobaczenie wszystkiego, co chciałoby się widzieć na ekranie EliteBooka 2540p. Dla niektórych użytkowników rozdzielczość WXGA będzie wystarczająca, dla innych – zbyt niska.
Jak na minilaptop biurowy ekran jest do przyjęcia, choć na pewno nie jest ideałem. Powłoka antyodbiciowa ogranicza refleksy, ale słaba jakość czerni i niski poziom kontrastu obniżają ocenę matrycy.
Jasność maksymalna obrazu wynosi średnio 195 cd/m². Idealnie byłoby, gdyby wynosiła 230-300 cd/m². Wówczas nie byłoby problemu z czytelnością wyświetlanych treści także pod gołym niebem. Mały ekran jest równomiernie podświetlony (90%).
|
rozświetlenie: 90 %
na akumulatorze: 167 cd/m²
kontrast: 139:1 (czerń: 1.45 cd/m²)
Jasność obrazu może być regulowana automatycznie przy pomocy czujnika światła, który znajduje się w dolnej części ramki matrycy. W świetle słonecznym siła podświetlenia jest zwiększana do maksimum, a nocą jasność może zostać obniżona do 100 cd/m. Urządzenie to, które pomaga oszczędzać energię a także pomaga redukować zmęczenie oczu użytkownika, można wyłączyć, używając kombinacji klawiszy Fn + F11.
Czy matowa matryca jest odpowiednia do pracy na dworze? W każdej pozycji, w jakiej stawiany był EliteBook 2540p, nie pojawiały się refleksy na ekranie. Maksymalna jasność obrazu nie jest dostatecznie wysoka, by być w pełni zadowolonym. Zdjęcia poniżej pokazują ekran na dworze, w nieco zachmurzony dzień. Kiedy patrzy się na wprost, jasność obrazu jest wystarczająca, ale przy patrzeniu z boku obraz staje się ciemny. Jeśli słońce świeci mocnej, obraz staje się zbyt ciemny do komfortowej pracy.
Kąty widzenia 2540p okazały się przeciętne. W płaszczyźnie poziomej są do przyjęcia, w pionowej natomiast – wąskie. Patrząc na ekran nieco z góry lub oo dołu, można obserwować mocną inwersję kolorów i spadek kontrastu. W zakresie poziomym kolory pozostają czyste tylko do kąta około 45°. Przy większym odchyleniu pokazują się przekłamania i obniża się jasność. Od laptopa z elitarnej serii można by oczekiwać więcej. Matryca EliteBooka nie umywa się do monitora stacjonarnego.
Osiągi
Testom poddano EliteBooka 2540p z procesorem Core i7-640LM (2,13 GHz). Naszej redakcji oferowano także model z Core i5-540M (2,53 GHz), a więc procesorem o standardowym napięciu, który wniósłby krótsze przebiegi na akumulatorze.
Jednostka i7-640LM posiada dwa rdzenie o zasadniczym taktowaniu 2,13 GHz. Dzięki technologii Turbo Boost częstotliwość taktowania może być automatycznie zwiększana do 2,93 GHz. Funkcja Hyper-Threading pozwala Core i7-640LM przeprowadzać obliczenia czterowątkowo.
TDP omawianego procesora (łącznie z kontrolerem pamięci i zintegrowanym rdzeniem graficznym GMA HD) wynosi 25 W. Jak na procesor o obniżonym napięciu, wydaje się, że to dużo. Dla porównania - ultraniskonapięciowy Core i5-520UM ma TDP na poziomie 18 W. Taktowanie układu GMA HD wynosi 266-566 MHz i osiąga on 1205 pkt. w 3DMarku06.
Trudno zrozumieć, dlaczego producent zastosował marne 2048 MB pamięci DDR3 (PC3-10700, Hyundai) bezpośrednio na płycie głównej. Jedno dostępne gniazdo RAM za pokrywą serwisową na spodzie było puste. W tak drogim laptopie chciałoby się rozszerzać rozmiar pamięci z 4 a nie z 2 GB.
