Stworzony przez Hewlett-Packard potwór jest naprawdę wielki i wpisuje się w amerykańską inklinację do wszystkiego, co przytłacza swoimi rozmiarami. Trudno nazywać to monstrum laptopem (nie sposób usadzić „Dragona” na kolanach) czy notebookiem (gdzież mu do kajetu), ale może uchodzić za komputer przenośny dla co bardziej krzepkich użytkowników. Waży on ciut ponad 7 kg, czyli tyle co dwa (!) solidne sprzęty z ekranem 17”. Lśniąca i uderzająco wytworna obudowa nie może przesłonić słoniowatości (czy raczej smokowatości) dzieła amerykańskiej firmy. Sprytne rozwiązanie problemu składania ekranu czyni go jednak efektowniejszym i zgrabniejszym od konkurentów (to nie pomyłka – potworów tej wielkości jest więcej, choć można je policzyć na palcach jednej ręki).

Poważnym minusem lśniącego wykończenia obudowy jest to, że bardzo znać pojawiające się na niej odciski palców i drobiny kurzu.

Problemem z zakresu jakości wykonania jest nieidealne dopasowanie fragmentów górnej części ramki ekranu, nad obudową  kamerki.

Wyjątkowo ciekawym elementem jest wspomniany już mechanizm zamykania pokrywy ekranu, którego centralny element stanowi rzadko spotykany wspornik. Obsługa jego nie jest jednak wcale prosta i trzeba do niej pewnej wprawy. Pozwala on na odchylenie wyświetlacza bez zwiększenia odległości względem oczu. Zamykanie i otwieranie klapy nie jest sprawą łatwą ze względu na to, że dolne zawiasy stawiają znaczny opór i są usytuowane zbyt blisko siebie. Z racji tego występują  odkształcenia tworzywa, które niewątpliwie nie przyczyniają się do zwiększenia żywotności tego rozwiązania.

Dwa kauczukowe bufory, których zadaniem miała być ochrona obudowy przed zarysowaniami, są naszym zdaniem nie dość duże. W krótkim czasie może to prowadzić do porysowania nawet uszkodzenia w poważniejszy sposób delikatnej powierzchni platformy roboczej.

Jeżeli idzie o porty wejścia/wyjścia, to olbrzymowi HP nie brakuje praktycznie niczego. Poza czterema portami USB posiada on wyjście HDMI, 4-bolcowy FireWire (IEEE 1394), a także interfejs eSATA (przyda się do zapewnienia szybkiej komunikacji z zewnętrznym dyskiem twardym, choć ten kolos ma na stanie dwa po 160 GB).

Wielgachna matryca 20,1" WSXGA+ nadaje się nie tylko do pracy w środowisku graficznym ale i oglądania telewizji. Dobre wrażenie psują tylko mocne refleksy (Ultra BrightView).  

Producent (AU Optronics) nie miał problemu z podświetleniem tak dużego ekranu. Przeciętna jasność maksymalna obrazu przekracza nieznacznie 200 cd/m², a wartość szczytowa to 237 cd/m². Podświetlenie wynosi 74,2%, czyli jest w miarę (nie zauważymy w każdym razie objawów nierównomiernego podświetlenia). Maksymalny kontrast okazał się wręcz fenomenalny – jego proporcja to aż 1129:1.

Kąty widzenia są nader szerokie. Niezależnie od tego, czy ekran jest odchylony w pionie o 45° do tyłu czy do przodu, kolory nie zmieniają się radykalnie, a obszar roboczy pozostaje dostatecznie duży. Kąty widzenia w płaszczyźnie poziomej też nie są do pogardzenia.

Hałas

Pomimo faktu posiadania wcale nie byle jakich podzespołów, Pavilion HDX okazał się prawie zupełnie cichy, jako że wentylator odzywał się rzadko nawet przy okazji obciążania komputera wszelkiej maści programami testującymi. Wszelkiego rodzaju rozrywka, do której ta maszyna została przecież stworzona, jest tym samym możliwa bez towarzyszenia drażniącego odgłosu wentylatora. 

Ciepło

Energia cieplna rozkłada się wewnątrz obudowy na tyle równomiernie, że na jej powierzchni nie występują gorące punkty. Zarówno na pulpicie i spodzie zmierzone skrajne temperatury nie okazały się specjalnie groźne (odpowiednio  35.7 i 37°C), stąd użytkownik nie powinien doświadczać pocenia się dłoni. Delikatnie dawać się we znaki może tylko lewa połać  pulpitu.

Głośniki

Skoro Pavilion HDX to domniemany surogat sprzętu Hi-Fi (multimedialny kombajn HP zastępuje z powodzeniem większość domowej elektroniki użytkowej), liczyliśmy na miłe doświadczenia w kontakcie z głośnikami. Z tego względu przywiązaliśmy w teście wagę do barwy dźwięku i chcieliśmy się przekonać, czy nie jest nadmiernie modulowany.

Dźwięk dobywający się z czterech głośników Altec Lansing (umieszczonych w dolnej części ekranu) i subwoofera jest bez krzty przesady prawdziwą gratką. Dostarcza dość głębi, by być odpowiednim do słuchania muzyki klasycznej czy rockowej. System dźwiękowy nie ma problemu z dużym natężeniem głośności. W każdym zakresie częstotliwości dźwięk jest czysty. Nie ma mowy o skrzeczących tonach wysokich.

Jeżeli to mało, do notebooka można podłączyć system Dolby Suround 7.1 (obejmujący 7 głośników i subwoofer). Do tego celu przeznaczone są cztery gniazda audio z tyłu.

Notebook dysponujący tak dużym wyświetlaczem, niezgorszą kartą graficzną i rozbudowanym systemem dźwiękowym potrzebuje pojemnego akumulatora. HP montuje w Pavilionie HDX 9-ogniwową baterię o pojemności 83 Wh. Można się zastanawiać, na co ona komu, skoro taki smok trudno gdziekolwiek zabrać ze sobą dokądkolwiek. Może ona uchodzić za UPS - w przypadku awarii elektryczności ma się spokojną głowę i można dokończyć wykonywane akurat czynności. Da się też obejrzeć film w dowolnym miejscu lokalu, bez troszczenia się o zasilacz i towarzyszące mu kable. Zasób energii wystarcza maksymalnie na około dwie godziny pracy.