W najnowszej serii Pavilionów, do której należy dv6-3030ew, producent postanowił odmienić oblicze obudowy. Zasadniczej zmianie uległy materiały użyte do wykonania „pudła”. Zamiast wszechobecnych w starszych modelach błyszczących plastików, HP zdecydowało się zastosować aluminium.  

Patrząc na obudowę recenzowanej maszyny, ciężko się oprzeć wrażeniu, iż jest ona niezwykle podobna do projektów „unibody” Apple'a. Wpływ na takie postrzeganie mają nie tylko użyte materiały, ale również typowo zaokrąglone kształty.  

Gdy jednak przyjrzymy się obudowie dokładniej, dość łatwo zauważymy, że nie jest to klasyczne unibody a konstrukcja złożona z niezależnych elementów, których spasowanie - co trzeba zaznaczyć - stoi na dość wysokim poziomie.

Niewątpliwą zaletą elementów aluminiowych jest (poza niewielką wagą) ich relatywna sztywność. Minusem natomiast - odczuwane przez delikatniejszych użytkowników mrowienie.

Wprawdzie od spodu recenzowany HP jest wykonany z plastiku, dość dobre spasowanie i aluminiowy pulpit roboczy zaowocowały tym, że powierzchnia jednostki zasadniczej zarówno od strony wierzchu jak i spodu nie ulega (z wyjątkiem okolicy napędu optycznego) odkształceniom wartym odnotowania.

Większemu uginaniu nie podlega także aluminiowa pokrywa matrycy, ale należy tu wspomnieć, iż przy silniejszym nacisku na jej powierzchnię możemy wywołać zakłócenia w wyświetlanym obrazie.

Zawiasy łączące ekran z jednostką zasadniczą pozwalają na maksymalne rozwarcie pokrywy do kąta o wartości 135 stopni. Chodzą dość cicho oraz zapewniają odchylonemu wyświetlaczowi całkiem przyzwoitą stabilność.

Rozmieszczenie złączy nie jest perfekcyjne, acz niewiele je od tej perfekcji dzieli. Po lewej stronie, patrząc od przodu umieszczono kolejno: czytnik kart (SD, MS, MMC, XD), dwa złącza audio, USB, eSATA (zestawione z USB), HDMI, LAN, D-Sub. Na prawej ściance zaś ulokowano z samego początku utrudniające użytkowanie myszki USB, za nim napęd optyczny, kolejne USB, gniazdo zasilania oraz blokadę Kensingtona. Na przedniej ściance rozlokowane zostały dwa głośniki, a tył pozostawiono niezagospodarowany (ze względu na zachodzący za obudowę ekran).

Za wyświetlanie obrazu w recenzowanym notebooku odpowiada podświetlana diodami LED matryca produkcji Samsunga (156AT05-H01). Cechuje się ona typowymi proporcjami ekranu wynoszącymi 16: 9 oraz współcześnie standardową dla „piętnastek” rozdzielczością natywną 1366x768 pikseli. Jak przystało na ekran laptopa „multimedialnego”, powierzchnia matrycy jest błyszcząca i wraz z błyszczącą ramką ekranu nie sprawdzi się dobrze w miejscach o zbyt dużym natężeniu światła.

Zestawienie procesora Core i3-350M oraz układu graficznego ATI Mobility Radeon HD 5650 w połączeniu z 500-gigabajtowym dyskiem twardym jest dziś bardzo popularną konfiguracją, jaką obowiązkowo musi posiadać w swojej ofercie niemal każdy producent.

Procesor i3-350M to typowa jednostka Intela z niższej półki. Cechuje się taktowaniem 2,26 GHz, posiada 2 rdzenie i umożliwia pracę na 4 wątkach. Ponadto jest wyposażona w 3 MB pamięci podręcznej L3 Cache oraz większość nowych technologii Intela. Niestety, procesor ten (jako jednostka niskobudżetowa) został pozbawiony części rozwiązań obecnych w brdziej zaawansowanych modelach – przede wszystkim brak jest technologii Turbo Boost. Ten brak odczują szczególnie użytkownicy wymagający na co dzień wyższego taktowania niż to, które jest oferowane przez i3-350M.

Plusem procesora jest natomiast zintegrowany układ graficzny, który dzięki możliwości przełączenia grafiki pozwoli na znaczne wydłużenie czasu pracy na zasilaniu bateryjnym.

Karta graficzna ATI Mobility Radeon HD 5650 to typowy przedstawiciel średniego segmentu. Układ ten umożliwia multimedialną rozrywkę na dość dobrym poziomie, o ile użytkownik zadowoli się detalami ustawionymi na poziomie średnim, średnim-wyższym.

Na tle przeciętnych podzespołów obliczeniowych przyjemnym zaskoczeniem okazał się dysk twardy wyprodukowany przez koncern Toshiba. Dysk ten cechuje się standardową pojemnością 500 GB, ale dzięki wysokiej prędkości obrotowej (7200 obr/min) osiąga on całkiem zacne transfery. W teście HD Tune maksymalna wartość przesyłu danych wyniosła 103,3 MB/s, średnia zaś równała się 75,5 MB/s. W tym miejscu pozwolę sobie zauważyć, iż średnia prędkość prawdopodobnie mogłaby być większa, gdyby dysku nie obciążało oprogramowanie producenta. Kolejną ważną cechą dysku jest jego cicha praca. Niestety, na tle głośniejszego wentylatorka ta konkretnie zaleta traci na znaczeniu.

Ciepło

Poza wysokim natężeniem emitowanego hałasu seria Pavilion słynie także w obiegowej opinii z wysokich temperatur. Model dv6-3030ew nie do końca przełamuje stereotyp, ale na tle starszych konstrukcji jest relatywnie „chłodny”. Podczas pracy bez obciążenia maksymalne temperatury obudowy wynoszą 33,5°C od strony pulpitu oraz 35,8°C od strony podstawy. Pod obciążeniem wzrastają dość znacznie, osiągając maksima wynoszące odpowiednio 41,5°C od strony wierzchniej oraz 48,7°C od strony spodniej.