To nie tak miało być. Z czego się wzięły minilaptopy? Z zapotrzebowania na tani komputer potrafiący zaspokoić najbardziej podstawowe potrzeby użytkownika, a jednocześnie możliwie łatwy do przenoszenia. HP 2133 jest jednym z pierwszych poważniejszych konkurentów Asusa Eee PC, którego sukces utorował drogę kolejnym minilaptopom. Jest to jednak komputer znacznie droższy, luksusowy wręcz, który przeczy trochę prawidłom, jakie stały u zarania klasy netbooków.

Pewna niespodzianką było, że Hewlett-Packard postawił w swoim netbooku, o którym wiadomo, że miał być ekskluzywny, na procesor VIA . Jednostki te mają opinię mało wydajnych.  Dzięki temu jednak HP mógł urynkowić swój produkt wcześniej, nie oglądając się na Intela, który mozolnie szykował procesor Atom.

Dobrze, trzeba pogodzić się, że poszczególne procesy w Windows XP są stosunkowo żmudne. Osoba przesiadająca się ze ścigacza z Core 2 Duo może się czuć cokolwiek nieswojo. Oczywiście, jeżeli podchodzi do wydajności netbooka zdroworozsądkowo, pogodzi się z wydłużonym oczekiwaniem na realizację poleceń.

Śmieszy nas natomiast narzekanie, że procesor VIA nie lubi się z Photoshopem. Kto bowiem o zdrowych zmysłach będzie uskuteczniał poważne operacje graficzne na tym maluchu? Ok, można przecież podpiąć zewnętrzny monitor, ale takie myślenie to przy dzisiejszym stanie techniki pomieszanie pojęć. Nie każde urządzenie zwane komputerem jest uniwersalnym kombajnem.

Jako że HP 2133 został uzbrojony w 1 GB pamięci operacyjnej, spokojnie radzi sobie pod auspicjami Windows XP z obsługą aplikacji o wymaganiach na poziomie edytora tekstu.

W naszym egzemplarzu wykorzystano pośrednią  z trzech stosowanych w Mini-Note jednostek VIA C7-M ULV, tj. 772 taktowaną zegarem 1,2 GHz. Procesor ten pracuje na magistrali 400 MHz i cechuje się współczynnikiem TDP w wysokości 5 W. Oferowany jest w wersji wyznaczonej do współpracy z systemem operacyjnym Windows XP.

Procesor ten jest wytwarzany w procesie 90 nm. Technologia Power Saver wspiera 8 stanów P. Jeżeli jesteśmy przy energooszczędności, można jeszcze napomknąć o funkcji TwinTurbo. Podwójny układ pętli PLL zapewnia płynne przechodzenie pomiędzy poszczególnymi stanami zasilania w jednym cyklu zegara.

Karta graficzna VIA Chrome to słabeusz. Wystarczy rzucić okiem na wyniki w testach referencyjnych, by osądzić jej, hmm, potencjał.

Ciekawym elementem wyposażenia HP 2133 jest 2,5-calowy (niespodzianka) talerzowy (kolejna) dysk twardy Hitachi 5400 obr/min (i jeszcze jedna) o pojemności 120 GB. Producent wyłamał się więc z konwencji i nie zastosował nośnika opartego o pamięć błyskawiczną. Jako że obudowa komputera jest bardzo szczelna, praca dysku przebiega w ciszy (słychać go było tylko w momentach, kiedy poddawany był obciążeniom).

Hałas

HP 2133 okazał się minilaptopem dość cichym, choć nie można też powiedzieć, że zupełnie bezgłośnym. Przeważnie jednak dawało się wywinąć towarzystwu słyszalnego wiatraczka, albo też pracować przy takich jego obrotach, że zupełnie nie zwracał on na siebie uwagi.

Wentylator załącza się na maks na początku sesji, a na stałe wchodzi do działania dopiero po dłuższym czasie. Mieliśmy zresztą taką sytuację, że zaciął się na pełnych obrotach (kiedy jego hałas osiąga natężenie prawie 41 dB), po tym jak na próbę wyłączyliśmy komputer wyłącznikiem i po kilkunastu sekundach włączyliśmy ponownie. Nie pomógł wtedy restart (tzn. wiatrak szumiał po tej operacji nadal), a dopiero wyłączenie komputera w systemie.

Ciepło

Jak wspomniano we wcześniejszej części recenzji, obudowa HP 2133 jest swoistym monolitem i posiada niewiele otworów wentylacyjnych na spodzie. Z tej to przyczyny Mini-Note pieruńsko się nagrzewa i już po pół godzinie pracy staje się uciążliwością, zniechęcając do dalszego trzymania go na kolanach.

Nie potrzeba jakoś specjalnie wysilać procesora – dzieje się to podczas wykonywania rutynowych dla netbooka (a więc zdobywanie informacji i ich wymiana za pośrednictwem sieci) zadań. 

