Test laptopa HP EliteBook Folio 1040 G3

Zasadnicza koncepcja wzornicza Folio 1040 G3 nie zmieniła się w porównaniu z poprzednikiem. Nadal mamy do czynienia z bardzo elegancką i nienachalną wzorniczo obudową, która bez problemu wkomponuje się w stanowisko pracy użytkownika. Srebrne, metalowe powierzchnie obudowy robią korzystne wrażenie swoją jakością. Nie są one podatne na odciski palców. Spód jest minimalnie gumowany, co zwiększa pewność chwycenia laptopa. Klawiatura oraz matowa ramka ekranu są czarne i ładnie kontrastują z resztą obudowy. Drobną zmianą w porównaniu z Folio 1040 G2 jest węższy wydzielony pasek w przedniej części wieka. 

Sztywność jednostki zasadniczej zasługuje na pozytywną ocenę, ale nie jest ona idealna. Daje się nieco wykrzywiać, przy czym podczas tego wykrzywiania słychać ciche trzeszczenie. Poza tym prawa część klawiatury się ugina, co jest zauważalne także podczas pisania na niej. Pokrywa ekranu jest cienka, więc nie jest żadnym zaskoczeniem, że ona także daje się wykrzywiać. Nacisk na wieko nie jest natomiast problemem, gdyż nie powoduje on zaburzeń w wyświetlanym obrazie. Jakość wykonania jest bez zarzutu. Warto dodać, że omawiany laptop przeszedł testy pozwalające uzyskać certyfikat MIL-STD 810G a jego klawiatura jest odporna na zachlapanie. 

Centralny zawias chodzi lekko, ale stawia wystarczający opór, by nie dopuszczać do chybotania się ekranu po zmianie jego ustawienia. 

Folio 1040 G3 ma 15,8 mm wysokości, czyli mniej, niż ThinkPad X1 Carbon (16,5 mm). Omawiany laptop jest natomiast o około 250 g cięższy od wspomnianego Lenovo (waży 1,445 kg).

Folio nie ma co prawda wydzielonej pokrywy serwisowej, ale dysponując odpowiednim śrubokrętem (Torx T9), można bez problemu zdjąć spód jednostki zasadniczej i uzyskać dostęp do podzespołów wewnętrznych. Pamięć RAM jest wlutowana w płytę główną, więc w omawianym laptopie można wymienić dysk SSD pod M.2, moduły łączności bezprzewodowej i baterię CMOS. Akumulator jest przymocowany śrubkami, więc można go w razie potrzeby zdemontować. Da się także wyczyścić dwa wentylatory układu chłodzenia.

Pod względem wyposażenia w złącza zaszły pewne zmiany w porównaniu z Folio 1040 G2. Wyjście DisplayPort ustąpiło miejsca normalnemu HDMI w wersji 1.4. Poza dwoma standardowymi USB 3.0 omawiany laptop ma USB 3.0 typu C (różni się od zwykłego wielkością i nie wspiera standardu Thunderbolt 3). Rozmieszczenie złączy na obu ściankach bocznych zasługuje na pochwałę. Złącze dokowania pozwala na wykorzystanie interfejsów VGA i LAN - stosowny adapter jest dołączony w zestawie. EliteBook Folio 1040 G3 nie posiada niestety czytnika kart pamięci.

EliteBook Folio 1040 G3 to laptop o cienkiej obudowie i w związku z tym są w nim stosowane tylko niskonapięciowe procesory Intela. Do wyboru są jednostki Core i5 i Core i7. Pamięć RAM (DDR4) jest wlutowana, więc przed wyborem konfiguracji trzeba się dobrze zastanowić, czy potrzebujemy 8 GB czy 16 GB. Laptopy z tej serii posiadają standardowo dysk SSD.

Testowany egzemplarz posiadał na wyposażeniu procesor Core i5-6300U, 16 GB pamięci RAM DDR4 (dual-channel) oraz dysk SSD o pojemności 256 GB (M.2 PCIe z NVMe). 

Core i5-6300U to dwurdzeniowy CPU o maksymalnym taktowaniu 3 GHz (dla obu rdzeni Turbo Boost może zwiększyć taktowanie do 2,9 GHz). Dzięki technologii Hyper-Threading może on prowadzić obliczenia na czterech wątkach. TDP tego procesora wynosi 15 W. Maksymalne taktowanie dla dwóch rdzeni w omawianym laptopie było utrzymywane tylko przez 30 s, gdyż później było obniżane zgodnie z limitem TDP do 2,8 GHz. W związku z tym wydajność jest tylko niewiele gorsza od teoretycznie możliwej maksymalnej. Niskonapięciowe procesory Core i7 są nieco szybsze, ale z powodu limitu TDP ich taktowanie jest zazwyczaj również ograniczane (wyjątkiem jest ThinkPad T460s) i w związku z tym nie są opłacalnym wyborem. Tak jak w EliteBooku 820 G3, na zasilaniu akumulatorowym Turbo Boost był domyślnie wyłączony w celu oszczędzania energii (można to zmienić w BIOS-ie). W Folio 1040 G3 inżynierowie poszli zresztą o krok dalej, gdyż przy obciążeniu dwóch rdzeni taktowanie było obniżane do 1,9 GHz (przy jednym obciążonym rdzeniu wynosiło 2,4 GHz). 

Za przetwarzanie grafiki był w omawianym laptopie odpowiedzialny zintegrowany z procesorem układ grafiki HD Graphics 520. Ma on 24 jednostki wykonawcze a w procesorze Core i5-6300U maksymalne taktowanie GPU wynosi 1000 MHz. Jako że w omawianym laptopie pamięć RAM działała w trybie dwukanałowym, wydajność tego układu graficznego stała na stosunkowo wysokim poziomie. Testy syntetyczne wydajności graficznej przyniosły wyniki na oczekiwanym poziomie, nieco tylko gorsze od rezultatów konkurentów z procesorem Core i7 (w którym maksymalne taktowanie tego samego układu grafiki jest o 50 MHz wyższe). Warto wspomnieć, że układ grafiki z omawianego laptopa dysponuje technologią Quick Sync, która wydatnie przyspiesza konwersję filmów.

HP EliteBook Folio 1040 G3 na pewno nie jest laptopem rewolucyjnym. Trudno tego jednak wymagać, mając na uwadze jego poprzednika, który był udanym modelem. Tak jak w przypadku Folio 1040 G2, obudowa zrobiła na autorze duże wrażenie i to mimo tego, że klawiatura uginała się w prawej części. Zmieniono wyposażenie w złącza, ale mimo że do omawianego laptopa trafił port USB typu C, nie jest to port USB 3.1 (wspierający Thunderbolt 3). Zmieniła się na lepsze klawiatura, której klawisze mają teraz dłuższy skok. Autorowi przypadła też do gustu matowa matryca WQHD, która cechuje się wysoką luminancją i w której nie występuje migotanie PWM. 

Folio 1040 G3 z tą matrycą cechuje się stosunkowo dużym poborem mocy, co odbija się niekorzystnie na czasach pracy na akumulatorze. W teście korzystania z internetu działał o 2,5 h krócej od poprzednika z matrycą Full HD. W przypadku tytułowego laptopa matryca Full HD nie jest jednak opcją godną polecenia, gdyż jest to wyświetlacz typu TN. W Folio 1040 G3 stwierdzono jeszcze parę drobnych ale uciążliwych problemów, jak piszczenie cewek i brak czytnika kart pamięci. Główny ból związany z testowaną konfiguracją to jednak jej wysoka cena (2600 euro).