Gdy obowiązujący trend każe producentom wypuszczać modele o coraz cieńszych obudowach, HP EliteBook jawi się jako ostoja konserwatyzmu. Kanciasta skrzynka o budzącej respekt wadze niemal równych  trzech kilogramów w najgrubszym miejscu mierzy prawie cztery centymetry. Dzięki srebrnym elementom ze szczotkowanego aluminium nie można jej jednak odmówić reprezentacyjnej elegancji. W imię funkcjonalności ramka matrycy, klawiatura, gładzik oraz podstawa komputera zostały pokryte matową czernią.

Na pierwszy rzut oka konstrukcja 8540p wydaje się bliźniacza do 6540b z niższej serii ProBook. Występują jednak zdecydowane różnice. Większa o ćwierć kilo waga nie jest tylko zasługą pojemniejszego akumulatora. W przeciwieństwie do plastikowego ProBooka, przedstawiciel wyższej linii HP jest w przeważającej części wykonany ze stopów metali. W połączeniu z wewnętrznymi wzmocnieniami konstrukcji daje to efekt rewelacyjnej sztywności. Dzięki dodatkowym usztywnieniom aluminiowa klapa z chromowanym logo producenta w centrum pozostaje niewzruszona wobec nacisku. Równie wytrzymała jest jednostka zasadnicza, która zachowuje idealną sztywność zarówno na spodzie jak i w miejscu oparcia nadgarstków. Ciężko też coś zarzucić jakości spasowania.

Najwyższy poziom podtrzymują schowane za metalowymi osłonami zawiasy. Umożliwiają uzyskanie kąta otwarcia powyżej 180° i niezależnie od tego, w jakiej zostały ustawione pozycji, nie pozwalają na żadne drgania ekranu. Otwarty komputer można przenosić, chwytając za dowolną jego część. Niezależnie od tego, czy będzie to narożnik platformy zasadniczej, czy matrycy, podnoszeniu komputera towarzyszy absolutna cisza. Nie ma żadnych trzasków czy wygięć. Jako ciekawostkę można potraktować fakt, że seria EliteBook spełnia wojskowe normy obejmujące "odporności na drgania, kurz, wilgoć, wysokość n.p.m. i  wysoką temperaturę" (cytat za stroną HP). Gdy laptop jest zamknięty, klapa przytrzymywana jest dwoma metalowymi sworzniami, co stanowi kolejną przewagę nad plastikowymi haczykami ProBooka 6540b. Wciśnięcie znajdującego się na środku przedniej krawędzi przycisku powoduje zwolnienie zaczepów i pokrywa odskakuje na około centymetr. Dzięki temu otworzenie Elitbooka jest możliwe przy użyciu jednej ręki.

Bardzo łatwe jest też wyjęcie baterii, ale brak drugiego zatrzasku zabezpieczającego owocuje suwaniem się akumulatora w jego gnieździe. W ramach szukania dziury w całym zwrócę jeszcze uwagę na minimalne przy silnym ściskaniu ugięcie wrażliwych zazwyczaj okolic napędu optycznego. Testowany egzemplarz miał też trochę odstającą w okolicy inwertera ramkę matrycy.

Kolorystykę pulpitu urozmaicają nie tylko znajdujące się z przodu diody informacyjne, ale i panel dotykowy za klawiaturą. Niektóre jego lampki nie są interaktywne, ale większość mieni się zbyt jasnymi być może odcieniami koloru niebieskiego, czerwonego a zwłaszcza zieleni. Funkcje, takie jak np. zmiana głośności, bardzo dobrze reagują na dotyk, a w zastosowaniach biurowych pożytecznym drobiazgiem może się okazać specjalny skrót do kalkulatora.

Jak na sprzęt do zastosowań profesjonalnych przystało, do dyspozycji jest imponujący arsenał ergonomicznie rozłożonych złącz. Z przodu znalazł sobie miejsce tylko czytnik kart. Tylna ścianka pozwoliła umieścić obok baterii gniazdo zasilania i port VGA, przy którym nie zapomniano o gniazdach na śruby mocujące. Lewa flanka gości trzy porty USB, DisplayPort, FireWire, eSATA, ExpressCard/54 i złącza audio. Po drugiej stronie nad napędem optycznym zmieścił się jeszcze czytnik kart elektronicznych. Za nimi, dzięki dodatkowemu kontrolerowi NEC, cieszą oko dwa wyprowadzenia interfejsu USB 3.0.

Aż trudno uwierzyć, że w dalszej części zmieściły się jeszcze porty LAN, modemu i blokada Kensingtona. To jednak nie koniec, albowiem również na spodzie umieszczone zostały dwa konektory. Dają one możliwość podpięcia dodatkowej baterii i stacji dokującej. Obydwa te akcesoria zostały mi dostarczone do testów.

Matryca HP 8540p to kolejny przykład wypierania z laptopów wyświetlaczy o proporcjach 16:10. Do tego u poprzednika (8530p) na wyposażeniu był ekran o wyższej rozdzielczości - 1680x1050. Parametry zastosowanego panelu wciąż są jednak w rozmiarze 15,6" ponadstandardowe i rozdzielczość 1600x900 pikseli oferuje dużą przestrzeń roboczą.

Co ciekawe, panel wyprodukowany przez LG jest dokładnie taki sam, jak zamontowany we wspominanym już ProBooku 6540b. Pozostaje mi więc tylko potwierdzić jego ponadprzeciętną jakość. Niezłe odwzorowanie kolorów i kontrast idą w parze z wyraźnie szerszymi niż u konkurencji kątami widzenia. Z kolei podświetlenie LED, dające wysoką jasność, i matowa powłoka pozwalają zapomnieć o męczących refleksach.

Dzięki czujnikowi oświetlenia zewnętrznego, który znalazł miejsce w dolnej części ramki ekranu, można zautomatyzować proces regulacji poziomu podświetlenia matrycy. Działa to w miarę sprawnie.

HP 8540p jest dostępny z dwoma rodzajami akumulatorów 8-komorowych: standardowym albo Long Life, którego konstrukcja ośmieliła producenta do udzielenia aż trzyletniej gwarancji. Taka opcja znalazła się na wyposażeniu testowanego egzemplarza. Bateria o pojemności 68 Wh zapewnia dosyć mocnej konfiguracji energię pozwalającą na satysfakcjonująco długą pracę. Zależnie od obciążenia jest to od półtorej do pięciu godzin.

Montowany na spodzie dodatkowy akumulator ma niewiele mniejszą pojemność (59 Wh), co przekłada się na prawie dwukrotnie dłuższy czas pracy bez zasilania z zewnątrz. Co prawda waga zestawu rośnie po jego dołożeniu do 3,4 kg, ale osiągane przebiegi są konkurencyjne w stosunku do niektórych laptopów na platformie CULV. Specyficzny, "rogalowaty" kształt nie tylko jest wygodny przy pracy na kolanach, ale i nie zmusza do demontażu podczas pracy ze stacją dokującą. Pewnie też trzyma się w zaczepach. Dzięki wbudowanemu diodowemu wskaźnikowi nie jest konieczne podłączenie laptopa, by sprawdzić stan naładowania.

Mój entuzjazm wzbudził programik HP Power Manager. Jedną z jego funkcji jest monitorowanie na żywo poziomu zużycia energii. Chcesz wiedzieć, ile oszczędności da Ci ściemnienie trochę matrycy? - Proszę bardzo.