Jak szybki jest Core i7-640LM? Do sprawdzenia tego wykorzystano m.in. test Single CPU Rendering aplikacji Cinebench R10 (wersja 32-bitowa). Przy wykorzystaniu jednego tylko z czterech wątków (Turbo Boost 2,933 GHz) laptop HP uzyskał 2980 pkt. To dobre osiągniecie, na poziomie porównywalnym z wieloma większymi notebookami multimedialnymi dysponującymi procesorem i7-720QM. Laptopy wyposażone w procesor i5-520M są nieco szybsze – osiągają około 3050 pkt.
Ciekawe jest też porównanie z procesorami niskonapięciowymi poprzedniej generacji. Core 2 Duo SP9400 (2,4 GHz) jest nieco słabszy, osiągając 2650 pkt. SL9400 (1,86 GHz) jest już dużo gorszy, gdyż uzyskuje 2205 pkt. SU9400 (1,4 GHz) przepada z kretesem w porównaniu z i7-640LM, jako że stać go tylko na nieco ponad 1530 pkt.
Funkcja Turbo Boost z procesora i7 zapewnia zatem HP 2540p dużą wydajność w aplikacjach jednowątkowych. Jak to wygląda przy wykorzystaniu wielu wątków? Odpowiedź daje test Multiple CPU Rendering tego samego programu Cinebench R10. Testowana konfiguracja zdobyła 6043 pkt., przy czym częstotliwość taktowania dla poszczególnych wątków wynosiła od 2,3 do 2,66 GHz. Tymczasem laptopy z Core i7-720QM uzyskują 7800-10000 pkt., czyli nieporównanie więcej. Core i5-520M jest także wyraźnie lepszy – osiąga około 6800 pkt.
Porównanie z procesorami niskonapięciowymi wygląda zdecydowanie lepiej dla i7-640LM. I tak popularny w małych, płaskich laptopach i5-520UM osiąga normalnie około 3370 pkt., a 5225 pkt., kiedy jest podkręcony z wykorzystaniem funkcji Turbo33 (w Asusach). Core 2 Duo SP9400 osiąga 5000 pkt., SL9400 zaś - 3850 pkt.
W teście PCMark Vantage EliteBook 2540p zdobył 5149 pkt. Okazał się tym samym lepszy od Asusa PL30JT z podkręconym i5-520UM (4536 pkt.) i Acera Aspire 1830T z i5-520UM pracującym z fabryczną prędkością (3950 pkt.).
Wynik laptopa HP wyda się tym bardziej godny uznania, jeśli przytoczyć fakt, iż maszyny z czterordzeniowym Core i7-720QM uzyskują w tym samym teście od ponad 5 do ponad 6 tys. pkt. (np. MSI GX740). Rezultat EliteBooka jest porównywalny z osiągnięciami laptopów z Core i5-430M i słabą niezależną kartą graficzną.
HP 2540p wypadłby w teście PCMark Vantage jeszcze lepiej, gdyby nie zamontowany w nim wolny dysk 1,8” Toshiby (MK1633GSG) o pojemności 160 GB.
Co prawda jego prędkość to 5400 obr/min, ale średni transfer ustalony programem HD Tune wyniósł przy odczycie sekwencyjnym tylko 43,4 MB/s. To rezultat dużo gorszy od standardu dla dysków 2,5-calowych. To dlatego cząstkowa dla HDD w teście PCMark Vantage była tak niska (3046 pkt.). Dla porównania – szybki dysk 2,5-calowy (7200 obr/min, transfer na poziomie 80 MB/s) uzyskuje w składowej HDD PCMark Vantage około 4000 pkt.
