HP G62 ma bardzo charakterystyczny wygląd z powodu faktury tworzywa, z którego została wykonana obudowa. Pokryto ją wzorem drobnych trójkącików, których wypukłość wyraźnie czuć pod palcami podczas ich kontaktu z notebookiem.  W połączeniu z szarym kolorem daje to efekt sugerujący, iż komputer wykonano z blachy ryflowanej, lub tektury falistej. W połączeniu ze smukłą i wąską obudową daje to wrażenie, że mamy do czynienia z grubą teczką, a nie notebookiem.

Tworzywo to ma niezaprzeczalne zalety - jest przyjemne w dotyku, nie brudzi się, ani nie widać na nim odcisków palców. Jednak jest bardzo charakterystyczne, a tym samym kontrowersyjne. Po prostu na pierwszy rzut oka albo się ten styl podoba, albo nie, i mimo upływu czasu ocena wyglądu HP G62 prawdopodobnie się nie zmienia.

Jeśli chodzi natomiast o solidność obudowy, to nie jest z tym najlepiej. Pokrywa ekranu ugina się na całej powierzchni, choć dość delikatnie. Powoduje to jednak zmiany w wyświetlanym na matrycy obrazie (widać po nich dokładnie, gdzie znajduje się w danym momencie naciskający na klapę palec).

Czarna ramka matrycy także nie jest zbyt sztywna, ponieważ wyraźnie ugina się podczas ściskania. Do tego - ponieważ jest on błyszcząca - po tej czynności wyraźnie widać na niej ślady palców.

Metalowe zawiasy są za to bardzo solidne. Pracują cicho, z odpowiednim oporem i bez problemów utrzymują wyświetlacz w pożądanej pozycji. Także zaraz po zmianie jego ustawienia, drgania są szybko tłumione i pokrywa kolebie się tylko przez krótką chwilę. Zawiasy są odpowiedzialne za utrzymywanie klapy w pozycji zamkniętej, a dzięki temu, że jest ona dość lekka, radzą sobie z tym nie najgorzej. Po odwróceniu notebooka do góry spodem pokrywa opada w stopniu minimalnym. Jedynym mankamentem jest sama konstrukcja zawiasów, która sprawia, że pokrywa zachodzi za tył obudowy, ograniczając maksymalny kąt otwarcia ekranu.

Jednostka zasadnicza także jest wykonana w głównej mierze z szarego tworzywa z wzorkiem. Niestety, również w tym miejscu można dostrzec jego zbyt małą wytrzymałość. Ugięcia są zauważalne nad baterią, w okolicy głośników a także w miejscu podparcia prawego nadgarstka. Po lewej stronie gładzika jest w miarę twardo, ale to marne pocieszenie.

Od spodu znajduje się czarny, twardy, sztywny plastik. Głównie dzięki niemu możemy bezpiecznie podnieść G62 za jeden z dowolnie wybranych rogów. W tym miejscu znajdują się także cztery niskie, gumowe nóżki, które minimalnie podnoszą notebook ponad powierzchnię, na której go położono.

Rozmieszczenie złączy w HP G62 nie jest najgorsze (tym bardziej, że z powodu zastosowanego typu zawiasów tylna ścianka musiała pozostać od nich wolna). Na szczęście także na przedniej ściance nie umieszczono jakichkolwiek interfejsów, które prawie zawsze przeszkadzają w tym miejscu.

Z prawej strony bliżej użytkownika znalazł się napęd optyczny, a dopiero dalej jedno USB i prawie na samym skraju - gniazdo zasilania i blokada Kensingtona. Na prawej stronie jest trochę mniej komfortowo, ale znośnie.  Przy przedniej krawędzi znajduje się czytnik kart pamięci (który tutaj nie przeszkadza), a dopiero w dalszej kolejności mamy złącza audio, dwa USB, LAN, wyjścia wideo a także niewielkie szczeliny wentylacyjne.

Zamontowana w HP G62 matryca o przekątnej 15,6 cala posiada proporcje 16:9 i rozdzielczość 1366x768 pikseli. Jest to wyrób firmy Innolux podświetlany diodami LED i z błyszczącą powłoką.

Dzięki tej ostatniej kolory są dość żywe. Wyświetlana czerń posiada natomiast za dużą jasność, przez co nie dostrzegamy w niej głębi. Obniża ona także kontrastowość obrazu.  Nie można za to przyczepić się do bieli, na której nie widać naleciałości innych kolorów. Rozświetlenie matrycy nie jest równomierne. Dolna część jest trochę ciemniejsza, ale mankament ten jest ledwo dostrzegalny.

Testowany HP G62 był wyposażony w dwurdzeniowy procesor Core i3-330M o taktowaniu 2,13 GHz. Jest to najsłabszy model z rodziny Core i3 o standardowym napięciu. I tak jednak ma on sporo wyższą wydajność niż większość procesorów poprzedniej generacji z rdzeniem Penryn. Jak wszystkie procesory Core ix, posiada on funkcję Hyper-Threading, dzięki czemu obsługuje on do 4 wątków jednocześnie.

Do wyświetlania grafiki służy Intel GMA HD, czyli układ, którego rdzeń wykonano jest w procesie 45 nm i zintegrowano z procesorem. W trakcie działania konsumuje on małe ilości energii i nie nagrzewa się do wysokich temperatur. Nie pozwala on wprawdzie na odpalenie nowych (a także wielu starszych) gier z powodu niskiej wydajności. W większości pozostałych zastosowań spisuje się jednak bardzo dobrze. Dotyczy to także odtwarzania filmów HD, którą to czynność wspiera sprzętowo.

Hałas

Wentylator w HP G62 nie jest szczególnie cichy. To pewne rozczarowanie, zwłaszcza w obliczu faktu, że laptop ten nie posiada bardzo prądożernych układów, wymagających do zachowania odpowiednio niskiej temperatury silnego przepływu powietrza.

Emisja hałasu na poziomie nawet 35,4 dB w spoczynku i 41,1 dB pod obciążeniem poniekąd zatem dziwi. W końcu wiele modeli z wydajnymi podzespołami hałasuje w podobnym stopniu; źle to świadczy o G62. Drobnym pozytywem jest jedynie to, że wydobywający się szum jest nie dotkliwy dla uszu.

Ciepło

Osiąganie pod obciążeniem temperatury powyżej tej, którą ma ludzkie ciało (36,6°C), byłoby akceptowalne w przypadku obudowy G62 (laptopa bez niezależnej karty grafiki), ale na małym obszarze. W tym modelu ma to jednak miejsce na bardzo dużej części od spodu i w okolicach wylotu układu chłodzenia na wierzchu.

W spoczynku na wierzchu jest odczuwalnie chłodniej, choć tylko niewielki obszar ma temperaturę niewiele poniżej 30°C. Spód i w tym trybie robi się bardzo ciepły (osiąga maksymalnie 37,6°C) i trzymanie notebooka na kolanach nie jest komfortowe. To niepomyślna okoliczność dla laptopa HP i jego posiadacza, bo w końcu podczas niewymagających czynności w większości konkurencyjnych modeli nie ma z tym problemu.

Procesor pod obciążeniem nagrzał się maksymalnie do 79°C, a w spoczynku osiągnął temperaturę 62°C. Są to wartości zbliżone do odczytów prezentowanych przez notebooki, których pojedynczy układ chłodzenia zajmował się również drugim gorącym układem.

Uzyskane w wyniku testów dane świadczą o tym, iż HP G62 nie radzi sobie dobrze z odprowadzaniem ciepła i to w sumie głównie z procesora, bowiem to tam właśnie znajduje się także rdzeń graficzny.