Newralgicznym miejscem, gdzie maluch HP rozgrzewa się do czerwoności, jest lewy przedni narożnik platformy roboczej. Podczas normalnej pracy, kiedy komputer był zasilany z akumulatora, notowaliśmy tam wartości niewiele różniące się od tych maksymalnych. Było to 38-43 stopnie Celsjusza na pulpicie i 42 stopnie na spodzie obudowy. Tymczasem maksymalne temperatury zmierzone w stresie to ponad 46 kresek na pulpicie i prawie 43 stopnie na podstawie.

Głośniki

Głośniczki grają jak dzwony. Była to jedna z najbardziej zaskakujących obserwacji, którą poczyniliśmy już w pierwszych minutach obcowania z minilaptopem HP. Jakość dźwięku i jego maksymalna głośność przebijają zdecydowanie to, co mają do zaproponowania konkurenci (choć przecież Eee PC nie wypada na tym polu źle).

Nie testowaliśmy na razie netbooka, który pracowałby w odcięciu od zasilania z sieci na miarę naszych oczekiwań. No bo dwie, może dwie i pół godziny to zdecydowanie za mało, jak na potencjał tego poręcznego komputerka. HP Mini-Note ustępuje w tym aspekcie testowanym przez nas wcześniej Asusowi Eee PC 701 i Aristo Pico 740.

Wyniki, o których mowa była wyżej (dokładne dane na wykresie poniżej), zostały osiągnięte na 3-ogniwowym akumulatorze o pojemności 28 Wh (26 wg raportu Everesta). Przy wykorzystaniu dwukrotnie pojemniejszej baterii 6-ogniwowej (56 Wh) możliwe są do osiągnięcia czasy odpowiednio dłuższe.

Trzeba jednak powiedzieć, że nowe minilaptopy z procesorem Intel Atom, których jeszcze nie mieliśmy w swoich rękach, wypadają na tym polu znacznie lepiej. MSI Wind U100 z 6-komorowym akumulatorem (58 Wh) wykręca 4,5 h, Eee PC 900 z 4-komorowym (5800 mAh, 42 Wh) osiąga ponad 3,5 h, zaś najlepszy na tym polu Eee PC 901 z 6-komorową baterią (6600 mAh, 49 Wh) potrafi pracować aż 5 do 5,5 h.

Tym razem nie było niespodzianki. Zaraz po rozpakowaniu minilaptopa okazało się, że bezprzewodowa karta sieciowa nie obsługuje szyfrowania WPA2. Trochę nas to martwi, bo liczyliśmy na postęp od czasu Aristo Pico/VIA NanoBook. Po przekonfigurowaniu własnego routera i sprawdzeniu
zabezpieczonego punktu dostępowego w ośrodku szkolno-konferencyjnym nie stwierdziliśmy innych bolączek. Sieciówka na szczęście nie zrywa połączeń i spokojnie daje o sobie zapomnieć.

W dalszej kolejności użytkownik zwróci uwagę na klawiaturę i touchpad. Ten drugi daje się w miarę utemperować, natomiast właściwości klawiatury nie da się regulować i trzeba przejść nad nimi do porządku. Na szczęście dla użytkownika krótki czas pracy na akumulatorze i tak ogranicza posiedzenia przy Mini-Note do paru godzin. Podobny do deski charakter klawiatury nie ma więc aż tak istotnego znaczenia jak w sprzęcie wykorzystywanym w pełnym wymiarze godzin.

VIA C7-M w połączeniu z Chrome 9 HC to duet znany z pokaźnej emisji ciepła. I tu nie było inaczej. Komputer na przedniej listwie wręcz parzy. W zamian daje pełną stabilność i dostateczne (o ile dopasuje się do nich zastosowania) osiągi. Wyraża się to w czasach ładowania podstawowych aplikacji i jakości ich obsługi przy właściwej pracy.

Co się chwali? Zdecydowanie głośniki i kamerka internetowa. Jak na sprzęt tej klasy i tych wymiarów nie mają sobie równych. Nie można tych cech bagatelizować do końca, gdyż   oszczędzają one zachodu z podłączaniem zajmujących wiele miejsca i wadzących w podróży akcesoriów.

Tu dochodzimy do kolejnego aspektu, w którym HP Mini-Note 2133 zdecydowanie się sprawdza. Jest to właściwie pełna neutralność dla otoczenia. Włączony komputer nie daje o sobie znać, nie zwraca na siebie uwagi (no, chyba że wpadającą w oko obudową) i tym samym można go traktować jako nieodłącznego kompana w salonie lub cichym środowisku pracy.

Bezkrytycznie nie idzie podejść do natywnej rozdzielczości, w której pracuje komputerek. O ile daje ona poczucie pełnowartościowego notebooka (choćby przy wyświetlaniu stron internetowych), to nie sprawdzi się w postrzeganiu większości użytkowników – mało komu jest w smak ślęczeć nad kompem z nosem przyklejonym do monitora. Trzeba się zatem liczyć z jej zmniejszaniem celem zwiększenia komfortu dla oczu, co jednak niesie za sobą niekorzystne konsekwencje w postaci pogorszenia właściwości użytkowych.