3DMark 03 Standard | 3477 pkt. | |
3DMark 05 Standard | 2365 pkt. | |
3DMark 06 Standard Score | 1205 pkt. | |
Pomoc |
PCMark 05 Standard | 5734 pkt. | |
PCMark Vantage Result | 5149 pkt. | |
Pomoc |
Wpływ na otoczenie
Hałas
HP było w stanie zapobiec temu, by EliteBook nie stał się przenośną farelką. Podczas korzystania z internetu, pisania listów elektronicznych i zestawiania list w Excelu czy innych zadań niewymagających dużego użycia procesora notebook jest bardzo cichy (31,7 dB). Wentylator daje znać o sobie od czasu do czasu podczas wykonywania mało wymagających zadań czy kiedy choć na chwilę obciąży się w większym stopniu podzespoły. Generuje szum na poziomie 33,9 dB, ale szybko się uspokaja. Głowice dysku twardego słychać tylko po zbliżeniu ucha do komputera.
Po narzuceniu ekstremalnego (Prime95+FurMark) obciążenia komputer HP wydaje z siebie hałas wyrażający się wartością 43,3 dB. Jest wtedy głośny i jego hałas trudno zignorować. Przy umiarkowanym obciążeniu (3DMark06) jest sporo cichszy - 36 dB.
Krytycznie trzeba się odnieść do kultury pracy napędu optycznego. Co prawda bezwzględna wartość 36,3 dB jest standardowa, odtwarzaniu płyty DVD towarzyszy nieprzyjemny świst.
Hałas
luz |
| 31.7 / 33.8 / 33.9 dB |
HDD |
| 31.7 dB |
DVD |
| 36.3 / dB |
obciążenie |
| 36 / 43.3 dB |
| ||
30 dB cichy 40 dB(A) słyszalny 50 dB(A) irytujący |
||
min: , med: , max: (odległość 15 cm) |
Ciepło
Podczas normalnego użytkowania (bez obciążania procesorów) EliteBook 2540p jest nie tylko cichy ale i nie grzeje się. Choć temperatura powietrza w pomieszczeniu, gdzie przeprowadzano testy, była dość wysoka (24,1°C), średnia temperatur na górnej stronie platformy roboczej wyniosła poniżej 27°C. Na spodzie było to 28°C.
Temperatura dolnej części platformy roboczej przekracza 30°C podczas lekkiego obciążenia podzespołów, a przy 100-procentowym obciążeniu CPU sięga miejscami (w pobliżu wylotowych otworów wentylacyjnych) 43°C. Nawet wtedy jednak średnia temperatur nie jest wygórowana – wynosi 33°C. Jak na minilaptop z wydajnym procesorem Core i7, to dobre osiągnięcie.
Wskaźniki czujników temperatury na procesorze również nie dają powodów do zaniepokojenia. Przy korzystaniu z aplikacji biurowych CPU ma temperaturę 67°C, a pod obciążeniem wzrasta ona do 82°C. Można zatem stwierdzić, ze układ chłodzenia radzi sobie, jak należy.
(+) The maximum temperature on the upper side is 36.5 °C / 98 F, compared to the average of 35.9 °C / 97 F, ranging from 21.4 to 59 °C for the class Subnotebook.
(±) The bottom heats up to a maximum of 42.8 °C / 109 F, compared to the average of 39.4 °C / 103 F
(+) In idle usage, the average temperature for the upper side is 26.6 °C / 80 F, compared to the device average of 30.8 °C / 87 F.
(+) The palmrests and touchpad are cooler than skin temperature with a maximum of 28.4 °C / 83.1 F and are therefore cool to the touch.
(±) The average temperature of the palmrest area of similar devices was 28.3 °C / 82.9 F (-0.1 °C / -0.2 F).
Głośniki
Wbudowane głośniki stereo są zamontowane z przodu, pod gładzikiem. Jako że kierują one dźwięk w dół, ku powierzchni, na której spoczywa laptop, dźwięk jest co prawda głośny i czysty, ale płaski. Ze względu na malutkie membrany basy są właściwie nieobecne, a tony średnie zbyt podkreślone. Jakość odtwarzanej muzyki poprawia się nieco po wybraniu opcji Virtual Surround dla głośników. Dodaje ona dźwiękowi odrobinę głębi.
Po podłączeniu zewnętrznych głośników przez wyjście audio 3,5 mm (połączone z gniazdem mikrofonowym), zaobserwowano wyjątkowo wysoki poziom głośności.
Wydajność akumulatora
Recenzja modelu 2540p miała między innymi pokazać, czy zastosowanie procesora Core i7-640LM wydłuży czasy pracy na jednym ładowaniu akumulatora względem starszego modelu 2530p z procesorem Core 2 Duo SL9400. Temu ostatniemu nie udało się przekroczyć czterech godzin.
Testowany EliteBook 2540p otrzymał akumulator o pojemności 62 Wh (5225 mAh). Jest on w stanie zasilać komputer przez 4,5 h (275 minut), kiedy użytkownik przegląda internet, wykorzystując do tego celu moduł łączności bezprzewodowej WiFi. Jeśli weźmiemy pod uwagę większą wydajność procesora od Core 2 Duo SP9400, jest to zacny czas pracy. Dell Latitude E4300 z SP9400 i baterią 56 Wh uzyskał w tym teście nieco lepszy przebieg (290 minut). Acer Aspire 1830T z i5-520UM i akumulatorem o pojemności 63 Wh uzyskał wynik o 12 minut lepszy od laptopa HP.
Odtwarzanie filmu z wbudowanego napędu DVD trwało cztery godziny. Na potrzeby tego testu jasność obrazu została ustawiona na poziomie 100 cd/m², a moduły łączności bezprzewodowej (Bluetooth, WiFi, 3G) zostały wyłączone.
Maksymalny czas pracy ustalony testem czytelnika aplikacji Battery Eater wyniósł niespełna 8 h. Wykorzystano w tym celu opcje maksymalnego oszczędzania energii, podświetlenie ekranu zostało ograniczone do minimum, a procesor pozostawał w stanie spoczynku.
Jeśli zmierzone czasy pracy nie są wystarczające, producent oferuje do laptopów z serii 2540p akumulator o pojemności 73 Wh, HP MS06XL (BS555AA). Powinien on zapewnić przebiegi dłuższe o około pół godziny.
wyłączony / stan wstrzymania | 0.1 / 0.4 W |
luz | 7.6 / 11.5 / 12.4 W |
obciążenie |
29.4 / 46.1 W |
Legenda:
min: ,
med: ,
max: |
Podsumowanie
HP EliteBook 2540p uzyskał w recenzji Notebookcheck ocenę bardzo dobrą. Wydajny, dwurdzeniowy i czterowątkowy procesor Core i7-640LM jest godnym następcą niskonapięciowych jednostek Core 2 Duo (z sekcji SL i SP). Choć spowalniał go nieco wolny dysk 1,8”, wydajność systemu była w części testów zbliżona do komputerów ze standardowym, czterordzeniowym procesorem Core i7.
Czas pracy na jednym ładowaniu akumulatora jest do przyjęcia. Laptop HP jest dość ciężki – z baterią waży 1,83 kg. Niemniej jednak to solidna konstrukcja, a jego obudowa jest dobrej jakości.
Podczas normalnego użytkowania EliteBook z 12-calowym ekranem nie jest ani głośny, ani nie robi się zbyt gorący.
O wysokiej klasie EliteBooka 2540p stanowią też liczne złącza oraz dobrej jakości urządzenia wejścia. Poza portami HDMI (zamiast niego mamy DisplayPort), eSATA i szeregowym znalazło się miejsce na wszystkie interfejsy spotykane w większych EliteBookach i ProBookach. Udało się nawet zmieścić nagrywarkę DVD.